Miri is niet echt een topbestemming, maar voor de gewone toerist een goede ‘gateaway’ naar de nationale parken van Sarawak en voor ons een goede plek om aan de boot te klussen. De jachthaven is echt niet duur en met de fiets ( we hebben er wel een paar dagen op moeten wachten) ben je van de marina op 10 minuten midden in de stad.
We demonteren dan ook de venster van de salon, die onlangs is beginnen lekken en kitten die overnieuw. Springen erg kwistig om met zoet water om allerlei dingen te spoelen zoals windvaan, ankerbak, het oprolsysteem van de genua. Profiteren ook nog eens van al dat zoet water om het standley steel in het zuur te zetten en overvloedig af te spoelen. Laten het genua zeil herstikken bij de zeilmaker. Het stiksel van de strook sunbrella was vergaan door de zon en moest vernieuwd worden. Doen onderhoud aan de motor en kijken de mast en de verstagingen na. Huren ook nog eens een auto en rijden over de grens van het mini staatje Brunei ,30 min rijden van Miri. We rijden juist alleen maar effe binnen, laten onze paspoorten afstempelen en keren meteen om, terug naar Maleisie zodat we opnieuw een Maleisische stempel krijgen waarmee we weer 90 dagen in het land mogen verblijven. Niet dat we van plan zijn om hier nog eens 3 maanden te blijven, maar anders vliegen we binnen 14 dagen buiten en dat is toch wel iets te vroeg.
Ondertussen krijg ik ook nog een blaasontsteking en moet zo dikwijls plassen dat ik niet te ver weg durf te gaan van een toilet en krijgt Dirk een zonnesteek van al dat poetsen op dek. Ja de zon schijnt hier onverbiddelijk en zelfs na vier jaar moeten we er nog steeds voorzichtig mee omspringen.
Bijgevolg vliegen de dagen hier zo voorbij en voor we er erg in hebben liggen we hier al meer dan een week. Hoog tijd dus om ons boeltje weer in te pakken en weer verder te zeilen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten