’t Is lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb, maar
zoals je al wel gedacht had hebben we inderdaad onze wereldreis een poosje
onderbroken. Na de laatste post van 4 mei 2013 zijn we via de bekende weg terug
naar Langkawi in Maleisië gezeild en hebben onze Narid dan opgelegd om een
tijdje alleen achter te laten. We hebben elk hoekje en kantje gepoetst om haar zo ongezellig mogelijk te maken voor
ratten, kakkerlakken en schimmels en allerlei ander ongewenst leven die
eventueel zouden overwegen om tijdens
onze afwezigheid de Narid te kraken. Vervolgens hebben we haar dan op de kant gestald en zijn dan
naar België gevlogen een paar maanden.
Na een prachtige zomer (hoe kon het ook anders, we hadden immers onze reistassen vol zonneschijn
gepropt) en een mild beginnende herfst zijn we dan einde oktober teruggekeerd
naar Maleisië, waar we onze Narid in een op het eerste zicht onberispelijke
staat terug vonden. Gauw effe jaarlijks
onderhoud doen (nieuwe antifouling smeren en de romp polijsten) en binnen de
week drijven we weer dachten we, maar zo vlot liep het niet. Er was meer werk
aan de winkel dan alleen maar schuren, schilderen en waxen.
Het stuur draaide namelijk heel zwaar en dat kwam doordat de lagers in de stuurstand
volledig verroest waren. Om dat te herstellen, moest heel de stuurstand eruit
en omdat we dan toch goe bezig waren, hebben we de kast die de vorige eigenaar
rond de stuurstand gebouwd had afgebroken en de hele pedestaal weer origineel gemaakt.
Vervolgens bleek het roer ook serieus wat aandacht te vragen
want tijdens het verplaatsten van onze boot op de werf (toen wij in België
waren) hebben ze dat beschadigd. Wat er juist gebeurd is hebben ze ons niet
willen vertellen maar we vermoeden dat onze boot bijna uit de travelift is
gevallen en het roer tegen de grond gesmakt is. Enfin, er zat een gat aan de
onderkant van het roer dat we weer hebben opgevuld en voor alle zekerheid hebben we de zwakste
delen van het roer (voor en onderkant)
ook maar gelijk verstevigd met 2 lagen glasmat.
 |
| 't zal wel niet zijn dat het stuurwiel niet vlot meer draaide |
 |
| er komt nog een nieuwe tafel ,maar zo ziet het er nu uit |
 |
| zo zag het er eerder uit |
Na drie weken was onze to do list eigenlijk alleen maar
groter geworden dan kleiner, maar omdat de ‘B&V Marine’ werf waar we
stonden zo slecht gemanaged wordt en onze boot daar in onze afwezigheid zo
mishanded was geweest (zie brief hieronder) wilden we daar zo snel mogelijk weg. Dus
zogauw de antifouling erop zat zijn we weer te water gegaan en hebben de verder
dringenste werkjes verder afgewerkt in Rebak Marine.
Barry,
We left our beloved yacht ‘Narid’ in your B & V boatyard for five months. This proved to be a very expensive mistake. Your boatyard is by far the worst we have ever encountered.
You don’t seem to understand even the basics of running a business. When we arrived back after a long flight from Europe, we were ‘welcomed’ by your son. He said we’d come back too soon and they hadn’t had time to replace the stanchion he’d broken while moving ‘Narid’. At the same time we noticed that the stands supporting ‘Narid’ were so over-tightened with a casually-applied heavy hammer that her polyester hull was depressed by an inch or more in the area of the seven-square-inch pads. It was painful to see ‘Narid’ so abused.
While we were away, ‘Narid’ was moved several times. It seems that each time ‘Narid’ was moved she was further damaged. Aside from the admitted broken stanchion there was a ruined life-line, her rudder needed repairs (probably from where it had hit the ground) and her ‘babystay’ chainplate had been ripped out. Around the wrecked ‘babystay’ chainplate
there was a three millimetre gap, into which the rain poured. On our return
from Europe we had to repair not only the ‘babystay’ chainplate, but also a
large area of deckhead/ceiling which had rotted away.
Your son seems to play with boats on the
Travel-Lift as if they were ‘Lego’ toys. He needs to be properly trained and
carefully supervised. Unfortunately you apparently refuse to accept
responsibility for damage caused by any of your employees. We, as customers, are
obliged to take out full insurance. But B&V Marine is apparently uninsured.
When you mess up, you think it is perfectly acceptable to simply say: ”It’s not
our fault!” This is not good enough. Your yard is clearly a “High-Risk” area
for yachts.
When we were finally ready to launch you told us
that prices had increased by 30%. In your words “For you it’s just peanuts.
Shut up and pay. No cash no splash.” At
risk of repeating ourselves, you simply don’t seem to understand the even the
basics of running a successful business.
We want to make sure that none of our friends
are tricked as we were. We will do our best to make sure that the Cruising
Community avoids your yard at all costs.
Yours sadder but wiser,
Dirk & Anneke, SV Narid
De eerste week van December zijn we dan naar
Thailand gezeild, om er zeker van te zijn dat we er aankwamen voor onze
visiete. Twee weken hebben we dan vrienden aan boord gehad en het was leuk om
Phuket en de prachtige Phang Ngae baai nog eens te zien alsof het de eerste
keer was.
Oud naar Nieuw vierden we op de Narid met Patrick & Elizabeth
van Labarque, Frans & Lucia van Dalwhinnie en Dick & Anita van Kind of
Blue in Patong/Phuket. Volgens ons moet Patong op deze dag niet veel onderdoen
voor Sydney. Vanaf zeven uur ‘s avonds tot diep in de nacht werd de baai verlicht door vuurwerk met een heus hoogtepunt
om middernacht. Niet zo georganiseerd als in Australie, maar samen met de
duizenden wenslampionnen toch bijna even spectaculair.
