KO PHANAK

Samen met Kari en Aslaug van de ‘Lady Ann’ gaan we naar.......waar de wind ons brengt. En omdat die vanuit het oosten komt, gaan wij naar het noorden, richting de grote mooie Phang Nga Bay. Omdat diezelfde wind ook nog eens lekker waait, wat erg uitzonderlijk is in deze contreien, zeilen we tot Ko Phanak, een mooie afstand van 30 mijl.

Ko ( = eiland) Phanak is een indrukwekkende rots die verticaal uit de zee komt en waar we gewoon gaan naast liggen. Het ligt helemaal in het begin van de Phang Nga Bay en het is precies of we in een sprookje of science fiction film zijn terechtgekomen. Wel spijtig dat het vandaag zo bewolkt is alhoewel de nevel  een heel mystieke sfeer creëert over dit alles.

BAN NIT 28 tem 30 januari

Ban Nit is zo dichtbij Chalong en toch zo anders, dat we hier gelijk drie dagen blijven hangen.
Je kan hier mooie wandelingen maken naar de volgende baai Ao Yon, of naar het dorp nog een heel eindje verder.

We huren hier ook nog eens een scooter om in Phuket wat spullen te kopen zodat we ergens aan zo’n mooi strandje ook wat kunnen klussen aan boord. Want ja, wat moet je daar anders gaan doen hé?
Bovenaan op de ‘to do’ lijst staat: nieuwe vensters steken in de buiskap, want door de huidige kan je niet meer zien en dat is wreed ambetant. En in Phuket heb je een hele grote zeilmaker, Rolly Tasker Sails, waar je zowat alles kan kopen wat met zeilen en canvas heeft te maken inclusief hele goede plastic voor vensters. Het is wel een beetje ongemakkelijk om met een rol van 1.30 m onder onze arm, een rugzak vol brood en een zak vol wc-papier aan het stuur ( waren we de laatste keer vergeten in de winkel) op de scooter naar huis te rijden, maar als de Thaiers nog meer gepakt en gezakt én daarbij nog eens de hele familie kunnen vervoeren op twee wielen, dan kunnen wij dat toch ook zeker.

AO CHALONG / PHUKET

Nu we terug mobiel zijn en onze buitenboordmotor weer zo goed als nieuw, kunnen we eindelijk weg uit Chalong.
Maar eerst moet de frigo weer gevuld worden want die is natuurlijk zo goed als leeg na die anderhalve week en de watertanks staan ook nog maar half. Maar na de middag zijn we daar mee klaar en omdat het dan al laat is om nog ver te gaan, maar we toch weg willen, varen we naar de overkant van de baai. Naar Ban Nit, juist geteld 2 nm verder, alleen is het hier wel heel rustig en vredig. We komen hier ook de ‘Lady Ann’ weer tegen die, terwijl wij aan het oefenen waren in roeien, op en af de Thaise westkust zijn geweest tot aan de grens met Myanmar en als we hun verslag erover horen, dan hebben wij precies toch iets gemist. Maar wie weet, misschien komen we er ooit nog wel eens.

AO CHALONG / PHUKET

Deze keer brengen we de bb-motor naar Billy die een eenmanszaakje heeft en waar we nog niet anders als goed van hebben gehoord. We vragen hem of hij de bout wilt uitboren en wanneer dat klaar is laat hij Dirk alleen verder werken aan de motor want hij is zelf erg druk. Hij stelt zijn materiaal ter beschikking en verdwijnt gewoon. Echt een toffe kerel, alleen moeten we nadien wel lang op hem wachten zodat we hem kunnen betalen.

AO CHALONG / PHUKET

Deze keer telefoneren we eerst om te vragen hoe het zit met de ring. En hij ligt nog steeds bij de dealer, maar vandaag mogen we er wel zelf om.

Voor alle zekerheid bellen we ook nog eens naar de dealer en die zegt dat we na de lunch verwacht worden. Waarom pas na de lunch is ons een raadsel, maar ja, op een halve dag steekt het nu ook weer niet meer.

Wanneer Dirk de motor weer in elkaar heeft gezet durven we hem eigenlijk niet proberen. Stel dat hij nog altijd niet start maar...1 keer trekken aan de startkoord en prttttt hij slaat aan. En moet je hem nu eens horen, niet meer KLAK KLAK KLAK KLAK maar heel smooth en niet luider als een poes die spint.

Yeah!!! we’re back in buisiness!!! Alleen nog effe de staartolie verversen en de inpeller nakijken, maar daar gaat het weer fout...De oude olie spuit er uit (en smoddert heel de kuip onder) en de nieuwe olie loopt er niet goed in en wanneer Dirk de staart uiteen wilt halen om te kijken naar de inpeller, breekt er een bout af.

Nondedju G*’%’" # § f¤©

AO CHALONG / PHUKET

De pistonring is aangekomen!!! Alleen ligt hij nog bij de dealer én vertelt ons een van de gasten van het werkhuis, zijne chef is ziek en kan die dus vandaag niet gaan ophalen.
Maar...misschien kunnen wij die zelf gaan oppikken?
Vinden we een prima idee, maar willen dan wel graag dat ze de dealer verwittigen van onze komst. Niet dat we een scooter gaan huren, dat hele stuk naar Boat Lagoon rijden en dan niets meekrijgen.
Oké dat wilt dat gastje wel even regelen, maar wanneer hij terugkomt van een paar telefoontjes, vertelt hij ons dat de ring toch nog niet is aangekomen. Morgen pas om 9.00 zal hij gereed liggen hier in het werkhuis.
Bullshit natuurlijk, maar ja, wat doe je eraan...nog een dagske roeien zekers....

AO CHALONG / PHUKET

In Thailand is het precies of dat we 10 jaar terug zijn gegaan in de tijd.

De waarde van de Thaise Bath is namelijk (bijna) gelijk aan de waarde van onze oude Belgische Frank. Of 41 Bath is € 1,00. Echt heel raar, want alles lijkt hier nu vreselijk duur, tot we de prijs omrekenen in euro’s. Ja, vroeger rekenden we de € om naar de Frank en zonder het te merken zijn we die euro’s zo gewoon geworden dat we nu de Bath moeten converteren naar de euro om een idee te krijgen hoeveel iets nu eigenlijk echt kost.

Zoals bijvoorbeeld 130 Bath voor een pakje koffie, wouw....dat is ook niet weinig. Maar € 3,25 voor een pakje koffie is anders niet meer als normaal.

Maar soms lijkt het dus echt wel op vroeger, zoals 20 Frank voor een cola, 5 Frank voor een fles water, 25 Frank voor de bus of 40 Frank voor een lokale lunch, alhoewel dat laatste heb ik toch nooit zo goedkoop geweten in België tenzij een pakje frit met curryworst.

AO CHALONG / PHUKET

We zijn nu 3 weken in Thailand hebben nog niet veel van de Thaise cultuur gezien. Enfin ‘t is te zeggen, we hebben het nachtleven in Patong gezien en al vele heerlijke Thaise curry’s gegeten maar dat is niet wat ik bedoel. Maar vandaag willen we daar iets aan doen door naar de belangrijkste Boeddhistische tempel op Phuket, namelijk ‘Wat Chalong’ te gaan.

Wat Chalong is een rijkelijk versierde tempel in het zuiden van Phuket. Vooral de muurschilderingen van de wanden in de tempel zijn bijzonder interessant. Wat Chalong wordt in verband gebracht met de monniken Luang Pho Chaem (1827-1908) en Luang Pho Chuang (1875-1945). Zij waren beroemde kruidenartsen en hebben destijds vele zieken genezen. Vele Thai geloven in de boven natuurlijke krachten van deze monniken en komen naar Wat Chalong om hen te aanbidden. Ook speelden beide monniken een grote rol in het beëindigen van een roerige opstand van Chinese immigrant tin-mijnwerkers op Phuket in 1876. http://www.thailandtotaal.nl


Nu is de tempel echt wel heel mooi, maar je ziet hem bijna niet staan door de talloze kraampjes die ervoor opgesteld staan of zeg maar gerust een ganse markt. Een beetje te toeristisch zou ik zeggen, tenzij deze markt eenmalig is ter ere van het Chinese Nieuwjaar natuurlijk. Moeilijk te zeggen want je hebt hier de typische kledingszaakjes voor toeristen maar evengoed de lokale stalletjes met orchideen en tamarinde en gefrituurde sprinkhanen of wormen en een heleboel snacks die niet echt in trek zijn bij de modale toerist.

17 tot 21 jan. AO CHALONG / PHUKET

Ik ga de afgelopen dagen wat samenvatten want anders gaan mijn verhaaltjes wel heel saai worden. In het heel kort komt het erop neer dat we nu 5 dagen verder zijn en de buitenboordmotor het nog altijd niet doet.

De kogellagers waren dus blijkbaar niet het enige probleem. Toen Dirk de motor terug in elkaar had gezet en vol verwachting probeerde te starten, gebeurden er niets...Motor terug uit elkaar, kijken of hij ergens iets gemist had bij de montage, terug in elkaar en....niets....

Wel raar, want er is ontsteking, er is benzine toevoer maar toch schiet hij niet in de gang. Er is wel niet veel compressiedruk in de ontstekingskamer, dus...motor terug uiteen en de oude stofringen terug voor de kogellagers, want de nieuwe pasten niet echt helemaal en laten misschien lucht door. Maar...geen avance.

Oké, nu weet mijnen Dirk het niet meer, dus tijd om naar de buitenboord garage te gaan. Daar bevestigen ze dat er niet genoeg compressiedruk is in de pistonkamer en wijten dit aan een koppakking die stuk is of de veer van de piston die versleten is. Het eerste kijkt de mekanieker na en is nog in orde, maar voor de rest heeft hij geen tijd meer. Is niet erg, want een nieuwe veer kan Dirk ook wel steken, dus bestellen we die meteen. Allen moeten we daar wel 6 dagen op wachten...

Ondertussen gaan we tegen beter weten in naar de Mariner dealer in Phuket, kijken of zij een veer hebben liggen, maar zij moeten die evengoed bestellen en dat duurt even lang. Ook gaan we kijken naar een nieuwe motor, maar tengevolge van de overstromingen een paar maanden geleden in Thailand, bedraagt de levertijd van eender welk merk kleine buitenboord 2 tot 3 maanden!

Dus als we onze bb niet meer aan de praat krijgen, zit er niets anders op dan terug naar Maleisië te varen en hopen dat ze er in Langkawi in stock hebben, of dat de levertijd tenminste wat korter is. Trouwens in Langkawi is het ook veel voordeliger om zoiets nieuw te kopen, want daar moet je geen tax betalen.

Enfin, ik wilde terwijl we toch moeten wachten op die veer naar een of ander mooi eilandje varen, maar daar staat Dirk zijne kop niet naar dus liggen we nog altijd in Ao Chalong en krijgen schoon gespierde armen van al dat roeien.

AO CHALONG / PHUKET

Heel de morgen zoeken we op internet naar adressen in Phuket waar we een nieuwe buitenboordmotor kunnen kopen, want daar zijn we nu toch wel klaar voor, maar Dirk heeft blijkbaar geen zin om naar de kant te roeien want in plaats daarvan gooit hij de motor helemaal uit elkaar. En met helemaal bedoel ik dus ook echt helemaal.
Hij vindt kapotte kogellagers. Weeral. Ja ik weet niet wat wij tegenwoordig met kogellagers hebben en ik vraag me af waar die dingen nog allemaal in verwerkt zitten, maar in elk geval weten we waar we in Phuket moeten zijn voor nieuwe.
Dus morgen- nu is de dag al te ver gevorderd- toch maar naar de kant roeien en wie weet, fingers crossed kunnen we morgen terug over het water scheuren.

AO CHALONG / PHUKET

We vertrekken vroeg vandaag naar Ao Chalong en komen rond de middag al aan. Om niet teveel tijd te verliezen hangen we ons aan een mooring, zodat we niet moeten wachten om van boord te gaan totdat ons anker zich goed heeft gezet.
We scharrelen onze was bijeen en gaan naar de wasserette. Onderwijl gauw effe lunchen en een uurtje later terug naar de boot om de was op te hangen.
Vervolgens gaan we terug naar de kant om water te kopen. We hebben zo’n 14 gallons nodig en terwijl we met de eerste 7 flessen van 18l naar onze Narid tuffen, stopt de buitenboord motor er ineens mee. Klak, prrrffffttttt en da was`t! Geen leven meer in te krijgen. Was eigenlijk wel te verwachten, want dat motorke loopt al een tijdje als een oude koffiemolen, maar het was wel sympathiek geweest als het tenminste gewacht had tot we met onze vracht water vlak bij de boot waren. Maar niets aan te doen we moeten het laatste stuk peddelen. Gelukkig ziet Ralph van de Saltotu ons en schiet ons te hulp, sleept ons naar de Narid en gaat zelfs met Dirk op en af naar de kant om de tweede vracht water op te halen.
Tegen de avond zijn we dan ook helemaal gereed om een week of twee naar de afgelegen eilandjes en prachtige baaitjes te gaan waar ze in elke vakantiebrochure zo’n reclame van maken, maar zonder motor aan onze dinghy lijkt ons daar niet zoveel fun aan.

10 tot en met 14 januari PATONG

We varen nog eens terug naar Patong, om boodschappen te doen in de Big C - de Thaise versie van de Franse warenhuisketen Casino - en om een Thaise massage. Maar omdat we het in tegenstelling tot veel collega zeilers wel leuk vinden in Patong, blijven we er wat langer plakken. De meeste vinden Patong veel te toeristisch en druk en vinden de verkopers van de talloze winkeltjes veel te pusherig, maar na Indonesië stellen die verkopers hier echt niet veel voor. Als je ze negeert laten ze je direct met rust. Er lopen hier immers genoeg toeristen rond die zich wel later strikken door hun praatje.

Aan een Thaise massage doen we echter wel mee, daarvoor waren we onder andere naar hier gekomen. In Ao Chalong kan dat ook wel hoor, maar die massagesalons daar zagen er allemaal nogal dubieus uit.
Nu zo’n Thaise massage is wel iets anders als zo’n Balinese waar je spieren worden uitgewreven. Hier wordt je zowat plat genepen. Ze gaan op je benen en rug staan, trekken en sleuren aan je ledematen en af en toe moet je je masseuse wat intomen of je komt geradbraakt naar buiten. Dirk kon het anders wel appreciëren en die voelt zich opgelucht omdat zijn rug een paar keer gekraakt is en weer lekker los zit, maar ik prefereer toch de Balinese methode.

In Patong komen we ook Kari en Aslaug van de ‘Lady Ann’ terug tegen en Aslaug en ik muizen er een dag tussenuit naar Phuket. Niet dat ik iets nodig heb van de stad, maar de busrit over de berg is wel eens leuk om doen en het oude gedeelte van Phuket met zijn Portugese koloniale gebouwen en Chinese rijtjeshuizen zijn toch wel een bezoekje waard.



En een avondje uit in Patong is toch ook zeker een must. We zijn eigenlijk nog veel te vroeg op de avond maar de sfeer komt er toch al goed in. De ‘place to be’ voor het bruisende nachtleven is de Bangla Road, een straat vol bars met bar girls of boys. Ladyboys of he-she’s en ja watte, het verschil tussen de girls en de boys is bijna niet te zien en soms zelfs helemaal niet. Als man moet je hier goed oppassen wat je mee naar huis neemt, want er zou wel eens een stukje teveel in de deal kunnen zitten.

Enfin, na 5 dagen vinden we het tijd worden om eens verder te gaan en de grote baai oostelijk van Phuket te gaan verkennen, maar omdat het ondanks de weersvoorspellingen geen druppel geregend heeft, moeten we eerst terug naar Ao Chalong om water te kopen om onze tanks weer te vullen.



Girls of Boys???

 　

AO CHALONG / PHUKET

We hebben twee aderessen in Phuket stad waar we kans maken om het kogelgewricht te vinden, maar omdat dit zelfde stuk ook in een auto zit, stoppen we onderweg ook bij een paar garages. Maar daar doen ze nogal moeilijk. Wanneer ze daar vragen welk model auto we hebben en we antwoorden dat het voor een boot is, willen ze ons niet meer voorthelpen. Als we uitleggen dat dit stuk ook in een auto zit, geloven ze ons niet en sturen ons gewoon wandelen.

Enfin bij SKF denken ze dat ze dit stuk in hun andere winkel hebben liggen en zeggen dat we morgen maar eens moeten terugkomen, maar in de laatste winkel, bij G.C Huat hebben we eindelijk geluk. Er staat daar een Chinees vrouwke achter de toog die haar vak goed kent. Ze keek gewoon eens effe naar dat bolscharnier, verdween achter haar rekken en kwam een minuut later terug met een nieuwe, identiek aan de onze. Ook de stofring die we van de week nog mankeerde had ze in voorraad.

Dus nu zijn we weer helemaal gesteld.

AO CHALONG / PHUKET

Dat met een hamer slagen op het bolscharnier was toch niet zo’n goed idee...Het scharnier is nu gebarsten en moet nu zonder fout vervangen worden. Maar vandaag heeft het geen zin om ernaar op zoek te gaan want het is zondag. Dus maken we er dan verder ook maar een echte zondagse dag van.

Eerst dachten we dat het een duikboot was, achteraf bleek het het meest lelijkste mega-yacht te zijn dat we ooit zijn tegengekomen.

AO CHALONG / PHUKET

We hadden er niet echt een goed oog op, maar wanneer we de auto-onderdelenwinkel binnenstappen liggen de kogellagers al netjes te wachten op ons. Helaas zonder de stofring die ervoor moet zitten, maar het kan ook wel zonder die laatste volgens Dirk.

Met het bolscharnier hebben we iets minder geluk. Ze hebben er wel een liggen, maar de schroefdraad is niet compatibel. Maar zegt die meneer van de shop, je kan misschien gewoons eens met een hamer op de kom van het scharnier slagen zodat die wat vervormd en de bol niet meer zo kan wiebelen. En ja eigenlijk, dat kunnen we wel eens proberen.

Als we klaar zijn in de winkel rijden we met onze gehuurde scooter naar de Nakkerd Hills, naar de grote Boeddha die uitkijkt over Chalong Bay aan de ene kant en Kata Beach aan de andere kant. Deze Boeddha van 45 m hoog en met een diameter van 25 m is helmaal afgewerkt met Birmaans marmer. Tien jaar geleden zijn een paar vrienden aan dit enorme project, dat vandaag de dag nog niet af is, begonnen en hebben dit helemaal gefinancierd met donaties. Er staan dan ook verschillende giftboxes op de site die goed gespekt worden door de bezoekers ( en op een goede dag komt er +/- 1000 man over de vloer) of je kan een marmeren tegel kopen waar je een wens mag opschrijven aan de achterkant. De Boeddha op zich is toch wel indrukwekkend en het uitzicht hierboven weeral eens de moeite waard.

AO CHALONG / PHUKET

Vandaag demonteert Dirk één van de bolscharnieren die verantwoordelijk is voor de overbrenging van het stuurwiel naar het roer. Er zit namelijk nogal wat spel op dat scharnier en is dus eigenlijk dringend aan vervanging toe en met een beetje geluk hebben ze dat in die winkel waar we morgen terug naar toe moeten voor die kogellagers.

AO CHALONG / PHUKET

Ik weet niet of je je nog herinnert dat we in Indonesië problemen hebben gehad met de stuurkolom. Het stuurwiel draaide toen heel stroef doordat de kogellagers van de naaf - de pin die uit de stuurkolom komt en waaraan het stuurwiel is bevestigd - nogal erg verroest waren. Dirk heeft dat toen voorlopig opgelost met een halve bus WD40 tussen de lagers te spuiten, maar eigenlijk moeten de kogellagers gewoon vernieuwd worden. En Phuket is nu eens een plaats waar de kans heel groot is dat we die nieuw kunnen vinden.

Alleen is het nog niet zo simpel om de naaf te demonteren. Zeker niet wanneer er nog een clips voor de afdichtingsring zit die niet op het schema staat van de stuurkolom en die zo vettig is dat je hem niet meteen ziet. Maar met wat gevloek en bruut geweld komt het toch allemaal uit elkaar.

Aan Brent van de PCYC - de Yacht Club die in Chalong Bay moorings verhuurt en een bar-restaurant aan het strand heeft - vragen we waar we ergens een Spare Parts winkel kunnen vinden en die stuurt ons naar de Kachang Chaofa Co Ltd en verhuurt ons gelijk een scooter om ernaartoe te rijden.

De Kachang Chaofa is een kleine auto-onderdelenwinkel die een fantastisch groot magazijn moet hebben, want er komt veel volk over de vloer die voor de gekste onderdelen komen en bijna iedereen kan meteen geholpen worden. Maar de kogellagers die wij nodig hebben, hebben ze natuurlijk niet in voorraad. Die zijn van Japanse makelij en blijkbaar heel ongewoon hier in Azie! Maar ze willen ze toch proberen te bestellen en beloven ons niets, maar zeggen dat we overmorgen maar eens terug moeten langskomen.

AO CHALONG / PHUKET

Voordat de 24 uur om zijn staan we terug bij de customs om verder in te klaren en diezelfde douanier van gisteren doet of hij ons voor de eerste keer ziet en helpt ons heel vriendelijk om al de paperassen juist in te vullen. Ook de Port Captain die ons gisteren zag weggaan helpt ons netjes voort en het is vandaag allemaal gratis. Oef, daar zijn we toch een beetje opgelucht over, want we waren niet helemaal gerust dat het vandaag zo vlot zou verlopen.

De rest van de dag trekken Aslaug en ik samen Phuket stad in - een gewone zoveelste Aziatische stad met dat verschil dat als je hier je weg kent alles vindt dat je maar enigszins zou nodig kunnen hebben - en gunnen onze mannen een rustige dag voor zichzelf.

AO CHALONG / PHUKET

Bij immigratie moeten we voor het stempeltje in de paspoorten 300 Bath ( 7,5 euro) betalen. Tiens, we hadden gehoord dat inklaren in Thailand gratis was, uitgezonderd op zon- en feestdagen.
Een deur verder bij de customs moeten we even aanschuiven maar horen dat ze 600 Bath aanrekenen aan de man voor ons. Die man kijkt eens raar en vraagt waarom hij moet betalen. Omdat het vandaag 3 januari is en nog altijd feestdag, luidt het antwoord. Omdat dit helemaal niet klopt volgens de officiële Thaise kalender vraagt Dirk meteen of het morgen ook nog een feestdag is, waarop de beambte antwoord dat morgen de feestdagen voorbij zijn.
Oké zegt Dirk, is het dan goed dat we morgen terugkomen?
Zoals je wilt antwoordt de douanier, je hebt 24 uur de tijd om in te klaren.
Het voelt een beetje raar, maar toch draaien we ons om en zeggen dan vriendelijk ‘ tot morgen’, want de Port Captain wilt vandaag ook nog eens 600 B en eigenlijk houden wij dat geld liever in onze zakken in plaats van dat we dat in hun zakken steken. Tenslotte is dat alles tezamen € 30 en daar kan je hier met twee man wel 10 keer van gaan eten.
We zijn wel benieuwd wat dat morgen gaat geven als we verder komen inklaren en doen alvast een paar boodschappen ingeval dat....
　

AO CHALONG / PHUKET

Vandaag varen we de hoek om, naar Ao Chalong aan de westkant van Phuket, zodat we morgen onze paspoorten kunnen laten afstempelen.

Ao Chalong is een hele grote baai, druk met duik-charterboten en speedboten die dagtrips maken naar de eilanden en bezaaid met moorings, zodat we helemaal aan de buitenkant een plekje zoeken. Omdat hier regelmatig ankers beginnen te krabben, gaan wij maar voor de veiligheid niet meer van boord vandaag zodat we ons ervan kunnen verzekeren dat onze pin zich goed ingraaft in de modder.

PATONG / PHUKET

Het is heel rustig vandaag in Patong. Gisteren is hier serieus stevig gefeest geweest en vandaag wordt er hard geveegd om de resten ervan weer op te kuisen.

Omdat we hier nu zijn willen we s’ avonds eens gaan kijken naar het beruchte nachtleven in Patong, maar het heeft weinig zin om daarvoor van boord te gaan want de eerste dag van het jaar wordt dat blijkbaar gevierd in bed met een serieuze kater.

Happy New Year To All of You