Nu zouden wij dat ook wel erg leuk vinden om eens zo’n farm van dichtbij te zien en na een belleke met Sam is dat geregeld.
Zijn ouders verwachten ons binnen twee dagen. Oeps...dan zullen we moeten gas geven want dat is nog zeker 1000 km rijden.
Met het iedee iets meer van authentiek Australie te zien nemen we een secundaire weg, maar veel valt er niet op te zien. Af en toe passeren we eens een dorpke, of beter gezegd een graansilo met 3 huizen rond en voor de rest ziet het landschap er kilometers lang hetzelfde uit. Dus ...toch wel het authentieke Australie.
Enfin na twee dagen komen we in het super rustige, landelijke Lake Cargelligo aan, een dorpke aan een zoetwatermeer en worden zeer hartelijk ontvangen bij John en Meredith. Ter gelegenheid van ons, nodigen ze hun twee zonen die in de buurt wonen uit, met hun vrouw en kinderen en houden een echte Australische familiemaaltijd:Op de bbq gebraden rundergebraad met gravy, geroosterde pompoen en aardappelen en een rijkelijke salade.
De volgende dag helpt Dirk John met het graan in de graansilo te besproeien. Gisterenavond was iemand de 35 ton graan die John verkocht had komen ophalen, maar er bleken weasels (een soort kever - die vervelende beestjes die wij ook aan boord hebben en die uit de pasta en bloem ed komen) in te zitten. De koper was niet erg blij met het extraatje bij het graan en wilden eerst alles terugsturen, maar vond het naderhand misschien toch gemakkelijker om het graan zelf te behandelen. Maar nu heeft John nog 40 ton graan over in zijn silo en dat wil hij toch nog eens een keer besproeien voor hij er nog van verkoopt.
Dus eerst moet al het graan uit de silo, waarvoor hij twee vrachtwagens nodig heeft en nog een kleine silo van de buren, vervolgens sproeit hij insecticide in de silo en laat het graan er, samen met nog wat insectididen terug in. Een werkje dat toch gelijk wat uren in beslag neemt.
De rest van de dag kunnen we hem niet echt van dienst zijn. Hij bezit ettelijke hectare landbouwgrond maar in december is al het graan geoogst en zaaien is pas voor de maand juli. Ook heeft hij wat vee, black angus ( geen melkkoeien dus) maar daar is geen werk aan. Die grazen zich vanzelf dik en vet. We staan er eigenlijk van versteld dat zo’n grote boerderij gemakkelijk door 1 man wordt gerund, want Meredith die boert niet mee, maar geeft les in het schooltje in het dorp.
Na twee interessante en leerrijke dagen nemen we afscheid van John en Meredith en gaan weer een eindje rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten