AO CHALONG / PHUKET

De brokken aan de waterpomp vallen heel goed mee. Het is maar de dichting (rubberen ring) die versleten is en gelukkig hebben we zo een nieuwe dichting aan boord. De as waar die dichting rond zit is wel nogal aangevreten door het zout, maar die kan nog wel effe mee. Enfin dat hopen we toch want amaai, toen we op internet zochten naar zo’n nieuwe waterpomp verschoten we nogal van de prijs! Ze verkopen nu wel een ‘repair kit’ voor zo’n Jabsco waterpomp en die gaan we voor alle zekerheid toch maar bestellen.

NAI HARN 26 tot 28 februari



Nai Harn



We hebben nog een paar dagen in Thailand voor onze visa vervallen en willen die laatste dagen doorbrengen in Nai Harn. Een favoriete baai onder de cruisers omdat je er goed beschermd ligt, het er lekker rustig is en maar 2 uurtjes varen van Chalong of Patong.



Alleen kunnen we niet zo vroeg vertrekken als we van plan waren want er ligt een Frans zeiljacht bovenop ons anker en die Fransen zijn vanmorgen al heel heel vroeg naar de kant gegaan. Dirk is er nogal pissig om, want hij vond al dat die Fransen veel te dicht bij kwamen ankeren, maar telkens als hij de aandacht van die gasten wilde trekken om er iets over te zeggen, draaiden die gewoon hun hoofd om. Gisterenavond door de speling van de stroom en de wind lagen die dan ook zo dicht tegen ons, dat we bijna gewoon konden overstappen en vandaag ligt hun boot dus ook lelijk in onze weg. We proberen hem wel een beetje opzij te duwen en onze ketting er onderuit te peuteren, maar dat lukt niet goed en om nu eerst brokken en dan ruzie te maken hebben we precies ook geen zin. Dus zit er niets anders op dan te wachten tot die Fransen terug aan boord komen, of tot de stroom alles een beetje verzet en na een tijdje doet de stroming inderdaad zijn werk.

Nai Harn ligt helemaal in het zuiden van Phuket, een mooie baai met in het oosten een groot zandstrand vol met de typische parasollekes en ligstoelen en bijbehorende toeristen en in het noorden Ao Sane. Een strandje op het einde van de wereld dat nog niet zo heel lang geleden ontdekt is door de toerist en met een goed lokaal restaurant dat een prachtig uitzicht geeft over de baai.



Twee nachten blijven we hier in Nai Harn en de volgende middag keren we terug naar Chalong. De waterpomp van de motor lekt namelijk en drupt zoutwater op de boîte en die demonteren, reviseren en wat nog allemaal, doen we liever op een plaats waar we gemakkelijk aan reserve onderdelen kunnen geraken.

AO CHALONG / PHUKET 24 en 25 februari

Met 2 overvolle wasmanden en lege voorraadkasten keren we terug naar Chalong. Effe gauw winkelen en de was doen. Alleen duurt dat effe gauw bij ons altijd iets langer. Wij hebben namelijk en geen auto, maar een dinghy voor de deur liggen die ons niet verder brengt dan naar de kant en vanaf daar moeten we alles te voet doen en zelf dragen. En als je dan ten minste twee winkels moet afgaan plus de wasserij, ja dan lukt dat niet zomaar effe. Dus we zijn hier toch algauw weer een paar dagen kwijt.

ANDAMAN SEA 15 tot 23 februari

 

Een week lang cruisen we in de Andaman Sea van het ene mooie plekje naar het andere. Heel rustig op het gemakje. We zijn ook helemaal niet gehaast en al goed ook, want meestal staat er bijna geen wind. Met de genakker op maken we een snelheid van om en bij de 2 kn en wanneer we daar onder zakken, zoeken we een plekje om te ankeren. En na eerst een frisse duik gaan we dan ofwel de ‘hongs’ (grotten) verkennen of het dorpke waar we voor liggen of maken een strandwandeling, het kan hier allemaal. Alleen snorkelen is hier niet zo fantastisch. Het water is erg troebel en vol met groen spul en de koraalbanken hier kunnen bijlange na niet concurreren met die van Indonesië. Maar ja, ne mens moet niet alles willen hé.

We zeilen van Phi Phi Don in het zuiden van de baai tot Koh Pan Yi, vanwaar we niet verder noord meer kunnen. The floating village, zoals ze Koh Pan Yi hier noemen. Maar in tegenstelling tot de meeste paaldorpen in deze contreien is dit een moslim dorp en geen zee zigeuners dorp. Tijdens lunchtijd is het hier vreselijk druk met wel 3000 toeristen die ze hier dagelijks komen afzetten voor de lunch (volgens de reisgids) maar 2 uur later is het dorp zo goed als verlaten en gaan wij er eens kijken.

Een echt authentiek Thais dorpje waar we ons verbazen dat ze nog zo primitief leven met dagelijks zoveel buitenlanders over de vloer.

Ja echt, ze wonen daar nog in krotjes terwijl ze toch een pak inkomsten moeten hebben van hun restaurants en souvenir winkeltjes.

‘S Avonds durft het hier in de Andaman Sea wel spoken. Na een zo goed als windstille dag steekt de wind dan plots op en giert dan tussen de eilanden en rotsen door. Meestal duurt dat niet zo lang, maar aan Koh Hong duurde het toch lang genoeg om een paar charterboten op drift te laten slaan die natuurlijk knal voor ons lagen. Gelukkig dreven ze netjes langs ons door zonder te bosten.

RAILEY BEACH

Railey Beach: heel druk in de loop van de dag, maar vanaf een uur of 4 in de namiddag heerlijk rustig. Je kan hier namelijk alleen maar per boot geraken en dus vanaf een uur of 10 s morgens is het hier erg lawaaig van de longstails die hun klanten komen afzetten en ophalen, maar tegen het einde van de dag tot de volgende morgen is de baai alleen voor ons yachties en een paar bakcpackers.
Heel veel cruisers verafschuwen zulke toeristische plaatsen maar ik kan er niks aan doen, ik vind het wel eens leuk als er wat leven in de brouwerij zit.

longtails

RAILEY BEACH

Er komt maar geen einde aan de herstellingen. De buiskap kan er bijna terug op ( nog een paar kleinigheidjes) maar nu moet de bijboot weer bijgeplakt worden. De naad die was opengebarsten lekt ergens een beetje lucht. Ja ‘t is tegenwoordig altijd wat met die bijboot van ons, maar we geven hem nog niet op hoor.
We verleggen ons wel eerst een kleine 2 nm naar Railey Beach en dat is toch wel curieus in Thailand, je moet maar de hoek omdraaien om weer in een heel ander decor terecht te komen.

AO NANG

Het probleem met de bb-motor???
De stopknop bleef haperen. Voor het contact van die stopknop zit een caoutchouc hoedje en dat zat niet goed, dat bleef maar duwen op de contacten en ja, als je constant op stop zit te drukken dan kan de motor niet draaien natuurlijk. Geen groot probleem dus, alleen...vindt het maar eens....
Dat heeft dan ook zolang geduurd dat we de rest van de dag hier maar blijven liggen. Kunnen we de buiskap verder afwerken, want de vensters staan er wel al in, maar nu we toch bezig zijn met die te renoveren willen we ook nog een nieuw wit biezeke op de buitenste naden stikken.

AO NANG

Mijn dagje winkelen in Krabi loopt af met een sisser. Het begon s morgens al eigenlijk. Wanneer Dirk mij naar de kant wilt brengen doet de bb-motor van de dinghy weer moeilijk. Vuil in de benzine of water? Moeilijk te zeggen maar de carburateur even proper maken helpt toch.

Enfin, na een ganse dag winkelen ( en zoals gewoonlijk met niks thuiskomen hoewel ik dringend toe ben aan nieuwe slips en bh’s) roep ik via vhf Dirk op om samen pizza te gaan eten. Maar, de bb-motor wilt weeral niet starten en deze keer helpt het niet om de carburateur proper te maken, dus moet Dirk naar de kant roeien. En met een dinghy zonder oorringen voor de roeispanen is dat niet zo simpel op je eentje. Soit, tegen dat Dirk aan de kant is, is die in zo een goed humeur dat ik niet verder ga beschrijven en die pizza...die smaakte ook niet zo goed als hij eruit zag.

AO NANG

In Ao Nang gaan we op zoek naar water, maar dat ziet er hopeloos uit. Souvenir winkeltjes en restaurants bij de vleet, maar waar die restaurants nu hun drinkwater en supplies gaan halen, dat is ons een groot raadsel. Nu zien we wel op veel plaatsen het leeggoed buiten staan, van die 5 gallon waterflessen waar wij naar op zoek zijn en komen heel toevallig ook nog de waterman tegen. Met handen en voeten ( ons Thais is nog niet zo goed en zijn Engels ook niet) vragen we hem of hij 10 volle flessen aan het strand kan afzetten en een beetje later het leeggoed terug kan komen ophalen. Geen probleem voor die gast. Oef...want we dachten eventjes dat we helemaal terug naar Chalong moesten om water.

AO NANG

Vanmorgen leek het erop dat er een lekker windje stond maar dat was maar voor eventjes, want nu gaan we al een tijdje vooruit aan 1 km per uur! Na twee uurtjes zo dobberen zetten we dan toch maar de motor op en een kwartier later krijgen we ineens 15 kn wind! Deju, als we dat vroeger hadden geweten dat we gewoon maar de motor moeten starten om wind te krijgen....

KO LANTA

Omdat er helemaal geen zuchtje wind staat en er ook geen sprietje wind wordt voorspeld voor vandaag, halen we de naaimachine boven en zetten nieuwe vensters in de buiskap.
Een toch niet zo’n simpel werkje. Zeker niet met een stikmachine van bijna 60 jaar oud die wel goed werkt maar toch moeite heeft om een laag sunbrella, plakband en plastic mooi samen te naaien. Met veel te weinig plaats aan boord om die buiskap zo te manoeuvreren dat je rechte naden kan stikken. Met 2 man die elk denken dat ze het beter kunnen dan de ander...
Enfin je snapt het wel hé. Maar we hebben deze relatietest toch weer overleefd en kunnen s avonds al terug hartig lachen om ons gekibbel van daarstraks.

KO LANTA

Ja dat klopt....dat is nu de derde keer dat we op Ko Lanta liggen, maar deze keer willen eens iets meer zien dan alleen de baai en huren een scooter voor een dag.
Ko Lanta is 30 km lang en 6 km breed en veel sneller als verwacht zitten we al aan de andere kant van het eiland. Het is dan ook heel fijn rijden hier, bijna geen verkeer en aan de ene kant van de weg de zee en aan de andere kant de jungle.

Lunchen doen we bij een Thais vrouwtje die een geimporivseerde keuken in haar voortuin heeft gezet. Als ik haar vraag of ik mag kijken hoe ze ons eten klaarmaakt, geeft ze met plezier tekst en uitleg bij de gerechten die we besteld hebben. Papaya salade, gebakken rijst met kip en varkensvlees met groenten in de wok. Ze heeft er echt plezier in en ik ook, want ik wilde eigenlijk een cursus Thais koken volgen, maar het zo leren van een Thais moederke is natuurlijk veel interessanter.

Lanta Old Town is een erg charmant stadje waar je nog enigszins kan zien hoe het er hier vroeger uitzag en aan de oostkant van het eiland heb je prachtige uitzichten. De westkant van het eiland moet het hebben van zijn stranden en aan deze kant vindt je dan ook veel resorts, maar hoewel het toerisme hier floreert is het hier bijlange na niet overvol maar in tegendeel erg rustig.

KO LANTA

Dat is toch wel kolossaal...! Vijf dagen achtereen hebben we moeten opkruisen tegen de wind en wanneer we ons kar draaien en terug gaan vanwaar we komen, moeten we weer opkruisen.
Maar misschien maar goed ook, want we spreken hier niet over veel wind en als zo’n beetje wind wat scherper binnenkomt dan heb je toch meer het gevoel dat je aan het zeilen bent i.p.v. aan het driften.


En ahja, waarom we weer omdraaien? Wel we zitten bijna aan de grens met Maleisië, maar hebben nog een maand tegoed in Thailand waar we nog heel veel mooie plekjes hebben te verkennen.

KO MUK

De giekneerhouder is weer kapot. Ja weer, want een jaar geleden ongeveer is die ook stuk geweest en net als vorige keer zijn de bouten waarmee die bevestigd is aan de giek er gewoon uit geploft. Allé gewoon, Dirk trok (nogal hard) aan de neerhouder en BWANG....hij trok hem gewoon uit de giek....

En die terug herstellen, dat klinkt als ik Dirk zo bezig hoor, nog niet zo simpel. Er wordt hevig gediscussieerd met onze lieve heer in verband met een tekort aan materiaal, gereedschap ,de boot die te hard wiebelt en de zon die te hard schijnt. Maar het lukt Dirk toch maar weeral eens om het euvel te herstellen.

In de namiddag gaan we met Kari en Aslaug din/lunchen en maken achteraf een toertje langs de rubberplantages naar de andere kant van het eiland. Gezellig eilandje trouwens, aan de westkust een beetje toeristisch maar voor de rest heel rustig en nog authentiek.



oogsten van rubber



rubberen  lappen

KO MUK

Op Ko Muk is de mooiste hong. Of kamer in een grot zonder dak en loodrechte muren van zo’n paar verdiepingen hoog in kalksteen en meestal met een lagune.

De Emerald Cave. Aan de buitenkant van de rots is de ingang moeilijk te zien, een donkere tunnel die onderloopt bij hoogwater. De gang van deze hong kronkelt 80 m door de rots en komt uit op een krakend wit zandstrandje met een emerald blauw meertje helemaal omringd door hoge kliffen.

The entrance of Emerald cave

Een bijzonder mooi plekje.

KO LANTA

Another day in paradise!
Heerlijk zeilen onder een staalblauwe hemel en een stralende zon in een fantastische scenerie.
Een fris gekoeld wijntje in goed gezelschap.
Een door zijn eenvoud heerlijke Thaise maaltijd.
Wat moet een mens nog meer.

KO DAM

 Als de wind een beetje wilt meewerken dan gaan we naar Ko Lanta en zo niet, dan stoppen we op Ko Hong.
Nu beginnen we eraan met een flauw briesje en het ziet ernaar uit dat het een kort tripje gaat worden, maar als we aan Ko Hong arriveren trekt de wind aan en vinden het zonde om dan juist te stoppen. Omdat het echter niet lang genoeg blijft waaien om veel verder te geraken stoppen we ergens halverwege aan Ko Dam.
En dat is nu juist zo fijn aan zeilen in dit gebied. Er zijn zoveel mooie hoekjes en kantjes en prachtige ankerplaatsen dat het eigenijk niet uitmaakt waar je nu precies stopt voor de nacht. Als je wilt kan je hier wel maanden kris-kras tussen de eilandjes zeilen en elke dag iets nieuw zien.

PHANG NGA BAY

Woauw...wat is het hier magnifiek schoon! De Phang Nga Bay is zeker één van de mooiste plaatsen die we tot hiertoe gezien hebben op onze reis. Zo fantastisch dat ik er eigenlijk geen woorden voor heb, dus kijk maar zelf: