Met onze laatste Singapore dollars kopen we nog een brood en een pakje crackers en gooien dan los, eerst terug naar de Western Anchorage om weer uit te klaren en van dan af N/NW, de westkust van Maleisië af tot helemaal boven. Om en bij 400 zeemijlen die we in dagtochten willen afleggen.
De eerste (halve) dag leggen we 47 mijl af in de typische omstandigheden van de Strait of Malacca. Wind op kop en stroom tegen. Tegen dat we bijna bij Pisang eiland zijn waar we goed kunnen ankeren voor de nacht, draait zowel de stroom als de wind en vliegen we ineens vooruit, wat ons doet twijfelen om door te varen maar...neeje toch maar liever niet. We weten nog van vorige keer dat het hier s nachts heel vervelend kan worden met al die tugboten in de Strait , die doodleuk een sleep meesleuren zonder dat die verlicht is en zomaar ineens je pas afsnijden. Dus we sturen toch maar naar Pisang eiland en gaan daar rustig slapen.
Omdat het eigenlijk niet zo goed uitkomt met de stroom en die midden in de nacht naar het N begint te lopen, zetten we de wekker om 4.00 uur, maar dat is potverdorie toch wel heel vroeg zenne. Voor 5 uur geraken we niet weg en tegen dan is de stroom alweer gekeerd. Heel de dag hebben we de stroom tegen en net zoals gisteren beginnen we pas lekker te lopen tegen zonsondergang.
Vandaag gaan we tot Malakka, waar we in de marina willen gaan liggen, alleen hebben we een probleempje: we vinden de jachthaven niet. Die is nog zo recent dat die nog niet op de kaart staat aangeduid en we hebben dan wel coördinaten, maar ondertussen is het zo donker geworden ( er staat geen maan) en zien we nergens de ingang. Ja, dan zit er niks anders op dan in de buurt van de marina, waar we vermoeden dat de ankerplaats is, het anker te laten vallen.
Voor de derde dag op rij staat de stroom s morgens tegen en omdat er nu ook geen wind staat, besluiten we om de dag langzaam te beginnen. Echt geen slecht idee, want in de namiddag zit alles mee en halen we in een paar uurtjes de verloren tijd van s morgens zo weer in. Een beetje voor zonsondergang krijgen we het dag dagelijkse ‘all in’ onweer (regen, even heel harde wind, donder en bliksem) weer over, dat er vandaag wel erg driegend uitziet, maar eigenlijk helemaal niks voorstelt. De wind komt deze keer namelijk vanachter met als resultaat dat we als een pijl van een boog tussen de bliksemschichten door vliegen.
In de onderste helft van de Strait of Melacca staat er altijd een stroming die je niet zomaar kan negeren. Als je die stroom mee hebt, vlieg je vooruit en is het mogelijk om in een dag tot 80 mijl af te leggen, maar als je die tegen hebt, ja vergeet het dan maar, dan gaat het heel langzaam, zeker als de wind dan ook nog eens niet goed zit. Dus in plaats van tegen de elementen van de natuur in te gaan, wachten we vanaf nu tot ze ons meezitten en gaan varen als we stroom mee hebben en doen een dutje bij stroom tegen.
De vijfde dag van onze noordwaartse trip komen we aan Pangkor eiland en omdat we dit eiland nu al twee keer gepasseerd zijn zonder er te stoppen, besluiten we dat het tijd wordt om dit vakantieparadijs (voor de Maleisische toerist) eens te gaan verkennen. We installeren ons in de zuidelijke baai van het eiland en gaan eens een kijkje nemen aan land. En zoveel valt er eigenlijk niet te zien, maar er hangt hier wel een leuk, ontspannen sfeertje in de lucht.
In het noordoosten van Pangkor spotten we zo een mooie baai dat we er niet voorbij geraken zonder er een dag te gaan ankeren. Echt zo’n baai zoals je ze in de vakantiebrochures ziet, met een poepsjiek resort aan het strand waar we niet echt welkom zijn. Maar daar trekken we ons niet veel van aan. We maken een mooie strandwandeling en terug aan boord duikelen we het water in om wat af te koelen. Heerlijk gewoon, het water is een beetje troebel, maar de temperatuur is juist perfect. Het is zolang geleden dat we nog eens in zee gezwommen hebben, dat we er dubbel van genieten, tot we uit het water komen....Jakkes, wat vies...we zitten helemaal onder de groene troep (algen) en stinken uren boven de wind naar vis. Bah! En die smurrie krijgen we nog niet zo gemakkelijk van ons lijf gewassen. Maar wat zitten we toch eigenlijk te klagen, normaal betaal je een fortuin voor zo een gezond algenbadje.
Van Pankgor is het nog een dikke 80 zeemijl naar de Straits Quai Marina in het noorden van Penang, waar we nog anderhalve over varen en hopen dat we dan de jachthaven binnen mogen, want we hebben dan wel een ligplaats gereserveerd, maar wachten al een paar dagen op een positief antwoord. Uiteindelijk, net 4 mijl voor de ingang van de marina, na eerst een herinneringsmailjte twee dagen geleden en een telefoontje deze morgen, bellen ze ons met het goede nieuws dat ze nog een plekje over hebben voor ons. We mogen vier nachten blijven en vliegen er dan weer uit. Maar dat vinden we prima, want na kerstmis willen we toch weer verder. Maar waarom ze nu zo moeilijk doen om ons een plekje te geven vragen we ons wel een beetje af, want we zien nog zeker 4 lege ligplaatsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten