Twee etmalen hebben we nodig om in Port Essington te geraken. In het algemeen erg rustig behalve de eerste nacht, die was nogal bokkig. Ik denk dat Dirk toen door alle putten in het water gezeild is, maar hij zegt dat hij er nog enkele gemist heeft want het was zo donker dat hij ze niet allemaal kon zien.Port Essington is een hele grote diepe baai met allemaal kleine baaitjes, die bijna de Cobourg Peninsula doormidden snijdt. In 1938 hebben de Britten geprobeerd om er de stad Victoria te bouwen, maar omdat het te afgelegen was van de rest van de wereld en ze alleen communicatie hadden via de (onbetrouwbare) zee, hebben ze dat na 11 jaar opgegeven.
Nu is de hele baai Nationaal Park geworden met één exclusief resort, enkel te bereiken via de lucht of de zee (helikopter of boot dus) .
Van zeilboten die voor ons zitten hadden we gehoord dat het resort momenteel nogal verlegen zit om gasten en daarom de yachties met open armen ontvangt. We zagen het dan ook helemaal zitten om er een paar dagen aan het zwembad te gaan liggen en er misschien eens lekker te gaan eten. Tot we van een andere boot hoorden dat het wel $ 25,00 kost de man om er aan land te gaan. Park Fee! En $ 55,00 de man om er niet zo fantastisch te eten. Met dat geld vinden we, kunnen we wel iets anders doen.Ongeveer in de helft van Port Essington ankeren we juist onder Table Head naast de Gemini en de Kind of Blue. Enkele mijlen voorbij het resort zodat we zeker niet in de verleiding kunnen komen om toch naar de kant te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten