We vertrekken met een beetje wind, maar zoals gewoonlijk is het tegen de middag windstil. Een erg rustige dag dus, tot ik s avond mijn kookpotten boven haal en begin te koken. En dat is ook weer zo typisch op de Narid. Meestal als ik begin te koken, krijgen we ofwel plots veel wind
of een onweer of wordt de zee ineens erg ruw of... maar deze keer valt het zuchtje wind dat er stond helemaal weg en beginnen we heel erg te schommelen op de swell. Gevolg is dat ik weer handen te kort kom in de galley om potten en pannen op het vuur te houden, ondertussen patatten te schillen en groenten te kuisen en ervoor te zorgen dat niks de grond op gaat.
Gelukkig komt de wind in de late avond wel weer terug en kunnen we tot de volgende morgen zeilen, want dat slaapt toch veel rustiger voor diegene die niet van wacht is.
De volgende dag arriveren we ietsjes na de middag in Kota Kinabalu. Omdat we de jachthaven van KK erg prijzig vinden, leggen we ons een beetje buiten de stad, tussen een paaldorp en het Shangri-La hotel voor anker. Geen slecht plekje, maar blijkbaar niet erg populair onder de yachties, want er ligt maar 1 andere boot. Nochtans liggen we hier maar een busritje van de stad verwijderd en sparen we zomaar eventjes € 25 / nacht uit aan docking kosten voor de Narid. Ook is de jetty van de kampung, waar we onze dinghy mogen aan vastknopen, weliswaar een beetje kramikkig maar wel gratis en geen € 8 /dag zoals in de marina om de bijboot daar te parkeren indien we voor de jachthaven zouden gaan liggen.
 |
| Zo verdwijnt de jungle van Borneo |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten