Het uitstapje naar de Filippijnen is eigenlijk een beetje kort want verder dan Abanico, waar de yachtclub ligt en Puerto Princesa, de hoofdstad van Palawan, geraken we niet. Maar het is toch wel plezant en heel leuk om Birger weer te zien en om te horen waar hij allemaal heeft uitgehangen gedurende die 2 jaar na onze laatste borrel samen in Raïatera (Frans Polynesië/Pacific). En om een indruk te krijgen van hoe de Filippijnen zijn. Een indruk inderdaad, want Puerto Princesa zou maar een provinciestadje zijn in vergelijking met Manilla .Wat ons vooral opvalt in Palawan, is dat het zo proper is. De straten zijn netjes gekeerd, de vuilbakken worden én gebruikt én regelmatig geleegd en je ziet geen rondzwervend afval op straat noch in het water. Heel wat anders als bij de Maleisische buren.
Meteen de eerste dag al gaan we de stad in, even wat rondneuzen en we komen met een Blomqvist bbq weer naar huis. We zitten al lang te kijken naar een bbq voor op de boot, maar die roestvrijstalen bbq’s, speciaal ontworpen voor aan boord zijn zo gemeen duur, dat we tot hier toe maar gewoon houden bij grillen in de pan. Maar hoewel je het pakket van zo’n Blomqvist bbq zelf moet samenstellen en daarna zelf in elkaar moet zetten, is dat toch een zeer voordelige oplossing. Wat heb je er voor nodig? Een grote stoompot met deksel, een los te verkrijgen gril, roestvrijstalen buis om de bbq te monteren, wat schroeven en verbindingsstukjes, een slijpschijf en een boormachine. En voilà....
Daarna wordt het elektriciteit probleem aan boord aangepakt. Omdat we hier in Palawan natuurlijk geen domestiek batterijen kunnen kopen (daar moet je voor naar Manilla) en omdat je als je er 1 vervangt het beste de andere gelijk mee vernieuwt (anders verkort je de levensduur van de nieuwe batterij) en omdat die tweede domestiek batterij van ons eigenlijk nog prima is en het zonde is om die gewoon weg te smijten, lossen we het anders op. We splitsen het boord net en laten 1 deel over de domestiek batterij lopen en 1 deel over de startbatterijen. Die starbatterijen zijn nog maar goed een half jaar oud en als er niet gestart wordt staan die daar niks te doen, dus laten we die nu ook hun geld opbrengen. Het is een beetje een alternatieve oplossing en niet echt ideaal, maar voorlopig werkt het prima.
Op zondag gaan we naar het dinner-buffet in de Abanico Yachtclub en leren zo een paar nieuwe mensen kennen. Gek eigenlijk dat we hier in Palawan geen oude bekenden tegenkomen (uitgezonderd Birger natuurlijk) maar die nieuwe ontmoetingen zijn anders wel plezant en het is interessant om te horen waar zij zo overal gezeten hebben.
 |
| Abanico Yachtclub |
Zoals gewoonlijk als je het naar je zin hebt vliegen de dagen om en veel te snel moeten we alweer afscheid nemen van Birger en Tina (ja ja, Birger is eindelijk de vrouw tegengekomen waarvoor hij oceanen is voor overgezeild). Maar de Indische Oceaan wacht op ons en voor we aan die oversteek kunnen beginnen moeten we eerst nog langs Tawau (Borneo) visa’s halen voor Indonesië en even stoppen in Bali voor een trouwfeest en reprovision
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten