31 mei HOOK ISLAND II

De Nara Inlet is zo rustig en vredig dat we niet gehaast zijn om hier weg te gaan. We beginnen de dag dan ook aan een gezapig tempo en herstellen samen de bimini.

Omdat de ritssluitingen van de bimini door vocht en zout gecorrodeerd waren en niet meer open of dicht gingen had Dirk die ingespoten met WD40, het lap- en smeermiddeltje voor bijna alle probleempjes aan boord. Na een paar keer spuiten marcheren de ritssluitengen weer zoals het moet, maar niet alleen te tiretten zijn losgekomen, maar ook de stiksels. Dus met zijn tweetjes, de ene aan de bovenkant en de andere aan de onderkant naaien we die er mooi terug aan.

                                               

In de namiddag zeilen we een kort stukje naar het volgende eiland, nml South Molle. Daar gaan we nog even kijken wat er te beleven valt in het resort, maar dat is niet veel. Het is een ouderwets hotelcomplex vanuit de jaren stilletjes, een beetje onderkomen met 1 gast in huis! Is een beetje eenzaam aan het ontbijt, bekent hij ons...

Wel heeft het resort een mooi 25 m zwembad en daar willen Anita en ik morgen misschien wel een paar baantjes in komen trekken.

30 mei HOOK ISLAND

Op Hook Island gaan we naar de grottekeningen kijken van de Aboriginals. Helemaal achteraan in de Nara Inlet, een diep uitgesneden inham in weeral een prachtig decor ligt een grot. Het is wel eventjes zoeken naar het pad dat naar de grot leidt , maar eens gevonden is het een korte, steile klim naar boven, waar je beloond wordt met een fantastisch uitzicht over de baai.

Naast de grot staat hier ook een audio-paal waar je kan luisteren naar de getuigenissen van Aboriginals. Hoe zij werden behandeld en onderdrukt door de Britten en tot de dag van vandaag nog steeds om erkenning vragen dat ze hier eerst waren. Erg interessant en ook chapeau voor de Australiërs dat ze niet ontkennen dat ze zich in het verleden schandelijk misdragen hebben ten opzichte van de Aboriginals.

29 mei AIRLIE BEACH II

Airlie Beach is volgens de reisgids smakeloos en verschrikkelijk, uitgebuit en uitbuitend. Een plek waar de bedrijvige backpacker tussen de verplichte cruise naar de Whitsunday Eilanden en het rondspatteren in een artificieel meertje er hard en veel op los feest.

En ja dat klopt, er zijn hier veel backpackers en het stikt hier van de boekingskantoortje voor cruises naar weet ik waar allemaal, hostels, goedkope snackbars en cafeetjes. Er is inderdaad een zwembad naast de esplanade voor diegene die eens willen zwemmen, want de zee is hier bevolkt door zoutwaterkrokodillen, haaien, dodelijke kwallen en nog een hele resem gevaarlijke dieren. Het is druk en heel erg toeristisch, maar er hangt een gezellige en ongedwongen sfeer. Een echt vakantiesfeertje.

28 mei ARILIE BEACH

Eerst doen we de was en als die droog is willen we boodschappen gaan doen, maar Dirk’s klusje tussendoor loopt nogal wat uit.

De stuurautomaat kreunt en steunt al een tijdje bij elke golf net of hij het ieder moment kan begeven en na demontage blijkt hij inderdaad bijna aan zijn einde te zijn.
We hebben een Raymarine ST 6002 met een ring op het stuur en eigenlijk is die wat licht voor onze boot. Na 3 jaar is dan ook al de ring waar de aandrijvingsriem overloopt op 3 plaatsen gebroken. Dirk haalt heel het geval uit elkaar, maakt het zuiver en probeert het te lijmen, maar omdat dat niet blijft plakken schroeft hij de stukken gewoon vast aan de behuizing. Niet echt volgens de relges der kunst, maar wie weet houdt het wel een tijdje.

Wat het diesel tanken betreft, dat lukt hier dit weekende niet meer. De marina zit zelf bijna zonder en verkoopt tot de voorraad is aangevuld alleen aan charterboten. Gelukkig heeft Rob nog wat over en kunnen we van hem 40 l overnemen.

27 mei CID HARBOUR (WHITSUNDAY ISLAND)

Vandaag zeilen we naar de andere kant van het eiland, naar Cid Harbour en moeten eerlijk toegeven dat de natuur hier prachtig is. We hadden al zo dikwijls van de Ozzie’s gehoord dat The Whitsunday’s zo mooi zijn en vreesden een beetje dat dat overroepen was ( de Ozzie’s kennende, heel toffe mensen maar ze kunnen van tijd nogal overdrijven), maar nee hoor, het ís hier gewoonweg magnifiek.

 

In Cid Harbour maken we eerst een klein wandelingetje (2 km maar) en als onze middagboterham op is besluiten we holder de bolder om nog door te zeilen naar Airlie Beach op het vaste land. We zitten namelijk nogal laag met water en diesel en die diesel vliegt er de laatste dagen goed door.

 

                                                       Om 3 uur s middags gaan we dus nog ankerop en doen veel langer over het kleine stukje naar Arilie Beach als verwacht, maar met een beetje hulp van de motor geraken we toch voor het donker aan de Abel Point Marina. Daar parkeren we ons naast de Taremaro - voor de marina want erin kost het $ 70 per nacht voor een 39 voets scheepje! - en worden meteen door Rob opgehehaald om met Marjo en hem de laatste nieuwtjes sinds Mooloolaba uit te wisselen.

26 mei WHITEHAVEN BEACH

Op Whithsunday Island ligt Whitehaven Beach, het beroemdste en meest gefotografeerde strand van Australië. Een strook van 4 km wit poederzand dat ‘fwiept’ als je erover loopt. Whispering sand, noemden de aboriginals het, of silica volgens de wetenschappers.

Mooi strand...maar ssst... niet zeggen tegen de Ozzie’s hé...maar we hebben al mooier gezien, zelfs in Australië. Oké, het Mandalay strand in West Australië of Elephant Rock in Denmark (ook WA) hebben dan wel niet zo’n fijn en zacht zand, maar echt, die moesten ze eens wat meer fotograferen!

Soit, natuurlijk maken we er een mooie strandwandeling en eerlijk gezegd, dat fwiepen is wel plezant. Alleen zonde dat het zo vervuild is. Er ligt een grote bruine olie-achtige vlek in het midden en dat is wel spijtig want voor de rest lijkt het wel een beetje alsof je over bloemsuiker wandelt.

                        

25 mei SCAWFELL ISLAND - SHAW ISLAND

 Nog één dag zeilen en dan nemen we enkele dagen vakantie in de Whitsundays. Een zeilersparadijs dat zich honderd mijl uitstrekt en bezaaid is met meer dan 90 eilanden en -tjs in een azuurblauwe zee, honderden mooie baaien en prachtige stranden allemaal op een paar uurtjes zeilen van elkaar.

Nu is het hier inderdaad wel prachtig, maar een ideaal cruisersgebied...daar ben ik nog niet zo van overtuigd.

‘s Morgens worden we hier uit onze sokken geblazen -ja ja sokken, die kan je hier s morgens goed verdragen! - en ‘s middags moet je zelf in je zeilen blazen.

Vanmorgen waren we eigenlijk voor Whitsunday Island vertrokken maar omdat de wind het in de loop van de dag weer laat afweten verleggen we koers naar Shaw Island. 10 mijl korter en op een betere hoek t.o.v. de wind. (Halve wind in plaats van voor de wind).

De twee laatste uren moeten we toch nog motoren om een beetje op tijd aan de ankerplaats te zijn, maar vlak voor zonsondergang komen we aan en zeilen precies een postkaartje binnen. Wauw...we gooien gauw het anker overboord en haasten ons in de kuip met een lekker biertje om weeral van een parchtige zonsondergang te genieten.

24 mei SOUTH PERCY ISLAND - SCAWFELL ISLAND

Vandaag staan er weer 70 nm op het programma. Weer om 5 uur opstaan, snel koffie zetten en ontbijten en bij het eerste daglicht vertrekken om hopelijk voor het donker aan te komen. Ja, het begint hier wel een beetje op gaan werken te lijken de laatste dagen!

Nu hebben ze voor vandaag weinig wind in de voormiddag voorspeld, die geleidelijk zou aantrekken in de namiddag, maar dat klopt weeral eens van geen kanten. We krijgen al meteen in het begin 20 tot 25 knopen op onze neus, die in de loop van de dag naar achter draait en stilaan verdwijnt... Als er nog een knoop of 6 wind staat trekken we de halfwinder nog eens omhoog, maar dat is verloren moeite, want die valt gewoon in. Zonde, want de laatste 15 mijl schiet er echt geen zuchtje wind meer over en zijn we verplicht om de motor te starten willen we voor het donker aankomen.

23 mei ISLAND HEAD CREEK - SOUTH PERCY ISLAND

In plaats van gisteren staat er vandaag geen zuchtje wind! Maar hier nog een dagje blijven, daar hebben we nu precies geen zin in.

Nu wat niet is kan altijd komen, dus in afwachting van de wind beginnen we de trip op de motor, die we pas 9 uur later en 48 mijl verder weer uitzetten!

Wat een saaie dag!

Het positieve van vandaag is wel dat de ankerplaats die meestal geteisterd wordt door veel golfslag er vanavond zo plat als een vijg bij ligt      

22 mei ISLAND HEAD CREEK

Omdat ze voor vandaag geen wind voorspellen blijven we hier een dagje liggen. Nu is Island Head Creek wel mooi en lekker rustig maar je hebt het hier wel snel gezien. Je kan hier nergens aan land waar trouwens ook niks te zoeken valt als alleen mangroven.
Dus maken we er een klusjes dag van.

Bij het vallen van de avond krijgen we een invasie van dondervliegen aan boord. Een ganse zwerm tegelijk vliegt binnen en voor we de tijd hebben om alle luiken te sluiten ziet de boot al zwart van die beesten. De volgende morgen ligt de vloer en de trap en de kuip en alles vol vliegenlijken. En op de Kind of Blue, 50 m verder hebben ze geen last gehad van vliegjes!

21 mei GREAT KEPPEL ISLAND-ISLAND HEAD CREEK

We waren van plan om een dag op Great Keppel Island te blijven omdat het hier zo mooi wandelen zou zijn, maar toen gisterenavond de koekepan van het vuur vloog omdat we zo aan het rollen waren op de swell, begon dat plan zo stilaan te vervagen. We spreken af om het vannacht eerst eens aan te zien en dan morgen te beslissen wat we gaan doen. Na een erg rollige nacht is dat besluit echter snel genomen en houden we die wandeling te goed voor een andere keer.

Als volgende ankerplaats staat Pearl Bay op het lijstje, maar omdat Rob van de Taremaro ons laat weten dat die al even rollerig is als Keppel Island, mikken we op zijn advies op Island Head Creek.

(Vandaag lagen we nog maar 8 min achter op Kind of Blue ;-))

20 mei PANCAKE CREEK - GREAT KEPPEL ISLAND

Naar Great Keppel Island is het 70 nm, dus weer vroeg opstaan en om ons zeker niet te overslapen hebben we deze keer twee wekkers staan.

We beginnen met een lekker Z/ZO windje van 5 bf die in de loopt van de dag een beetje meer naar het oosten draait en aanwakkert tot een stijve bries van 6 bf.
Omdat we weer samen met Kind of Blue opvaren hebben we veel meer zeil staan als gewoonlijk bij deze windsterkte (alles staat uit) maar gaan dan ook eens ne keer goed voorruit. Tot de golven ruw beginnen te worden en de stuurautomaat het niet meer aankan. En de bulentalie breekt (doorgeschavield) en we een klapgijp maken. Gelukkig hebben we verder geen brokken als alleen een geknapte lijn, maar pakken voor alle zekerheid toch maar wat voorzeil in.

Anders wel plezant om zo snel te gaan en om 6.00 uur de pin eruit te halen en om 15.00 uur het pinneneke terug de grond in te duwen en ondertussen 70 mijl afgelegd te hebben.

19 mei BUNDABERG-PANCAKE CREEK

Pancake Creek is vandaag onze bestemming, 70 mijl zeilen en omdat dat al een serieuze dagtocht is hadden we afgesproken met Dick en Anita om om zes uur te vertrekken. Iets voor zes ziet Dick nog steeds geen licht branden bij ons en roept eens op via VHF en al goed, want onze wekker is stil gevallen en wij liggen nog lekker zalig te knorren. Snel snel haasten we ons uit bed, trekken gauw wat kleren aan en halen een kwartier later het anker op.

Er staat een lekker windje van rond de 20 à 25 knopen uit het zuidwesten (van achter) en uiteraard houden we weer een wedstrijdje met Kind of Blue. Maar Dick en Anita zijn deze keer veel alerter als vorige keer en winnen glansrijk deze etappe.

Pancake Creek vinden we een beetje tricky om binnen te varen. We arriveren daar een uur voor laag-laag water en de doorgang is daar wel heel erg nauw. Bovendien geeft het kaartenprogramma heel weinig informatie qua dieptes in de kreek en is gewoon niet juist. Volgens ons navigatieprogramma varen we over land en iets meer naar rechts, waar we volgens de kaart zouden moeten gaan, ligt een dikke zandbank.
Na onze ervaring in de Sandy Strait hebben we het wel een beetje gehad met zandbanken en ondieptes en meteen achter de ingang laten we het anker al vallen op de eerste ankerplek.

18 mei BUNDABERG PORT MARINA

Bundaberg Port Marina ligt 8 nm voor Bundaberg zelf en eigenlijk een beetje in de middle of nowhere, maar we hadden Peter en Nani beloofd dat wanneer we hier in de buurt kwamen, we zouden gaan kijken of alles is orde is met de ‘Joule’. De SY-Joule staat hier namelijk op de kant gestald al van voor de overstromingen in Queensland en hoewel Peter er gerust in is dat ze geen schade hebben opgelopen, vindt hij het wel fijn dat we dat even willen nachecken. Doordat de marina vlak aan de zee ligt hebben ze hier inderdaad geen wateroverlast gehad en staat Joule er ook pico bello bij.

In de namiddag gaan we nog even boodschapjes doen in de dichtstbijzijnde winkel, 25 min stappen hier vandaan en laten ons terugbrengen door de winkelbus. Ja, dat is nu nog eens service se...ze rijden je hier gewoon naar huis met je winkelwaar.

17 mei KINGFISHER BAY-BUNDABERG

Met Kind of Blue racen we naar Bundaberg.
Al sinds Coffs Harbour proberen we Kind of Blue bij te houden, maar die zitten al altijd gezellig aan hun eerste biertje, wanneer wij de ankerplaats binnen varen. Maar nu, nu onze boot weer mooi zuiver is vanonder denken we toch dat we een kansje maken.

In het begin ziet het er ook goed uit en blijven we Kind of Blue voor, maar dat duurt niet lang want na een uurtje steken ze ons weeral eens voorbij. Deze keer echter geven we ons niet zo snel gewonnen en blijven onze zeilen constant trimmen, maar het mag niet baten, ze lopen uit. Maar...toch niet zo snel als anders. Op een gegeven moment draait de wind van ZW naar Z/ZO en gaan wij pal voor de wind zeilen, de korstte weg naar Bundaberg terwijl Kind of Blue begint af te kruisen. Afkruisen gaat sneller als voor de wind zeilen maar als je zo zigzagt, dan leg je natuurlijk ook meer afstand af en langzaam aan verliezen ze hun voorsprong op ons. De laatste mijlen wordt het echt wel een beetje spannend. Zij doen hun best om ons voor te blijven en wij sturen op de hand om zoveel mogelijk snelheid te winnen en dat zelf sturen loont zich, want we komen gelijktijdig in Bundaberg aan.
Yess...!

16 mei KINGFISHER BAY II

Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld, volgens al de brochures en dat zal wel, maar...het staat hier vol bomen...!

Met een zandeiland had ik me zoiets voorgesteld als één grote zandduin, maar daar lijkt het helemaal niet op. Garry’s Anchoridge lag ook al tussen de mangroven maar toen dacht ik, dat zal maar een stukje zijn, maar heel de westelijke kant die we al voorbij zijn gegaan stond vol bomen en op het land is het ook erg bebost. Dus helemaal niet de zandbak die ik dacht te vinden.

Nu ja, aan de westkant zou het er helemaal anders uitzien en erg leuk zijn om met een 4WD te gaan spelen op het strand, maar dat vinden we een beetje te duur om te doen. Voor een dagje 4WD rijden met alles erop en eraan ben je hier algauw rond de 450 $ kwijt en zeg nu zelf, dat is toch wel net ietsjes te veel van het goede.

Dus maken we maar een wandelingetje in het bos naar de lookout en nemen ipv een koude duik in het zwembad een heerlijk lange, warme douche in het Kingfisher resort.

15 mei KINGFISHER BAY I

Na ons boterhammeke ‘s middags dachten we voet aan land te zetten op Fraser Island maar als we onze buren zien op het strand veranderen we gelijk van gedacht. Onze buren zijn deze morgen aan land gegaan met hoog water en nu, bij laagwater zien we hen tot halverwege hun knieën wegzakken in de blubber om hun dinghy weer in het water te krijgen. Euhmm nee dank je wel ...in een modderbad hebben we nu precies geen zin...en maken er dan maar een luie zondag van.

4 tot 11 mei MOOLOOLABA

We liggen terug in het water maar kunnen nog niet weg. We hebben namelijk een nieuwe batterij voor de laptop besteld en die is nog niet gearriveerd.
Maar eigenlijk komt dat wel goed uit, want nu we zo goed bezig zijn kunnen we gelijk de rigging ook nog eens onder handen nemen. In de top van de mast is de blok van de genuaval kapot en moet dringend vervangen worden. En Mooloolaba is een goede plaats om dat te doen. We liggen hier in rustig water wat het werken boven in de mast iets gemakkelijker maakt en hebben hier twee botenwinkels in de buurt voor onderdelen en zo.
Zoals gewoonlijk gaat afbreken gemakkelijk, maar dan komt het hé... Eenzelfde blok hebben ze in geen van de twee chandlers en voor we er eentje vinden dat de oude kan vervangen zijn we gelijk al een paar dagen verder. Maar dan past de nieuwe blok natuurlijk niet zomaar in de mast. Daarvoor moet de gleuf helemaal in het topje van de mast een beetje uitvergroot worden en doe dat maar eens, hangend aan een lijn op een krammikig stoeltje... Dick van Kind of Blue komt hierbij een handje helpen met raad en daad en het nodige gereedschap dat wij niet aan boord hebben en met kennis van zaken wordt niet alleen de genuaval gemaakt, maar worden ook alle verstagingen nagekeken en terug onder juiste spanning gezet.
　
　
　

30 April tot 3 mei HAULOUT

Om 8 uur s morgens wordt de Narid uit het water gehaald en vanaf dan is het drie dagen ‘hard labour’.

Oude antifouling afschuren, romp poetsen met zuur, gelcoat bijwerken en de kiel aanpakken. Die is aan het roesten en heeft schade geleden toen ik zachtjes tegen het rif ben gebotst in Fiji .Dus de roestplekken helemaal blank schuren en dan weer in de epoxi zetten. Vervolgens twee lagen antifouling smeren en de romp politoeren met de hand. We waren nog gaan kijken naar een politoermachientje in de autoshop, maar ze waren allemaal uitverkocht!

Enfin, het resultaat mag er wezen, de Narid ziet er bijna weer als nieuw uit !

En met het weer hebben we reuze geluk. Vier dagen op rij valt er geen druppel regen.  

27 tot 29 April MOOLOOLABA

Doordat we vroeger uit Brisbane vertrokken zijn hebben we nu een extra dag om de laatste spulletjes voor de haulout bijeen te vergaren en eerlijk gezegd blijkt die toch nog nuttig te zijn. We gokten er namelijk op dat we in 1 winkel alles zouden vinden wat we nodig hebben, maar dat is natuurlijk iets té gemakkelijk hé... Antifouling en primer hebben we al, maar een anode moet besteld worden en voor epoxyverf moeten we naar de andere botenwinkel aan de andere kant van Mooloolaba. Verfrollen, bakjes ed halen we bij de verfwinkel en tenslotte nog wat prullen bij de doe-het-zelf.

26 April BRISBANE-MOOLOOLABA II

Wat een somber weertje vandaag. We zitten aan de Sunshine Coast, maar veel zon hebben we hier toch nog niet gezien in Queensland hoor. Oké, vandaag was het nog donker toen we vertrokken, maar een paar uur later is het nog steeds grauw. ‘t Is juist alsof we op de Noordzee aan het zeilen zijn. Jeansbroek aan, dikke fleecetrui aan, zeiljak erover en muts op! En dat in warm zonnig Australië! Enfin, we dachten dat het hier warm en zonnig was, maar in België is het potverdorie beter weer...En nee hoor, het stopt hier niet... we mogen ook nog onze zeilbroeken gaan opdiepen want we krijgen er ook nog van die venijnige buien bovenop getrakteerd. Bah...
Na de tweede bui hou ik het dan ook voor bekeken vandaag en kruip naar binnen, lekker onder een dekentje. Dirk kan het wel alleen aan, het is alleen maar nat en guur. Voor de rest vallen de zeilcondities goed mee. De wind wakkert wel serieus aan in de loop van de middag, maar de golven hebben nog geen tijd gehad om zich op te bouwen.
Rond 4 p.m. liggen we geankerd in Mooloolaba en is het hoog tijd om onzen Dirk weer te ontdooien met een hete mok chocomelk.
　
　

Onderweg passeren we de Endavour. De replica van Captain Cook’s tallship die helemaal rond Australië aan het zeilen is.

14 mei GREAT SANDY STRAIT

We hadden alle twee al zo’n voorgevoel dat we vandaag prijs zouden hebben en inderdaad...nog een heel stuk voor de eerste ondiepte in de Great Sandy Strait zitten we aan de grond. Yep...daar gaat onze nieuwe antifouling. Nochtans zouden we volgens de kaart nog zeker 20 cm speling moeten hebben bij het laagste laag water... maar niet dus.

Met een goei dot gas achteruit geraken we van de zandbank en proberen meteen nog eens, vlak langs diene bobbel zand, maar die is groter dan we denken want pardaf...we zitten er weer bovenop. Gelukkig geraken we er een tweede keer ook van af maar wat nu...een half uurtje wachten tot het tij wat meer doorgezet is of nog eens proberen?
Ja kijk, we zijn met laagwater vertrokken, dus als we een derde keer niet van de bank geraken moeten we alleen maar wachten tot het water stijgt en kunnen we vanzelf verder varen. Als we nu met hoog water waren vertrokken dan zaten we nu met een seriues probleem...of mischien juist helemaal niet want dan stond hier waarschijnlijk genoeg water. Maar Dirk’s strategie om met laag water te vertrekken berustte dus op het feit dat in een situatie als deze we alleen maar eventjes moeten wachten tot het waterpeil gestegen is. Voor beide strategiën, nml met hoog water of laag water door zo’n smal kanaaltje varen valt wat te zeggen, maar na twee rondjes in de rondte draaien doen we gewoon nog eens een poging en...? we zitten weer vast...maar glijden er aan de andere kant af. Oef, we zijn erdoor, althans door het eerste heikele punt dat eigenlijk helemaal geen probleem mocht zijn. En de twee ‘gevaarlijke’ stukken een eind verder in het kanaal varen we zonder moeite over.

In Kingfischer Bay gaan we naast Quartermoon liggen en is het een hartelijk weerzien met Sammy en Mike. In New Caledonië zijn zij moeten achterblijven met een ontmastte boot en een gat in hun dek. Zes maanden hebben ze daar moeten wachten voor ze Quatermoon naar huis konden zeilen, maar zijn nu dan toch eindelijk bijna in Sydney.

13 mei GARRY’S ANCHORAGE

Juist te laat, ze hadden boven juist het licht uitgedraaid, zijn we gisteren nog in Garry’s Anchoridge geraakt. Een zijstraatje van de Great Sandy Strait en een zalig rustig plekje midden in de natuur.
We waren van plan om hier alleen maar te overnachten en morgen door te gaan naar Kingfisher Bay, maar omdat we dan weer voor dag en dauw moeten opstaan (met hoog water en dat is om 5 uur s morgens) blijven we maar een dagje liggen. Het lijkt ons trouwens ook helemaal geen goed idee om hier in het donker te liggen knoeien. Daarvoor is de vaargeul veel te smal en te dicht bezaait met zandbanken.

Dus leg ik vandaag een deel van de vis op volgens recept van Kind of Blue:1 kopje water
1 kopje zeewater
1 kopje azijn
laurierblaadjes, peperkorrels, ui, knoflook, rode pepertjes, kruiden naar wens
Alles aan de kook brengen.
Vis in blokjes snijden, niet te klein anders vallen ze uit elkaar.
Als het water kookt, de vis er in doen, zachtjes door laten koken ongeveer 10 min.
Glazen potten vullen tot over de rand, deksel erop doen. Af laten koelen (deksel zuigt dan vanzelf vacuüm).
In de koelkast bewaren, blijft nog maanden goed (af en toe eens kijken).
Mmmmm, lekker bij de borrel.......

12 mei MOOLOOLABA-FRASER ISLAND

Midden in de nacht, allé het is al 4u30 maar het voelt wel putje nacht, vertrekken we naar Great Sandy Strait, het straatje tussen Fraser Island en het vasteland. Om in die straat te geraken moeten we weer over zo’n zandbank en de Wide Bay Bar is nogal berucht om zijn brekende golven. En omdat we geen surfplank zijn maar een zeilboot willen we erover op het meest rustige moment, namelijk een uur voor hoogwater.

Het eerste stukje zeilen we goed. We gaan een knoop sneller als berekend en vangen eindelijk nog eens een visje. Een Tiger mackerel van 1 m lang en 6,5 kilo waarvan de kop af moet, anders past hij niet in de frigo...

Iets voor de middag is de fun echter uit. De wind zakt helemaal weg. Gelukkig pikt die na een uurtje of twee weer op en zo komen we juist getimed aan de Wide Bay Bar uit. Maar...waar staan die surf-golven nu eigenlijk? Het is hier zo kalm als kweenie wat en geen golfjen of kabbeltje in de omtrek te bespeuren. Moesten we daarvoor zo vroeg uit ons bed vanmorgen...?

20 tot 24 April BRISBANE

　

Brisbane ziet er niet alleen leuk uit, het is ook echt een toffe stad. Erg nieuw en nog volop in expansie, maar mooi en gezellig. Bijna even goed als Sydney en dat wil wat zeggen. We liggen er vlak voor de botanische tuin pal in het centrum. Ideaal dus, behalve dat de rivier druk bevaren wordt door de stadsferry's en we dikwijls erg wiebelen. Maar dat nemen we er dan maar bij.

          

De eerste dag maken een klein verkenningstochtje in het hartje van de stad en gaan naar de wekelijkse markt. Onderweg passeren we het ‘Brussels Café’ die Hoegaarden en Leffe van ‘t vat schenken en ondanks de belachelijke prijzen die ze hier voor een biertje vragen ( € 6,00 ) kunnen we toch niet weerstaan aan eindelijk nog eens een echte pint. En jongens toch...dat smaaakt!

Eén van de highlights uit de hele reeks musea en kunstgalerijen is ongetwijfeld het GoMA , Gallery of Modern Art. Niet dat ik alle installaties als kunst kan bestempelen (wie ben ik ook tenslotte?) maar ze zijn wel stuk voor stuk uniek en origineel. Achter elk werk zit een erg creatieve geest en het is gewoon grappig om te zien hoe die creativiteit bij sommige kunstenaars tot uiting komt. Echt goed.

Tijdens de Paasdagen is het wel een beetje een dooie boel in Brisbane. Raar, want het leek erop dat Pasen niet zo erg gevierd wordt in Oz. Je kan hier wel van die kleine chocolade eitjes kopen in de supermarkt, maar daar stopt het dan ook bij. Geen versieringen, geen kuikens of konijnen, geen klokken of wat hebben ze nog allemaal bij ons.

Maar Pasen betekent hier dus vakantie en daar beginnen ze aan op goede vrijdag. Dan is echt alles gesloten. Zelfs in Chinatown! Nochtans doen de Chinezen meestal niet mee aan feestdagen, maar ook daar is alles echt dicht.

Zaterdag zijn er terug enkele dingen open zoals grote supermarkten en speciaalzaken maar die sluiten hun deuren alweer vroeg op de dag en houden die dicht tot en met dinsdag. Tot na Pasen en Anzac day op maandag.De herdenkingsdag van de oorlogsslachtoffers.                                       

                                                                Wij gaan op zondag naar de South Bank Parklands, juist aan de overkant van de Brisbane River en daar valt wel van alles te beleven. De Parklands is een groot park met een prachtige promenade onder bloeiende bomen, een stadstrand en openlucht zwembad, een waterspeeltuin voor de kleintjes, bbq’s en picknick plaatsen. Kortom de ontmoetingsplaats voor vrienden en families en wat er nu juist zo leuk is hier in Australië, is dat de mensen er ook gebruik van maken. Er heerst hier een gezellige drukte met straattheaters en een Lifestyle marktje en we amuseren ons een ganse middag met gewoon naar de mensen te kijken.