31
Jan
2010
Green Island III zondag, januari 31, 2010 10:09 am
Met Jean-Pierre en Danielle gaan we harpoenvissen. Gisteren had Dirk tijdens het snorkelen aan het rif een monsterkrab zien zitten en wil die vandaag, als het even kan gaan schieten. Het is even zoeken om ze terug te vinden, want ze is een paar rotsen verhuisd, maar ze maakt geen schijn van kans wanneer Dirk ze terug in de gaten krijgt. Met één enkel schot spiest hij ze aan de harpoen en wow.wat een beest.en wat een scharen. De scharen alleen zijn ongeveer 25 cm groot! Onder dezelfde rots zitten nog een paar krabben, maar niet meer voor lang want iets later liggen ze in ons bootje.
Dirk krijgt de smaak van het harpoenvissen te pakken en blijft maar jagen, met als resultaat: 5 krabben, 2 langoesten en 1 vis. Zat genoeg om met vier man van te eten denk ik, maar heb moeite om Dirk daarvan te uivertuigen, want die amuseert zich te pletter.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
30
Jan
2010
Green Island II zaterdag, januari 30, 2010 10:07 am
Gisteren was er bij de ‘Joule’ ook een Canadees koppel aan boord en zoals echte Canadesen betaamd waren Chris en Belinda hun nationale trost, ‘marple syrop’ uitvoerig aan het promoten. Omdat wij nog nooit ‘marple syrop’ hebben geproefd en Chris dat onacceptabel vond heeft Dirk iedereen van gisterenavond uitgenodigd op een pannenkoekenontbijt met marple syrop.
Dirk heeft er zijn handen aan vol om voor 8 man pannenkoeken te bakken maar aangezien iedereen wat meebrengt wordt het een gezellig nationaal ontbijt. Belgische pannenkoeken met Luikse siroop, Canadese marple syrop, Engelse golden syrop en een verse fruitsalade.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
29
Jan
2010
Green Island I vrijdag, januari 29, 2010 10:06 am
In de voormiddag gaan we nog even naar Nargana onze bestelling bij de bakker ophalen: pistoletkes, passeren de groentewinkel voor wat tomaten, komkommer, eikes en kip - meer hebben ze niet - en na de lunch: spiegelei op een verse pistolet vertrekken we naar Green Island.
Green Island is maar een uurtje varen of 5 zeemijl van Nargana gelegen, maar ziet er kompleet anders uit. Een onbewoond eiland met witte zandstranden en palmbomen in mooi helder blauw water- en 14! boten in de bescherming van zijn rif geparkeerd. De enige levende ziel op het eiland is een krokodil, eentje van zo’n 2 meter lang, maar niet echt geïnteresseerd in mensen want hij bijt niet. Het is alleen een beetje verschietachtig als je hem toevallig tegenkomt, maar als je hem gaat zoeken dan vindt je hem niet hoor.!
Het water hier ziet er fantastisch uit en echt uitnodigend om te gaan snorkelen, maar omdat we met nog een paar koppels uitgenodigd worden op de ‘Joule’ stellen we dat uit tot morgen.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
29
Jan
2010
Nargana II vrijdag, januari 29, 2010 10:05 am
Met Jean-Pierre en Danielle van de ‘Zen’ varen we in onze bijbootjes de Rio Diablo op. Het wordt onverwacht een avontuurlijke tocht van varen, roeien en stappen zonder ons eigenlijke doel te bereiken; de bron. In het begin is de rivier breed en diep genoeg om er gewoon over te varen maar hoe dieper we het regenwoud ingaan hoe grilliger de rivier wordt. Op den duur is ze zo ondiep dat we de motor omhoog moeten zetten en verder roeien. Ook zitten er veel stroomversnelling in de rivier en op die plaatsen raast het water over rotsblokken en moeten we onze bootjes erover dragen.
Het was eigenlijk de bedoeling om aan de bron onze jerrycan’s te vullen en een wasje te draaien, maar na drie uur is de bron nog lang niet in zicht. Omdat we voor het donker terug willen zijn vullen we dan maar halverwege de jerrycan’s in de overtuiging dat het water in Nargana ook maar van halverwege de rivier komt, want we zien hier nog gene Kuna met zijne kano verder stroomopwaarts gaan!
Terug gaat een beetje sneller en moeten we zelfs bijna niet roeien, de stroming duwt ons vanzelfs naar de monding en hoewel er geen ‘wildlife’ valt te bespeuren zien en horen we wel heel veel vogels. De omgeving hier is ook prachtig, pure wilde natuur met hier en daar een poging om wat kokospalmen en bananenbomen in toom te houden zodat die kunnen geoogst worden, maar voor de rest ruw regenwoud.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
27
Jan
2010
Nargana woensdag, januari 27, 2010 9:26 am
Vlak voor de Diablo rivier liggen de eilanden Nargana en Corazon die met elkaar verbonden zijn door een brug. De inwoners van deze twee eilanden leven niet meer volgens de Kuna traditie en bijgevolg heeft de Chief hier nog maar weinig te vertellen. Je vind hier dan ook zowat alles, een bank, een restaurant , een paar bars, verschillende bakkers en wat gewone voedingswinkels.
Het eerste dat we hier dan ook doen als we aankomen is op zoek gaan naar wat verse groenten en we hebben geluk want er is juist een verse levering geweest. Voor de rest stellen deze eilanden eigenlijk niet veel voor maar je kan van hieruit met de bijboot de Diablo rivier opvaren en dat zou wel de moeite zijn
Leave a comment »Category: Geen rubriek
26
Jan
2010
Isla Tigre III dinsdag, januari 26, 2010 7:58 pm
Van de zes langoesten die we eergisteren gekocht hebben, hebben we er gelijk vier gegeten en zijn er dus nog twee over. Jean-Pierre had ons gezegd dat we die zeker drie tot vier dagen levend konden houden als we ze in een stoffen zak - bijvoorbeeld een oude zeilzak - met een paar kleine gaatjes in, in het water bewaarden.
Omdat we alle dagen kreeft een beetje teveel van het goede vinden hebben we gisteren wel eens een paar keer in de zak gekeken en gecontroleerd of ze nog leefden maar ze gehouden voor vandaag. Voor de lunch ben ik dan ook van plan om ze koken en met een hardgekookt eitje en wat mayonaise er een slaatje voor bij de boterham van te maken.
Terwijl ik water aan de kook breng vraag ik Dirk om de langoesten op te halen maar.de zak ik leeg.en onze langoesten foetsie.! Nochtans was de zak bovenaan dichtgeknoopt en zijn de gaatjes veel te klein voor de langoesten om erlangs te ontsnappen maar toch zijn ze weg.
Zonde, want ik was al een hele morgen aan het watertanden als ik nog maar dacht aan zo ne verse boterham met verse kreeftensalade.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
25
Jan
2010
Isla Tigre II maandag, januari 25, 2010 7:57 pm
We maken er een rustige dag van. Bakken brood, lezen wat, gaan op de koffie bij Jean-Pierre en Danielle van de ‘Zen’ en gaan ook nog eens snorkelen bij het rif.
We zien 1 kleine langoest die nog wat moet groeien en een mooie gespikkelde rog. Dirk vindt zo’n rog veel te mooi en sierlijk zwemmen om te vangen, maar ik denk dat ik dat op mijn bord toch ook mooi zou vinden.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
24
Jan
2010
Isla Tigre I zondag, januari 24, 2010 7:56 pm
Dit eiland is ietsjes groter maar eigenlijk hebben we het nu toch wel gezien wat de Kuna dorpen betreft.
Het rif hier bij Isla Tigre is anders wel de moeite en er zouden veel langoesten zitten. In de namiddag halen we dan ook onze duikbril en zwemvliezen uit de kast met de bedoeling er een paar te vangen, maar dat valt een beetje tegen. Je moet potverdorie goed kijken onder elke rots in het water of er misschien eentje zit en geloof me, er zijn meer rotsen dan langoesten. Zal wel een kwestie van gewoonte zijn om ze te ‘zien’ maar een beetje training is er precies toch wel voor nodig.
Onze vangst is dan ook euh. nihil. maar dat is zo erg niet want we zijn nog maar juist terug thuis of de langoesten komen al vanzelf langs. Acht stuks van een centimeter of 25 voor 7$! Ja, daar moeten we ze niet voor laten hé. en het blikje tonijn dat ik juist vast had verdwijnt al gauw terug in de bilge.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
23
Jan
2010
Devil Cays II zaterdag, januari 23, 2010 7:55 pm
Behalve dat we net niet achter het rif liggen en daardoor nogal erg schommelen door de golven die er staan liggen we veilig genoeg om van boord te gaan. Na gisteren zo’n ganse middag uitzicht op de ‘long drops’ van het eiland (kleine hokjes boven het water waarin de toiletten zich bevinden) willen we nu wel eens weten of er nog wat anders te zien valt ook.
Eens aan land blijkt het dorp veel mooier en gezelliger als Playon Chico. We worden heel vriendelijk onthaald door de Chief en de hutjes staan hier niet zo dicht op elkaar en de meeste hebben zelfs een tuintje. Echt heel anders. Maar piepklein en je moet goed uitkijken waar je loopt want je zit zo in iemand zijne hof. Op zijn langst is het ongeveer 400 m van het uiterste puntje van het ene eiland, over de brug, tot het uiterste puntje van het volgende eiland en we hebben het hier dus nogal snel gezien. Terug aan boord zetten we meteen koers naar Isla Tigre, want nog eens een middag naar de ‘long drops’ koekeloeren..nee nee, merci.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
22
Jan
2010
Panamakanaal II vrijdag, januari 22, 2010 5:07 pm
Om zes uur ’s morgens komt er een nieuwe adviser aan boord en nadat we ons hebben losgegooid van de boei varen we het Panama kanaal door (+/- 42 mijl) naar de volgende groep sluizen waar we om 12.00 verwacht worden.
Daar aangekomen maken we net zoals gisteren weer een ’stel’ van drie boten, maar liggen deze keer aan de linkse buitenkant. Niks easy ride dus vandaag, maar werken - enfin, Peter en Dirk moeten werken en Nani en ik mogen ze een beetje helpen en Penny zorgt voor de catering, terwijl Peter II achter het stuur zit. Maar het loopt allemaal van een leien dakje en om 13u30 varen we al de Pacific op en een uurtje later ligt de Innforapenny voor anker in Panama City.


22
Jan
2010
Devil Cays I vrijdag, januari 22, 2010 1:48 pm
We gaan nog eens een stukje westwaarts. Op 17 zeemijl van hier liggen de Devil Cays. Deze eilandengroep bestaat uit Tainya, Sindup en Niadup.
Omdat de wind nogal scherp zit - bijna tegenwind - en onze batterijen nogal laag staan motoren we het hele stuk.
Ja, sinds we in de San Blas zijn hebben we nog niet veel zon gezien. Het is warm, zo rond de 28°C maar heel erg bewolkt. Nu vinden wij dat echt niet erg om eens wat meer schaduw te hebben maar onze zonnepanelen kunnen zo hun werk niet doen hé en vermits we goed beschut liggen moeten we ook al niet op windenergie rekenen.
Soit, op drie uurtjes zijn we er en het anker ligt nog niet tegoei op de grond of de Chief komt al de toeristentax innen.
De ankerplaats, tussen het eiland Niadup en het vasteland is nogal klein en smal en omdat we er met vier boten liggen en we er nog geen goed oog op hebben hoe onze boot gaat draaien als de wind draait, blijven we voor alle veiligheid de rest van de dag aan boord.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
21
Jan
2010
Snug Harbor IV donderdag, januari 21, 2010 1:47 pm
Vandaag spelen we wat in het paradijs.
We gaan op krokodillenjacht.
Soms zwemmen er al eens krokodillen vanuit de rivieren op het vasteland naar de eilanden en hier in Snug Harbor zit een kleintje. Gisteren hebben onze Amerikaanse buren hem gezien, maar wij kunnen hem niet nergens vinden.
We gaan op expeditie naar de onbewoonde eilandjes rondom ons en duiken het water in bij het rif waar de Kuna’s komen vissen en vragen ons af op wat ze vissen, want veel vis zien we er niet!!!
Leave a comment »Category: Geen rubriek
20
Jan
2010
Snug Harbor III woensdag, januari 20, 2010 1:46 pm
Vandaag gaan we eens een kijkje nemen in het dorpke hier een mijl verder. Nu zou Playon Chico niet meteen het meest pittoreske dorp zijn hier in de streek maar we zijn ondertussen toch zo nieuwsgierig geworden naar de Kuna’s dat ons dat eigenlijk weinig uitmaakt.
We lezen in de Pilot dat de hutten in een traditioneel Kuna dorp zijn gemaakt van bamboestokken die ze vlak naast elkaar in de grond steken met daarboven een dak van gevlochten palmbladeren. Het interieur bestaat oorspronkelijk alleen uit hangmatten maar wij zien er veel plastic tuinstoelen. Elk dorp heeft twee grote hutten, het ‘congresso’ en het ‘chicha’. In het congresso komen elke avond de bewoners samen om te luisteren naar wat de Sailas (chief) te vertellen heeft, bijgestaan door Agrars (tolken) die de wijsheid van de chief interpreteren en naar de hedendaagse omstandigheden vertalen en uitleggen. In de tweede hut, de chicha wordt, wordt enkele keren per jaar chicha gebrouwen. Een alcoholische drank gemaakt uit suikerriet en nog wat dat geprepareerd wordt voor spirituele gebeurtenissen en om te vieren wanneer een meisje vrouw wordt.
Bij de Kuna’s hebben de vrouwen het voor het zeggen, zij beheren het geld en wanneer ze trouwen komt de man bij hen inwonen. Heel vroeg in de morgen roeien de mannen naar het vasteland om kokosnoten te gaan oogsten en een beetje fruit, bananenbomen en suikerriet te verbouwen. Rond de middag zit hun werkdag erop en de rest van de dag relaxen ze, gaan ze vissen of een beetje zeilen in hun ‘ulu’ (zeilkano). De vrouwen maken voor de kost ‘molas’ zoiets als patchwork, verschillende lapjes stof die ze bovenop elkaar naaien tot kleurrijke geometrische figuren of afbeeldingen van vogels en dieren. Deze molas worden erg geapprecieerd in vele landen en is Panama’s meest beroemde handwerk. Terwijl de mannen gewoon gekleed zijn, gaan veel vrouwen nog traditioneel gekleed; een molas waarvan ze een bloes hebben gemaakt, een sarong en glaspareltjes rond hun benen (van hun knie tot enkel).
Playon Chico is een dichtbevolkt eilandje. Hoewel de zandstraatjes tussen de hutten proper geveegd zijn lijkt het hier toch rommelig. De hutten staan zijn zo dicht op elkaar gebouwd dat ze hier bijna op elkaars schoot zitten en terwijl hier zoveel mooie (onbewoonde) eilanden zijn met witte zandstrandjes, palmbomen en veel struikgewas is hier geen sprietje groen te vinden en ziet alles er een beetje grauw uit. De hutjes hebben bijna dezelfde kleur bruin als het zand waarop ze gebouwd zijn en dat maakt het geheel een beetje kleurloos. Ook zien we bijna geen vrouwen meer in de traditionele klederdracht, maar de vele kinderen die hier rondlopen zijn ongelooflijk schattig. Allemaal roepen ze vriendelijk ‘ola’ en wuiven ons na.
We zien dat de moderne wereld met zijn gsm’s, televisie, radio,.ed hier zijn intrede al heeft gedaan en hoewel we misschien iets te laat zijn (een jaar of drie), zijn we toch blij dat we nog een beetje van hun traditionele cultuur mogen meemaken.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
19
Jan
2010
Snug Harbor II dinsdag, januari 19, 2010 10:03 am
Zoals beloofd wordt ons vóór het ontbijt vers brood geleverd. Enfin, echt vers smaakt het precies niet, maar het wordt wel mooi op tijd geleverd.
Gisteren kwam hier een Kuna Indiaan met zijne kano langs om zaken te doen. De Kuna’s hier verplaatsen zich allemaal in dugouts, een lange rechte boomstam die ze hebben uitgehold tot een kano en die ze voorstuwen met één peddel. Sommige dugouts hebben een lange paal als mast en een vierkantig zeiltje waarmee ze tot ver in zee zeilen. Hoe die gasten in zo’n onstabiel wiebelding kunnen zeilen is ons een raadsel maar we doen er ons petje voor af, want nondedju.dat doen wij hen toch niet na zenne.
Soit, gisteren dus kwam Diego langs met langoesten. 12 stuks voor 8$. Geen slechte prijs, maar eigenlijk hadden we kip voor ’s avonds die eerst moest gegeten worden.
‘Misschien morgen’ zeg ik
‘Ja maar’ zegt Diego ‘hebt ge geen koelkast aan boord?’
‘ja toch wel, maar vandaag willen we geen langoesten, morgen misccheien’
‘Ge kunt vandaag toch mijn langoesten kopen, die al koken en tot morgen in de friego bewaren!’
Ja, das waar.en omdat ik tegen zoveel logica niet tegenop kan koop ik de langoesten.
‘Heb je ook af val?’ is de volgende vraag ‘want tegen 1$ per zak neem ik dat mee en verbrand ik dat’
Hm, eerst even navragen of dat wel veilig is om aan hem mee te geven, want veel Kuna’s halen je vuilzak op en gooien die dan gewoon in het water.
‘En brood, wil je morgen geen Kuna brood? Lekker, vraag maar aan die Amerikanen daar en maar 1$ voor 10 stuks, ‘
‘En bananen en.
.heb je geen magazine voor mij of een t-shirt of.’
‘Brood willen we wel’zeg ik ‘ en ik zal tegen morgen een paar boekjes voor je uitzoeken’
Vanmorgen dus komt Diego helemaal vanuit zijn dorp, dat hier een mijl verder ligt , geroeid met onze broodjes en eerlijk; ze zijn niet slecht van smaak, maar wel maar klein. Juist gelijk de langoesten, die hadden we eigenlijk beter niet gekocht. Eén kreeftje was zelf zo klein dat we dat uit medelijden terug in het water hebben gegooid.
De Chief van dit eilandengroepje komt iets later langs om de entree in zijn Paradijs te innen. Voor 10$ en een tas koffie krijgen we de permissie en een betalingsbewijs om hier een maand blijven.
‘Geldt deze toeristentax ook op het volgende eiland?’ vraag ik.
‘Ja, ja’ verzekerd hij me.maar eerlijk gezegd geloof ik er niet veel van.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
18
Jan
2010
Snug Harbor I maandag, januari 18, 2010 10:02 am
Door al dat gewiebel en geschud hebben we toch niet zo lekker geslapen vannacht en willen het liefst zo snel mogelijk verder gaan.
Nu volgens het boekske is de beste tijd om van het ene eiland naar het andere te varen tussen 11u00 en 13u00, wanneer de zon hoog achter je staat en je het best de riffen ziet die hier overal verspreid liggen.
Vanmorgen is er anders niet veel zon te bespeuren maar het is nog vroeg en we besluiten om nog wat te wachten en de zon een kans te geven.
Iets voor 11u00 vertrekken en hoewel het nog steeds heel bewolkt is en we geen extra hulp van de zon krijgen lukt het ons deze keer toch wel om zonder problemen op de ankerplaats in Snug Harbor te arriveren. Snug Harbor is een mooie grote baai omringd door verschillende onbewoonde eilandjes en volgens de enige catamaran die zo’n 300 m verder ligt, één van de mooiste plekjes van de San Blas.
We voelen ons ook een beetje in het paradijs totdat ineens de zoutwaterpomp in de keuken springt en de zee onze Narid binnenloopt. Met de afsluitkraan dicht te draaien lost Dirk de wateroverlast op maar de pomp is niet meer te herstellen.Dat gaat ons zoetwaterverbruik zeker niet ten goede komen, maar misschien, wie weet, kunnen we hier ergens wel vers water tanken.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
17
Jan
2010
Naar San Blas zondag, januari 17, 2010 10:01 am
De meteo voor de volgende 24 uur:
.CARIBBEAN…EXCEPT AS NOTED IN WARNINGS…FROM 10N TO 18N BETWEEN 70W AND 83W NE TO E WINDS 20 TO 25 KT. SEAS 8 TO 12 FT IN NE SWELL.
Zoals je ziet nog wel tamelijk hoge golven maar 20 knopen wind die uit een hoek van ongeveer 90° waait (halve wind) is lekker zeilen, dus vandaag wagen we de oversteek naar de San Blas eianden.
De San Blas zijn +/- 340 eilanden uitgestrekt over 100 zeemijl langs de Panamese kust. Wereldwijd zijn ze uniek op verschillende manieren, ze zijn eigendom van de befaamde Kuna Indianen, die van het ganse Amerikaanse continent hun cultuur en tradities het best bewaard hebben. Tegelijkertijd vindt je hier nog een stukje ongerept regenwoud en een ongelooflijk mooi gebied om in rond te zeilen.
De San Blas eilanden en het bijhorende stukje vasteland, Kuna Yala genaamd, zijn sinds 1925 onafhankelijk van Panama en worden sindsdien bestuurd door de Kuna Indianen zelf. Het land en de eilanden hier zijn niet opgedeeld in individuele eigendommen, maar behoort aan al de Kuna’s toe en omdat de Kuna’s niet geïnteresseerd zijn in de industriële vooruitgang ziet het landschap er hier nog altijd uit zoals eeuwen geleden.
Wij willen ongeveer halverwege de San Blas beginnen in Snug Harbor en vandaar steeds verder west gaan richting Colon en het Panama Kanaal. Van hieruit is dat 143 zeemijl en we rekenen dat we er zo’n 24 uur voor nodig zullen hebben. Om op zeker te spelen dat we voor het donker aankomen vertrekken we om 9u30 ’s morgens.
De eerste drie uur hebben we bijna geen wind en moeten motoren om een beetje vooruit te geraken. Na 15 mijl krijgen we eindelijk 13 knopen wind, nog niet veel maar toch genoeg om de zeilen uit te pakken en de motor af te zetten. In de loop van de dag neemt de wind geleidelijk toe maar we maken niet veel vaart doordat we stroom tegen hebben. Die tegenstroom begint met 0,6 tegen maar ’s nachts loopt die algauw op tot 2,5 tegen. Gedurende de nacht zeilen we met gereefde zeilen (Dirk reeft de zeilen altijd ‘ s nachts) tegen 6,5 knoop maar als we onder op de GPS gaan kijken maken we in werkelijkheid niet meer snelheid dan 3,9 knopen! Oei, oei, dat gaat niet goed komen hé, we gaan veel te laat arriveren.
Om onze aankomst wat de vervroegen verleggen we de landingsplaats met 10 mijl en net wanneer de zon ondergaat manoeuvreren we ons tussen de riffen en de eilandjes naar de beschutte ankerplaats bij Mono Island. Vlak voor de baai moeten we nog langs een rif maar in de schemer zien we het niet liggen en botsen er lichtjes tegenaan. Shit.
Een tweede poging wagen om de baai binnen te varen durven we niet aan en omdat het nu toch al echt donker aan het worden is en we hier geen verkeer meer verwachten laten we het anker midden in het kanaal tussen de eilanden vallen. Hoewel we beschermd liggen achter het buitenste rif van de Archipel liggen we hier alles behalve rustig. We hotsen en botsen op de golven juist hetzelfde als zouden we nog aan het zeilen zijn, maar moe van de lange trip hebben we er vanavond niet echt last van en vallen als een blok in slaap.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
15
Jan
2010
Rosario VI vrijdag, januari 15, 2010 10:38 am
Peter en Nani die hier vanmorgen ook aangekomen zijn nodigen tegen zonsondergang een paar mensen uit om samen gezellig iets te drinken.
Nu hebben Australiërs en Amerikanen de gewoonte dat wanneer ze ergens uitgenodigd worden ze zelf hun drinken meebrengen. Peter heeft altijd iets mee als ze naar ons komen en wij hebben ondertussen ook geleerd om steeds wat te drinken of knabbelen mee te brengen, maar toch blijven we dat een beetje een rare gewoonte vinden. Als we iemand vragen om een biertje te komen drinken moet die toch zijn eigen bier niet meebrengen! We zullen dat bij een volgende gelegenheid wel eens terugkrijgen.niet dan.
Enfin, vandaag gaan we toch ook met een paar blikjes en vers gemaakte popcorn op visite en vanavond is het wel echt raar. Ze hebben nog een Amerikaans en Australisch stel uitgenodigd en als iedereen is geïnstalleerd haalt het ene stel zijn glazen boven en schenkt zichzelf rum-cola in en het anders stel vult zijn glazen met wijn. Wij trekken ons blikje bier open en vervolgens knabbelt ieder op zijn zelf meegebracht hapje.
Langs de ene kant misschien wel voordeling voor je voorraadkast, maar de spontaniteit onder de zeilers gaat er wel helemaal door verloren. Ondertussen durven wij niet meer onverwacht en zonder iets mee te hebben zomaar tegen iemand goedendag gaan zeggen. Stel dat ze je aan boord uitnodigen (iets dat wij bijna altijd doen als iemand langskomt en meestal leidt tot toffe contacten) en we hebben ons eigen drinken niet bij!
Leave a comment »Category: Geen rubriek
14
Jan
2010
Rosario V donderdag, januari 14, 2010 10:37 am
Het Aquarium op één van de eilandjes van Rosario’s vindt ik niet echt bijzonder. Ja, er zwemmen grote vissen in naar verhouding kleine visbakken, ze hebben er een paar haaien, schildpadden en natuurlijk een koppel dolfijnen. Die laatste geven om het uur een show en hoewel ik het fantastisch vindt hoe ze zo’n dolfijn kunnen trainen zie ik toch liever een show van hen in het wild. Oké, ze springen dan wel niet zo hoog uit het water en ze wuiven niet naar je ten afscheid en het is misschien iets minder spectaculair maar wel een stuk ontroerender.
Wat wel tof is hier, is het huis van de eigenaar van het aquarium. Omdat we samen met Kenny en Jessie - van de ‘Makai’ (USA-BE)- en hun gasten naar hier zijn gekomen en omdat zij een grote schildpad mee hebben die ze zojuist van een visser hebben gekocht en zodoende van de kookpot hebben gered, die ze het aquarium willen schenken, mogen we via de achterdeur naar binnen. We worden vriendelijk begroet door Rafa, de eigenaar, die de gewonde schilpad dankbaar aanneemt en krijgen een voorkeursbehandeling met gratis inkom en rondleiding en op de koop toe nog een meloensapje op zijn terras. Rafa’s huis is in typische Colombiaanse stijl gebouwd met ruime open kamers en wanden van glas die allemaal open kunnen. Van hieruit heb je een ongelooflijk uitzicht op de riffen en de omringende eilanden, een droomstekje midden in de natuur en toch ook weer niet zo ver van de moderne wereld (maar een 30 min varen met 250 pk naar Cartagena). Dirk en ik kunnen het ons al zo voorstellen.maar nee nee.we gaan eerst nog een paar oceanen verder kijken.
Misschien as we een dagske ouder zijn hé ! Maar nu nog eerst wat genieten van ons zigeuner leven.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
13
Jan
2010
Rosario IV woensdag, januari 13, 2010 10:36 am
Na twee dagen schrapen en schrobben (we zijn er bijna mee klaar )wordt het hoog tijd om de beentjes eens te strekken. Volgens onze buren valt er niet veel te wandelen op Isla Grande, honderd meter naar recht en honderd meter naar links en dan heb je het gehad. Tiens.wij hebben toch wat anders gehoord. en gaan toch maar eens kijken.
Isla Grande heeft inderdaad geen straten zoals wij dat kennen maar een wirwar van smalle zandwegentjes. Ze lijken allemaal op elkaar zonder naambordjes en wegwijzers maar verloren kan je hier niet lopen want de mensen wijzen je spontaan de weg. Soms komt er eens een fietser doorgesjeesd maar dat was het dan wat het verkeer betreft.We komen aan een piepklein dorpke en we passeren de plaatselijke supermarkt en die is wel zeker , op zijn minst 4 vierkante meter groot!
Wat een contrast met Cartagena dat hier ocharme maar 17 mijl vandaan ligt.
De private collectie ‘vogels vanuit de hele wereld’ die hier in iemands achtertuin staat is ook zeer de moeite. Die gast heeft al zeker honderd verschillende vogels verzameld en die zitten allemaal in mooi onderhouden kooien en die mag je zomaar gaan bewonderen zonder ervoor te betalen.
We komen tot de conclusie dat Isla Grande een sympathiek eilandje is waarvan we nooit hadden gedacht dat er zoveel volk op woont. We hadden hier hotels en vakantiegangers verwacht maar geen dorpkes en plaatselijke gemeenschappen.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
12
Jan
2010
Rosario III dinsdag, januari 12, 2010 9:34 am
Zoals ik al eerder had geschreven was het de bedoeling om hier maar eventjes te blijven juist totdat al de ongewenste passagiers (de pokken) van boord zijn, maar het ziet ernaar uit dat het iets langer gaat duren.
Morgen wordt hier namelijk een lage luchtdruk verwacht. Het is moeilijk te voorspellen wat dit juist betekend, maar meestal is dat niet veel goeds. Veel wind, hoge golven, ruwe zee, misschien regen,.enfin, allerlei dingen waar je niet zit op te wachten als je een tocht van rond de 150 zeemijl voor de boeg hebt. Natuurlijk kan slecht weer je altijd overvallen en als dat zo is, dan is dat zo, maar als wij op voorhand weten dat het niet plezant gaat worden, dan blijven we liever wachten. Hoelang we deze keer zullen moeten wachten is nog niet helemaal duidelijk, maar het voelt in elk geval echt niet als een straf aan om wat langer in Rosario’s te blijven. Trouwens.we hebben nog niet helemaal afgerekend met onze pokken.

11
Jan
2010
Rosario II maandag, januari 11, 2010 9:33 am
Terwijl Dirk pokken plukt lees ik een boekje.Goed hé.
Maar ondertussen ben ik wel brood aan het kneden en bakken.dus eigenlijk heb ik het toch nog niet echt goed voor elkaar.
Enfin als het brood uit de over komt heb ik geen excuus meer om verder te lezen en neem het poetsen van ons Bieke en het schrobben van het dek van onze Narid voor mijn rekening.
Nog niet zo heel lang geleden hadden we onze bootjes nog maar helemaal opgeblonken en gespoeld met zoet water, maar daar valt niet veel meer van te zien. Na een maand Cartagena zien ze weer grauw en hangen vol fijn stof en vuile voetstappen.
Dirk heeft zijn handen vol met het onderwaterschip. Met een palet van zo’n 25 cm breed, een duikbril en snorkel, schraapt hij de hele onderkant af, 35 m2 in totaal. Het stuk vlak onder het wateroppervlak dat gaat nogal maar eens wat dieper in het water wil dat zeggen: lucht happen, duiken, schrapen en op tijd weer boven komen voor verse lucht. Eén kant van de boot per dag is dan ook genoeg en de rest van de dag brengt hij door in een roes en een woezie gevoel in zijn hoofd wegens zuurstofgebrek. Als dat niet goedkoop zat zijn is.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
10
Jan
2010
Rosario I zondag, januari 10, 2010 9:32 am
Om 8u45 starten we de motor, halen het anker op - jesus.dat zit goed vast - en kijken nog een laatste keer om naar Cartagena.
Islas Rosarios is onze bestemming, een groep kleine eilandjes in kristalhelder water, nog geen 20 mijl hiervandaan. Het is de bedoeling om daar de onderkant van ons schip zuiver te maken en de kilo’s pokken die we hier in dit smerige water hebben gekweekt er weer af te schrapen en dan rechtsreeks door te zeilen naar de Archipelagio de San Blas in Panama.
We vertrekken samen met ‘Joule’ - Peter en Nani - maar die slagen na 14 mijl al rechtsaf en ankeren in Cholon Bay.
Als we na de middag aankomen - we moeten een ommetje rond de riffen maken om aan de zuidkant van Isla Grande uit te komen - liggen er meer boten als verwacht ( 6!) maar ziet het water er zo veelbelovend uit dat we dat meteen uitproberen. Heerlijk. eindelijk na zo’n lange tijd weer lekker plonsen en spetteren in het water maar als we langs de boot zwemmen eek!.wat is dat!..oh.oef.t is maar de kiel die drie keer zo groot is geworden van de mossels.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
9
Jan
2010
Cartagena XVIII zaterdag, januari 9, 2010 9:47 am
De eerste dag van het nieuwe jaar vieren we weer heel bescheiden onder ons tweetjes, maar van dan af beginnen we met onze boot te bevoorraden. Einde volgende week plannen we hier namelijk te vertrekken. We willen eerst de onderkant van onze boot gaan schrobben in Rosario’s, een paar eilandjes hier vlakbij (17 mijl) en van daar rechtstreeks naar de San Blas eilanden, voor de kust van Panama. Dat wil dus zeggen voor +/- zes weken eten en drinken aan boord halen want in Rosario’s valt er niet veel te winkelen en in de San Blas al niet veel meer. Verse vis en af en toe wat tomaten, witte kool ed kan je er wel kopen maar daar stopt het dan ongeveer bij.
We gaan daarom naar de Makro - een flauw afkooksel van de Belgische Makro - de Olympica, de Exito en de Carulla, (allemaal grote supermarkten) en slagen rijst, bonen, linzen, erwten, bloem, gist, havermout, melk, bier, enz. enz in. Eén dag wordt helemaal in beslag genomen om de diesel-, benzine- en watertanks te vullen en hoe het juist zit met die dagen weet ik niet, maar ze vliegen weer om.
Omdat Dirk zijn vinger nog steeds niet genezen is en er nog juist hetzelfde uitziet als 3 weken geleden gaan we nog eens terug naar de dokter voor dat ‘gratis consult’ - de dokter had beloofd dat hij niets meer zou aanrekenen als Dirk moest terugkomen - maar die is op verlof.! Dan maar een afspraak gemaakt met een dermatoloog. Twee dagen later mogen we komen en eindelijk hebben we eens een dokter vast die er iets meer werk van maakt. Hij stuurt Dirk door naar het laboratorium voor een biopsie opdat zijn diagnose; bacteriële infectie, kan bevestigd worden. Ondertussen schrijft hij nieuwe antibiotica en zalf voor en zal Dirk via e-mail op de hoogte houden van de uitslag van de kweken.
Om het allemaal nog een beetje leuk te houden hangen we af en toe de toerist uit en bezoeken ‘El convento de la Popa’ een klooster boven op een berg, een must voor het panoramische uitzicht over de stad en de ‘breathtaking taxi drive’ ernaar toe en het goudmuseum. Dat laatste niet al te groot maar wel heel erg de moeite met een fantastische collectie juwelen vanuit de oudheid.
Ook ’s avonds houden we het plezant en één keer gaan we zelfs eens naar de cinema; naar de film ‘Avatar’ in 3D. Een ongelooflijke goede film.moet je zeker gaan zien.
Tegen het einde van de week zijn we, zoals gepland gereed en klaar in Cartagena en houden zaterdag nog over om uit te klaren en afscheid te nemen - hopelijk voor niet te lang - van Linda en Hans van de Baros.
Morgen is het dan zover, na precies één maand zullen we het anker weer lichten en verder zeilen naar Rosario’s.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
7
Jan
2010
Nargana donderdag, januari 7, 2010 7:58 pm
Vlak voor de Diablo rivier liggen de eilanden Nargana en Corazon die met elkaar verbonden zijn door een brug. De inwoners van deze twee eilanden leven niet meer volgens de Kuna traditie en bijgevolg heeft de Chief hier nog maar weinig te vertellen. Je vind hier dan ook zowat alles, een bank, een restaurant , een paar bars, verschillende bakkers en wat gewone voedingswinkels.
Het eerste dat we hier dan ook doen als we aankomen is op zoek gaan naar wat verse groenten en we hebben geluk want er is juist een verse levering geweest. Voor de rest stellen deze eilanden eigenlijk niet veel voor maar je kan van hieruit met de bijboot de Diablo rivier opvaren en dat zou wel de moeite zijn.