Door naar Lake Cargelligo te gaan zijn we ineens een heel stuk opgeschoten, wat oorspronkelijk niet de bedoeling was. Als we willen, kunnen we van hier op 1 dag terug aan onze boot zijn in Gosford.
Nu ja, dat is wel een beetje snel, maar we besluiten toch om al de goede richting uit te rijden zonder al te veel ommetjes. We zijn dan wel vroeger terug als gepland, maar eerlijk gezegd beginnen we onze eigen wc, douche en wat privacy wel erg te missen. Of ttz, ik begin dat toch te missen, want Dirk mist zijnen boot al vanaf we van boord zijn gegaan.Maar voor we terug naar Gosford gaan, moeten we eerst nog langs Ray en Brenda van het zeiljacht Sunchaiser. Ray en Brenda zijn we 2 jaar geleden tegengekomen in de Kaapverden en zijn nu alweer een jaar thuis. We hadden beloofd om hen goedendag te komen zeggen als we in de buurt waren en nu kan Port Hacking eigenlijk gemakkelijk op onze weg liggen richting Gosford (is maar een piepklein ommetje).
Het laatste stukje van onze landreis doen we heel op het gemakje en we stoppen in elk schattig stadje dat we tegenkomen om er eens rond te neuzen. Uiteindelijk doen we er toch nog een paar dagen over om bij Ray en Brenda aan te komen die ons met open armen ontvangen. Ondanks dat we het enorm naar onze zin hebben bij hen en we gerust een tijdje mogen blijven, houden we het bezoek kort en vertrekken de volgende dag alweer. Nu we zo dicht bij onze Narid zijn, zijn we juist zoals het vee dat hunne stal riekt en willen we niets liever meer dan naar huis gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten