Patong ligt maar een 8 mijltjes ten noorden van Nai Harn, maar de baai is veel dieper uitgesneden en is op het ogenblik swell-vrij :-) Ook is hier een lange jetty waar we de dinghy aan vast kunnen knopen en hoeven we dus geen beachlanding te maken om aan land te gaan. Plus het is hier lekker toeristisch en ik weet dat de meeste cruisers daar een bloedhekel aan hebben, maar zo af en toe mag er toch wel eens wat leven in de brouwerij vinden wij.
We duiken hier dan ook meteen het nachtleven in maar tot onze grote verbazing gaat het er eigenlijk maar rustig aan toe. Nochtans doen de Thaise meisjes, nee sorry jongens of eigenlijk... ‘ladyboys’ erg hun best om de stemming erin te krijgen, maar echt veel respons krijgen ze niet. Wel heel veel beziends, maar daar stopt het dan ook bij.
Omdat ik al een paar dagen last heb aan mijn rechteroog en er nog maar wazig door kan zien, gaan we naar de oogarts in het Bangkok Hospital te Phuket. Maar amaai watte , is me dat een mooi, sjiek ziekenhuis seg; Het lijkt eerder op een hotel of een groot welnesscenter. Hier hebben ze geen wachtkamers, maar lobby’s met zetels waar je makkelijk kan in onderuit zakken maar daar niet veel tijd voor krijgt, want lang moet je hier niet wachten op de dokter. Door een hostess wordt je begeleid naar de betreffende afdeling en alle afdelingen zijn netjes van elkaar gescheiden en zijn als kleine praktijkjes in een groot gezondheidscentrum. Het is zoals het hoort - maar je niet zomaar verwacht in Thailand - spic en span proper en ze hebben hier alle moderne apparatuur in huis. Er is alleen één minpuntje aan heel het verhaaltje; we verstaan de dokter zijn Thais-Engels zo héél moeilijk. Maar we begrijpen toch dat ik een kras op mijn oog heb en een bacteriële ontsteking. Ik krijg twee verschillenden oogdruppels mee en een afspraak om achter vijf dagen op controle te komen.
In Patong blijven we dan enkele dagen liggen. Een dagje winkeltjes kijken, een dagje terrasjes doen, een dagje zomaar wat rondslenteren en flanneren. Een dagje rustig aan boord en een dag met de buitenboord motor van de dinghy klooien. Ja, we hebben precies een déja vu, of een sterk vermoeden dat de bb-motor niet van Thailand houdt. Een jaar lang heeft die gedraaid zonder problemen en terug in Thailand stopt die er zomaar ineens weer van de ene op de andere dag mee. Een halve dag - natuurlijk juist de warmste helft van de dag - zit Dirk er aan te werken; motor open, alles nakijken, carburateur zuiver maken, met als enige resultaat: een zonnesteek! Ja zelf na bijna 5 jaar is de zon nog steeds onverbiddelijk zonder pet of T-shirt. De volgende dag krijgt Dirk de motor anders toch wel weer aan de praat met een nieuwe bougie. Zeer vreemd want de andere bougie was nog geen maand oud, maar de motor doet het weer en zelf beter als ervoor.
Wanneer ik op controle ga bij de oogarts - ver zie ik weer alles klaar en duidelijk maar dichtbij is het nog allemaal wazig - laat Dirk ook eens diep in zijn ogen kijken en blijkt ook krasjes op zijn ogen te hebben veroorzaakt door wind of zand. Maar na een paar dagen oogdruppels zijn de krasjes snel genezen.
Voor het Chinese Nieuwjaar zijn we een dag te vroeg bij de ‘Wat Chalong’, de grootste boeddhistische tempel op Phuket. Het is inderdaad morgen pas nieuwjaar, maar we hadden gehoord dat de festiviteiten vandaag al zouden beginnen. Maar de Chinese gemeenschap is toch alvast in feeststemming om het jaar van de slang op 10 februari in te luiden.
We duiken hier dan ook meteen het nachtleven in maar tot onze grote verbazing gaat het er eigenlijk maar rustig aan toe. Nochtans doen de Thaise meisjes, nee sorry jongens of eigenlijk... ‘ladyboys’ erg hun best om de stemming erin te krijgen, maar echt veel respons krijgen ze niet. Wel heel veel beziends, maar daar stopt het dan ook bij.
 |
| de mooiste vrouwen hier zijn eigenijk mannen, of ooit man geweest |
In Patong blijven we dan enkele dagen liggen. Een dagje winkeltjes kijken, een dagje terrasjes doen, een dagje zomaar wat rondslenteren en flanneren. Een dagje rustig aan boord en een dag met de buitenboord motor van de dinghy klooien. Ja, we hebben precies een déja vu, of een sterk vermoeden dat de bb-motor niet van Thailand houdt. Een jaar lang heeft die gedraaid zonder problemen en terug in Thailand stopt die er zomaar ineens weer van de ene op de andere dag mee. Een halve dag - natuurlijk juist de warmste helft van de dag - zit Dirk er aan te werken; motor open, alles nakijken, carburateur zuiver maken, met als enige resultaat: een zonnesteek! Ja zelf na bijna 5 jaar is de zon nog steeds onverbiddelijk zonder pet of T-shirt. De volgende dag krijgt Dirk de motor anders toch wel weer aan de praat met een nieuwe bougie. Zeer vreemd want de andere bougie was nog geen maand oud, maar de motor doet het weer en zelf beter als ervoor.
Wanneer ik op controle ga bij de oogarts - ver zie ik weer alles klaar en duidelijk maar dichtbij is het nog allemaal wazig - laat Dirk ook eens diep in zijn ogen kijken en blijkt ook krasjes op zijn ogen te hebben veroorzaakt door wind of zand. Maar na een paar dagen oogdruppels zijn de krasjes snel genezen.
Voor het Chinese Nieuwjaar zijn we een dag te vroeg bij de ‘Wat Chalong’, de grootste boeddhistische tempel op Phuket. Het is inderdaad morgen pas nieuwjaar, maar we hadden gehoord dat de festiviteiten vandaag al zouden beginnen. Maar de Chinese gemeenschap is toch alvast in feeststemming om het jaar van de slang op 10 februari in te luiden.
 |
| wierrook stokje branden |
 |
| de drie wijzen |
 |
| stukje bladgoud op bouddha plakken |
 |
| Wat Chalong |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten