VAN MIRI NAAR SINGAPORE 3 tot 12 dec

3 dec
De trip van Miri tot Singapore is tot hiertoe de langzaamste in ons hele zeilers carrière. Ja maai seg, er komt precies maar geen einde aan. Nochtans begint het niet slecht. Nadat het de hele nacht hard en veel geregend heeft, staat er s morgens een mooi zonneke. Veel wind staar er echter niet volgens de weerkaarten en dat doet ons serieus twijfelen om te vertrekken, maar omdat het volgens diezelfde weerkaarten nog bergaf gaat met die wind in de loop van de week, besluiten we om toch maar te gaan. ‘ t Is dat we hier anders misschien met Kerstmis nog in Miri liggen he. Dus na eerst nog eens een lekker douchke gooien we los en varen  het ruime sop op.  Als er helemaal geen wind staat buiten, roepen we nog naar Sjoerd en Lies bij het uitvaren, komen we terug. Maar buiten onze verwachtingen om staat er zelfs genoeg om te zeilen. In tegenstelling tot de gribfiles draait de wind bovendien tegen de avond verkeerd (= tegenwind) en wakkert aan tot 22 knopen. Tegen dat de avond valt begint het dan ook nog eens te onweren en staan we de hele eerste nacht in de regen tijdens onze wachten. :-((

4 dec
Alles staat tegen vandaag. De stroom, de golven en de wind en dat laatste nog niet zo’ klein beetje. Daardoor hobbelen we op de golven en gaan maar moeizaam vooruit. We moeten de hele dag opkruisen en door de sterke tegenstroming worden we fel achteruit gezet zodat we maar weinig voortgang maken.

5 dec
Nog altijd veel tegenwind die we echt niet terugvinden op de gribs en vandaag gaan we zelf nog trager dan gisteren. Erg frustrerend.  We lopen maar tussen de 1,5 tot 3,5 knoop en bij  het opkruisen maken we hoeken van 150° á 160°. We proberen alles uit ons bootje te halen, maar met de beste wil van de wereld lukt het maar niet om scherp aan de wind te zeilen. Wat mankeert er toch, want dat is helemaal niet normaal. Precies of we iets aan het meesleuren zijn.
Toch maar eens effe checken. We halen de zeilen binnen, starten de motor en zetten die in achteruit en....niets! De motor schakelt wel maar geeft geen toeren....is de gaskabel toch niet over zeker! Als noodoplossing om toch gas te kunnen geven, knoopt Dirk de wasdraad dan aan het  gashendeltje  direct aan de motor vast, die hij dan via het zijraampje van de kuip naar buiten laten lopen, waar we de draad met een wasspeld aan een slotje van een bakskist kunnen vastmaken. Het is even wennen om rechts aan de stuurstand te schakelen en links met het koordje gas te geven maar voor voorlopig lukt dat prima.  Maar aan onze snelheid verandert het niets, want we gaan nog altijd even moeizaam.  En als we dan toch bijna niet vooruit gaan, dan gaan we liever eens een nachtje rustig slapen en varen tot aan de 6 m lijn waar we het anker uitgooien.

6 dec
s Morgens heel vroeg worden we wakker van iets dat tegen de boot ligt te kloppen. Zit er een stukje hout onder de romp te bonken. Dirk pakt de pikhaak en probeert dat hout weg te duwen, maar er komt geen beweging in. Hij gooit daarop een stukje touw rond het hout en trekt eraan en....er komt een hele tak van een palmboom onder de boot uit, zo eentje van een meter of zes die mooi dubbelgevouwen zat rond de kiel.’t Zal wel zijn dat we gisteren niet vooruit geraakten! Enfin, nu we toch wakker zijn gaan we ook maar meteen ankerop en zonder die tak rond de kiel  gaat het toch wat vlotter vandaag.

7 dec
Nu klopt het weerbeeld met wat ze op de grib’s voorspellen. Bijna tot geen wind...Wel nog steeds een bokkige zee. En onweren s nachts...da ‘s niet normaal, we hebben dan wel niet veel maanlicht maar worden serieus bijgelicht door de bliksem.     

8 dec
De zee is gekalmeerd, het zonneke schijnt en we zeilen, niet snel weliswaar, maar lekker rustig. We lezen een boekje, luisteren naar muziek en hebben het gezellig aan boord. We dachten eerst om de afslag naar Kuching te nemen, maar als we daar stoppen, moeten we waarschijnlijk lang op wind wachten om weer verder te gaan. En nu we toch rustig de juiste richting uitgaan, vinden we dat we maar beter kunnen blijven doorgaan.
S Nachts echter stuift het weeral. Nondedju toch...we beginnen die squall’s serieus beu te worden.

9 dec
Een erg overtrokken dag, maar gelukkig zonder regen. Eigenlijk is het weer om de bolle jan nog eens uit te pakken, maar omdat de hemel bezaait is met allerlei vormen en formaten van wolken en je het hier nooit weet met die wolken - sommige kunnen zomaar ineens een scheet wind laten waar je niet goed van bent en dan gaat het van niks op een paar seconden naar 30 knopen wind - laten we dat zeil toch maar stilletjes liggen. Natuurlijk hebben we daar achteraf spijt van, want blijft heel de dag rustig. 

10 dec
Nog 60 mijl te gaan tot de Peninsular van Maleisië. We hopen om daar vandaag op een redelijk uur aan te komen, maar de wind laat ons weer in de steek. Net wanneer we aan de ankerplaats voor de grote zeeschepen komen, nog 25 mijl voor land, wordt het donker. Dus die laatste mijlen leggen we in het donker, al slalommend tussen de schepen door af. Wanneer we dan om 2 uur s nachts eindelijk aan het uiterste zuidoost puntje van Maleisië komen, zijn we zo moe dat we op het eerste het beste plekje met niet teveel water onder de kiel het anker willen laten vallen. Maar dat gaat nog niet zo simpel want de elektrische bediening van de ankerwinch blijkt kapot. Helemaal gecorrodeerd.

11 dec 
Als twee marmotten zijn we vannacht, na nog een klein neutje om mijn verjaardag al te vieren,  in slaap gevallen en zijn vandaag niet wakker te krijgen. We overslapen ons schromelijk en missen het tij naar Singapore. In de ‘Strait of Singapore’ kan het namelijk serieus stromen en is het sterk aangeraden om te timen wanneer je erdoor gaat, want je zou wel eens voor een paar uur gewoon ter plaatste, tegen 6 knopen/uur kunnen blijven varen. Enfin, Singapore zit er dus niet meer in voor vandaag, maar omdat we gisteren wel een heel slecht ankerplekje hebben uitgekozen - we verschoten ons daarstraks nogal serieus toen we bij daglicht zagen waar we precies lagen - verleggen we ons al tot vlak bij de ‘Strait’ naar een plekje dat we al kennen van de vorige keer. En voor de rest van de dag zetten we de siësta van deze morgen verder.      

12 dec
Voor de zekerheid zetten we twee wekkers, zodat we het tij niet nog eens missen, maar dat bleek niet nodig want we zijn al voor dag en dauw wakker. We varen meteen naar de “Western Anchorage” waar we op zee kunnen inklaren in Singapore en dat gaat verassend vlot. Aan de “ Western Anchorage” aangekomen roepen we Immigration op en 10 minuten later komen die met hun bootje langszij ons. Via een vlindernetje geven we dan  onze bootspapieren en paspoorten over en krijgen die, wanneer die nagekeken zijn, netjes afgestempeld terug. Vandaar is het dan nog een kleine twee zeemijlen naar de mooie, luxueuze ‘ One°15marina’ waar we in stijl mijn verjaardag gaan vieren. Weliswaar een dag te laat, maar dan verjaar ik dit jaar maar eens op 12 december.