dinsdag 7 augustus 2012

NAAR PALAWAN - PUERTO PRINCESA 7 tot 9 augustus


 Het is al middag voor we vertrekken, maar het was dan ook een heel gedoe om al de lijnen waarmee we de Narid hadden verankerd weer aan boord te krijgen. We lagen in een kommetje - de ‘Duck Pond’ - met ons gat zo’n 6 meter van de kant en op zijn Mediterraans geankerd. Drie landvasten van het hek van de boot naar land en omdat het anker zo slecht in de vervuilde bodem ingroef hadden we een lijn aan het anker vastgeknoopt en die rond een paal van de marina zo’n acht meter  voor ons verzekerd. ( De nieuwe (!) jachthaven op zich is zo slecht gebouwd dat je er beter kunt uitblijven).

Enfin, er is al een halve dag om voor we weg zijn, maar we moeten dan  ook maar een paar uur varen tot Balambangan eiland waar we de eerste nacht willen stoppen. Wanneer we daar een paar uur later aankomen ,twijfelen we even om gewoon  door te zeilen.  Er staat  zo’n  uitzonderlijk goede wind uit een ideale hoek dat het eigenlijk  zonde is om er geen gebruik van te maken, maar omdat we dan midden in de nacht zouden aankomen in Puerto Princesa, blijven we maar bij het eerste plan. 

Nondeju toch, gisteren waaide het zo lekker en vandaag is het alweer gedaan. We beginnen de dag dan ook met een slakkengangetje dat we wat proberen op te peppen met de genaker, maar omdat  we zelfs met die grote lap gene millimeter sneller gaan pakken we het hele boeltje maar weer in en starten de motor zodat de batterijen kunnen bijgeladen worden. Na een paar uur laden, komt Dirk tot de conclusie dat er iets serieus mis is met batterijenbank. Wat precies, daar kan hij zijn vinger niet opleggen tot hij ondervindt dat 1 batterij gloeiend heet staat. Hoe en waarom...? geen idee, maar die batterij staat wel bijna te koken en is compleet naar de kloten! Shit

Na een windstille nacht krijgen we de volgende morgen toch weer een beetje wind. Niet veel maar genoeg om de motor uit te zetten en de laatste 30 nm naar Puerto Prencesa te zeilen. Wanneer we onze bestemming bereiken is de middag al goed gevorderd en zijn we 8 uur later dan onze ETA, maar dat is nu eenmaal de fun van zeilen. Je weet wel  wanneer je vertrekt maar nooit wanneer je zult aankomen.






Geen opmerkingen: