Om 7 uur gaan we ankerop voor Kudat. Of eigenlijk eerst naar Pulau Mantanani waar we in de namiddag hopen aan te komen, om vandaar verder te gaan naar Kudat. Op die manier breken we de 100 nm mooi in twee.
Hoewel het in de voormiddag weeral slap is, kunnen we in de namiddag toch eindelijk eens behoorlijk zeilen en zien algauw Mantanani liggen. Alleen lijkt Mantanani vanuit de verte toch niet zo’n al te beste plaats om te ankeren. En van dichtbij al helemaal niet. We varen er helemaal rond maar rondom het eiland ligt het vol koraal en is het veel te ondiep om te gaan liggen. Uiteindelijk vinden we aan de verkeerde kant (gezien de wind en de golfslag) een plekje zand waar we het anker droppen, maar moeten er niet op een rustig nachtje rekenen.
Om 3 uur ‘s nachts worden we er ook wakker gemaakt door een vissers die komt aankloppen. “Hey Sir...you are already asleep? “ You don’t want buy fish?.. Or don’t have a drink for me?’
Nee sorry, niet midden in de nacht en meneer roeit een beetje teleurgesteld weer weg in zijn kano die niet groter is als een pollepel.
 |
| de kano van onze nachtelkijke bezoeker was maar half zo groot |
Om 6 uur de volgende morgen, na niet al te veel slaap zijn we het schommelen zo beu dat we al maar ankerop gaan. Bij het eiland waait het trouwens ook behoorlijk, zodat we ons verheugen op weer een mooie zeildag, maar 2 mijl van het eiland vandaan staat er al n iet veel wind meer.
Toch komen we vroeger als verwacht in Kudat aan en leggen ons in de Duck Pond, vlak bij de botenwerf. Zo kunnen we morgen meteen bij de werf informeren wanneer we uit het water kunnen, want reserveringen nemen ze daar niet aan. Ze voeren daar namelijk een politiek van First come, first serve.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten