Ons onderwater huwelijk valt bijna in het water!
We staan nochtans gereed om samen met nog twee crew’s en 25 Indonesische koppels, allemaal in traditioneel trouwkostuum, het water in te gaan voor de ceremonie. Op de lijst zijn we koppel 24 en 25 en Bruce en Mandy zijn ze vergeten...Maar die willen misschien in plaats een interview geven...?
Per 7 koppels wordt er in het water gesprongen maar tegen dat het onze beurt is, zijn we van de lijst geschrapt ten voordele van 2 andere koppels en is er geen duikuitrusting meer over. Deju...wat een teleurstelling. We kunnen het gebeuren wel volgen op tv, maar dat was de bedoeling niet. Ook mogen we als de eersten terug uit het water komen hun half lege fles gebruiken om nog gauw even een foto onder water te laten maken, maar daar bedanken we vriendelijk voor.
De minister van defensie die aanwezig is bij dit evenement en wist dat we mee zouden duiken is verbaast om ons boven water te zien. Als we hem vertellen wat er aan de hand is, lijkt hij dat wel erg spijtig te vinden. Ook Gino van de WIC is teleurgesteld bij wat er gebeurd is, maar we zitten in Indonesië en zulke dingen gebeuren hier nu eenmaal. Hier wordt zoiets gewoon vergeten en dan is het ook niet gebeurd !!! (rare jongens hier )
Maar er was geen rekening gehouden met de minister van defensie. Ja die kerel was er echt niet gelukkig mee en heeft voor hij weer vertrok de opdracht gegeven om het allemaal nog eens over te doen voor de bezoekende crew’s van de zeiljachten! Wij werden dus ‘s namiddags netjes terug gereden naar de plaats van gebeuren en de hele ploeg van de trouwerij die er voor de middag was - cameramannen, duikinstructeurs, wakatobi-tv, enz - was er nu terug en dat alleen voor ons drie koppeltjes !
En je kan je wel indenken dat met zoveel aandacht van al die lui het heel plezant geworden is.
Met dank aan de minister van defensie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten