In twee dagtochten zeilen we naar Langkawi, maar deze
keer gaan we niet zoals gewoonlijk naar de hoofdstad Kuah, maar ankeren bij het zuidelijke eiland Pulau Dayang Bunting aan het ‘Lake of
the Pregnant Maiden’. Een van dé attracties van Langkawi waar we nog nooit
geweest zijn en na al zoveel keer
Langkawi vinden we dat we het niet kunnen maken om dit meer nog eens een keer
over te slaan. In het kanaaltje tussen het eiland Guband Darot en de kliffen van het eiland Dayang Bunting vinden we een heel pittoreske ankerplekje waar het vol zit met
zeearenden en aapjes die op het strand
spelen. Van het zogenaamde Monkey Creek
tot het meer is het nog 2 nautical mijl die we de volgende morgen snel en
zonder moeite met onze bijboot afleggen, maar om 10.00 s morgens is het al zo
druk bij het zoetwatermeer dat we omkeren en afspreken om tegen de avond nog
eens terug te gaan. Om 5 uur in de namiddag is het nog steeds
evendruk en een beetje moeilijk wegens het getij om zonder anker de bijboot te
parkeren, dat we die plas maar laten voor wat het is. De volgende morgen heel
vroeg wagen we toch nog eens een poging en zoals het spreekwoord zegt: derde
keer goede keer, krijgen we eindelijk het meer te zien.
Volgens de legende ontmoeten Mat Teja en de prinses
Mambang Sarie elkaar aan het meer en worden er verliefd. Nadat ze uiteindelijk
trouwen krijgen ze een zoon maar die sterft spoedig na de geboorte.Wanneer Mat
Teja en de prinses zich verzoenen met hun ongeluk besluiten ze hun zoon in rust
in vrede in het meer achter te laten. Daarbij zegent de prinses het water van
het meer en belooft elke vrouw die een
dipje in het meer neemt een gezonde vruchtbaarheid. Uiteraard is dit verhaaltje
niet wetenschappelijk bewezen, maar toch gelooft de lokale bevolking sterk in deze legende. En wat nu het mooie is aan dit sprookje is dat
wanneer je veel fantasie hebt en goed kijkt, je in de bergen die het meer
omringen, je een zwangere vrouw kan ontdekken die op haar rug ligt met een mooi
rond buikje.
Via Telaga zeilen
we naar Kuah. Ja, dat is inderdaad een serieuze omweg, maar we hebben post (een
neiuwe wormgear voor de windvaan) aangekregen in Telaga die we even gaan
ophalen. In Kuah willen we in principe maar een dag of twee blijven, maar het
worden al snel 5 dagen. We komen namelijk bekenden tegen waarmee we nog eens
een avondje willen afspreken en daarna kondigt het regenseizoen zich aan met
zwaarbewolkte, sombere natte dagen, die ons de goesting ontnemen om een stukje
te gaan zeilen of om naar Hole in the
Wall te gaan zoals we eigenlijk
gepland hadden. Het idee om in de regen tussen de mangroves te gaan liggen
spreekt ons niet zo dat we dit plan maar even uitstellen. Maar vanaf de eerstvolgende
wolkeloze morgen pakken we gauw ons boeltje bijeen en genieten dan nog twee
dagen van de prachtige natuur in het Kilim
Nationaal Park, voor we koers zetten naar Thailand.
 |
| Hole in the Wall, Kilim national park |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten