dinsdag 29 januari 2013

NAI HARN 29 jan tem 1 feb

De swell wordt er niet beter op in Ao Chalong. In tegenstelling zelfs en dinsdag zijn we het zo beu dat we naar de andere kant van Phuket varen. Nai Harn, de eerst baai aan de zuidwest kant van het eiland en vermits de wind en de zee deining van het oosten komen, zou het hier aan de westkant rustig moeten zijn. Maar eerlijk gezegd, is het hier al even erg.

Enfin, de vernis en de verfborstels worden dan maar weer weggeborgen en de stikmachine wordt uitgepakt om voor de zoveelste keer de buiskap te repareren. Een van de ritssluitingen aan de venster is stuk maar als we dan toch bezig zijn, willen we gelijk alle vier stuks vervangen, want de huidige hebben geen begin en einde en zijn erg lastig in gebruik.Voor de derde keer stikken we dus nieuwe tiretten in de buiskap en je zou dan denken dat dat ondertussen heel vlot gaat, maar nee hoor...we zijn er weer 2 halve dagen en een volledige dag mee zoet. ‘T is dat we onderwijl hier en daar nog een naad tegenkomen die los zit en die wordt dan ook meteen weer gestikt natuurlijk. Maar al bij al hebben we toch al wat bijgeleerd. We maken namelijk geen ruzie meer tijdens het stikken van de buiskap. Ik draai alleen nog maar aan het wieltje - we hebben een oude Singer zonder motor maar met een zwengel rechts aan de machine waar met de hand moet aan gedraaid worden - zodat Dirk dan zijn twee handen vrij heeft om die onhandig grote buiskap onder de naald te begeleidenen. Ondertussen bijt ik mijn tong in honderd stukjes om maar zeker geen commentaar te geven van hoe ik het zou stikken.

Nai Harn op zich is een hele mooi baai, maar op het ogenblik alles behalve gezellig door het constante geschommel aan boord en van boord kunnen we met dit weer niet omdat we simpelweg niet aan land geraken. De wind die er op het ogenblik staat, creeert een branding op het strand, waar we met ons nieuw Bieke niet echt goed door durven. Met ons 3,3 pk bb-motorke gaan we namelijk niet zo snel en zo’n golf kan je dan gemakkelijk over kop doen slaan en met een rubberboot zitten we daar iets minder mee in als met onze houten dinghy van minstens 50 kilo. Dus waneer de buiskap klaar is wil ik hier dan ook zo snel mogelijk weg voordat ik het lopen verleer.

donderdag 24 januari 2013

AO CHALONG / PHUKET 24 tot 28 jan

Als we ons dan geinstalleerd hebben in Ao Chalong, huren we een scooter om naar Rolly Tasker te gaan. De grootste zeilmaker/rigger in heel zuidoost Azie. En groot is Rolly Tasker inderdaad, maar we komen toch van een kale kermis weer thuis.

Een nieuwe stagspanner is zowat het belangrijkste wat op ons lijstje staat. We hebben dan wel inderdaad een nieuwe spanner in de Filippijnen laten maken, maar dat is maar een voorlopig geval gemaakt uit gewoon staal, dat nu tegen 100 per uur aan het roesten is. Nu hebben we alleen maar de body nodig van de spanner, maar dat kunnen we in Rolly Tasker niet kopen. Het is alles of niets en bovendien in Chinees roestvrijstaal, wat bekend staat als goedkope prul, waar ze hier een fortuin voor vragen. ‘Ja’ legt de rigger ons uit ‘de eerstvolgende rigger is ofwel in Darwin ofwel in Qatar, dus we kunnen het ons veroorloven om de prijzen zo hoog te zetten.


Kapjes voor op de einden van de zalings is ook een belangrijk onderdeel dat hoognodig vernieuwd moet worden, maar we krijgen te horen dat Rolly Tasker geen zaken meer doet met de masten fabrikant Z-spar. Neem zelf maar contact op met Z spar en veel geluk ermee.

Een blokje voor in de giek van 35 mm evenals het asje waar het blokje op zit kunnen we ook vergeten. En voor het kapotte blok dat boven in de mast zit hebben ze hier ook geen vervanging. Dat laatste kunnen ze wel zelf maken voor ons, maar daar moeten we toch eens eerst over nadenken.

Dan hadden we ook nog graag een nieuwe gasveer gehad voor de giekophouder. Die veer is een tijdje geleden stuk gegaan en we zeilen sindsdien zonder giekophouder, wat geen enkel probleem oplevert, maar toch zouden we graag heel de mast en rigging weer in zijn originele staat herstellen. Maar natuurlijk...verkoopt RT ook geen gasveren. "Ga maar eens in de industrie kijken, daar gebruiken ze dezelfde gasveren’ wordt ons aangeraden.

Tot slot moeten we de voorraad plastic kogellagers voor de grootzeil-uitroller een beetje aanvullen en die hebben ze in alle maten, maar daar hebben we nu juist de maat niet van genomen. Och, voor dat laatste springen we nog wel eens binnen als we in de buurt zijn. Voor al de rest gaan we eerst eens bij onze Belgische rigger informeren, want ik denk dat ze hier in Phuket vergeten zijn dat het tegenwoordig geen enkel probleem meer is om dingen via de post van overal ter wereld naar Thailand te versturen en we hebben sterk het vermoeden dat ze in België (waar veel concurrentie is) veel betere service verlenen en betere prijzen hanteren.

Als we klaar zijn in RT, enfin klaar...rijden we door naar Boat Lagoon Marine op bezoek bij Dick en Anita van Kind of Blue. Ja ja, die Dick en Anita, waar we in augustus afscheid van hebben genomen toen we naar de Filippijnen gingen. Wij zouden na een paar dagen Palawan naar Zuid Afrika zeilen en Kind of Blue is helemaal onder Borneo door, via Singapore naar Thailand gevaren en na zoveel maanden is het echt heel leuk om hen terug te treffen en moet er veel bijgepraat worden. In Boat Lagoon komen we ook Rob en Mieke van de ‘Stamper’ en Drew en Lili van ‘Revelation’ tegen en het is echt wel plezant om hen allemaal terug te zien.
Nu zijn Dick en Anita al eventjes in Thailand en hebben hier in Boat Lagoon een refit gedaan aan hun Kind of Blue. De romp is opnieuw geschilderd, de hele binnenkant staat weer vers in de vernis en alle oneffenheden zijn uit de kuip verwerkt en KoB ziet er echt schitterend uit. Helemaal weer als nieuw. Kijk maar eens op
www.kindofblue.info.
Van zondag af draait de wind een beetje en komt er een heel vervelende zee deining de baai van Chalong binnen. Een beetje ambetant om bij te vernissen want daar ben ik terug aan begonnen nadat ik de KoB heb gezien ;-)
 
 

woensdag 23 januari 2013

PHI PHI DON - PHUKET


Toch wel heel wisselvallig hoor dat weer hier, maar vandaag klagen we niet. We beginnen de laatste etappe naar Phuket met een beaufoortje of 5 en natuurlijk zwakt dat in de loop van de dag wel weer af, maar vandaag hebben we niet zolang wind nodig, want ietjes na de middag komen we aan op bestemming: Ao Chalong in het zuidoosten van Phuket.

De baai ligt goed vol en het is zoeken naar nog een plekje niet te ver van de kant, maar zoals altijd vinden we wel wat.

Hier in Ao Chalong plannen we een week of zo te blijven. Je kan hier namelijk bijna alles vinden voor de boot en we zouden graag eerst alle noodreparaties definitief willen oplossen voor we verder gaan.

Chalong pier

dinsdag 22 januari 2013

KO MUK - PHI PHI DON


We hebben bijna 11 uur nodig om de 41,5 mijl af te leggen naar Phi Phi Don maar geraken er toch nog netjes op tijd, vlak voor zonsondergang. Onderweg waren we anders wel bijna gestopt bij het eiland Lanta omdat we de motor weer moesten starten, maar net wanneer we een baai wilden indraaien pikte de wind op, zodat we toch zijn doorgegaan. 

stak ons met een rotvaart voorbij, maar speelde wel vals want had de motor bij staan

maandag 21 januari 2013

KO PHETRA - KO MUK


We zijn vroeg vertrokken, maar het gaat zo langzaam dat we nog een extra tussenstop inlassen in Ko Muk. Daar liggen we dan weliswaar al in de vroege namiddag voor anker, maar als we verder wilden geraken moesten we de motor starten. Trouwens, nu kunnen we nog eens lekker gaan zwemmen en proberen onze menu voor vanavond te upgraden met vis. 
Helaas, het wordt een boerenomelet met zelfgebakken brood. 

zondag 20 januari 2013

KO ADANG - KO PHETRA


Bedoeling was om van de Butang groep naar Koh Rok te zeilen en van daar naar Phuket, maar omdat de wind niet goed zit om in Koh Rok te overnachten, moeten we onze plannen dus wijzigen. We gaan dan eerst naar Ko Phetra, dan Phi Phi Don en dan pas Phuket. Is een omweg en een dag langer, maar we zijn nu eenmaal afhankelijk van weer en wind.

De zeildag begint veelbelovend met een mooi windje, maar het duurt weeral maar tot de middag. Nochtans was er voor de hele dag tamelijk wat wind voorspeld...Spijtig want ondertussen is het te laat om toch nog volgens het eerste plan te zeilen.

Tegen de avond arriveren we bij Ko Phetra en hoewel we hier nu al twee keer gelegen hebben (in 2012) blijft deze muur van rots toch indrukwekkend. Net voor het donker gaat Dirk met de harpoen nog op jacht naar een lekker avondmaal, maar euh...het wordt spaghetti vanavond.


Ko Phetra






zaterdag 19 januari 2013

KO ADANG

Ko Adang behoort tot de Butang eilandengroep, een groepje van 8 eilanden en -tjes op maar  amper 25 nm van Maleisië. Volgens de Pilot hebben de Butang eilanden de mooiste koraaltuinen van de hele omgeving. Het is inderdaad ook  heel mooi snorkelen en als we volgende maand terugkomen van Thailand (we hebben geen visa dus mogen maar een maand blijven) gaan we zeker de andere eilanden van deze groep uitgebreid verkennen.



vrijdag 18 januari 2013

TWEEDE POGING


Vandaag proberen we nog eens om naar Thailand te zeilen en er staat nog altijd serieus wat wind, maar toch al een beaufort minder als de 8 bf van gisteren. Maar met die 30 knopen wind in onze rug zijn we zo in Ko Lipe, een van de eerste eilanden van Thailand.

Omdat het moeilijk ankeren is in de baai van Ko Lipe ( het is er 20 m diep) hangen we ons aan een mooring, maar blijven er misschien juist geteld 30 minuten liggen. Het eilandje ziet er anders wel leuk uit vanaf een afstandje maar de baai is erg druk en lawaaierig door het af en aanlopen van ferryboten die hun vrachtje op een platvorm in de baai droppen vanwaar de toeristen met longtails naar de kant worden gebracht. Bovendien voelen we ons ook niet zo veilig aan de mooring, want we zien dat onze buurman die ook aan zo’n gratis mooring hangt, de zijne moet delen met een ferryboot. Die ferry trekt zich er niks van aan dat die mooring al bezet is en gaat er gewoon mee aanhangen en wij zien dat nu niet meteen zitten om de onze zomaar te gaan delen met zo’n groot log schip. Dus voor de customs ons gezien hebben en we hier ook nog eens moeten inklaren aan € 50 terwijl het in Phuket gratis is, gooien we gauw los en varen 4 mijl verder naar het volgende eiland.


longtail


Vlak achter het hoekje ligt Ko Adang waar het zalig rustig is. We gaan er aan de westkust van het eiland liggen en ook hier is de ankerplaats  tamelijk diep, maar in 14 meter kunnen we toch wel makkelijk achter ons eigen anker liggen. Het water hier is echt  helder en wanneer we vernemen dat we langs een mooi rif liggen, besluiten we om hier morgen een dagje te blijven rondhangen.

donderdag 17 januari 2013

NAAR THAILAND OF EUH...TOCH NOG NIET


Om elf uur gaan we ankerop en twee uur later liggen we op exact hetzelfde plekje weer voor anker!
Ik durf het eigenlijk niet goed schrijven na al mijn gezeur over te weinig wind in Azië, maar vandaag staat er een beetje teveel. In het begin dachten we van yess!...eindelijk wind om nog eens lekker te zeilen, maar die wind die bleef maar aanwakkeren tot 40 knopen en toen hadden we iets van...hmmmm....dat is nu toch wel een beetje te veel om nog plezant te zijn. Als je nu al een heel eind onderweg zijt en je krijgt dan ineens 40 knopen wind in uwe nek, ja, dan reef je de zeilen en gaat gewoon door, maar als je amper 3 nm van een goed beschutte ankerplek bent en er is niemand die op je wacht, ja, dan keren wij gewoon terug. Nu als we bijna terug zijn, dan vinden we onszelf maar ‘chickens’ en gaan er nog eens voor, deze keer vlak langs de kust van Langkawi, maar het blijft 40 knopen waaien en het kan echt wel hoor, maar uiteindelijk vinden we het niet nodig om zomaar voor het plezier ons bootje en materiaal onnodig te stressen. Dus na een rondje van 8 mijl liggen we weer rustig voor anker.

dinsdag 8 januari 2013

KUAH (NOG STEEDS IN LANGKAWI) 8 tot 16 jan


Van het grootzeil zijn er enkele naden losgekomen - de draad is gewoon vergaan door de zon - en stukken sunbrella van de genua moeten vernieuwd worden, plus ook hier en daar een naadje. Omdat de zeilmaakster het erg druk heeft, halen we zelf de oude stiksels uit de zeilen en de stukken vergane sumbrella. Maar ondanks dat de helft van het werk nu al gedaan is, moeten we toch nog een week wachten tot de zeilen weer klaar zijn.

Nu zo erg vinden we dat niet, want tot zaterdag zouden we al zeker in Kuah blijven. Onze Marc (Dirk zijn  broer) en Ingrid trouwen dan  en hebben  een skypeverbinding geregeld in het gemeentehuis zodat wij er een beetje bij kunnen zijn tijdens de  trouwerij. En omdat de internetverbinding in Kuah meestal uitstekend is, blijven we zeker tot zaterdag hier. Maar natuurlijk, net die zaterdagnacht - we staan 7 uur voor op België - wanneer je zou denken dat ofwel iedereen al slaapt of op stap is, is de skypeverbinding zo slecht dat we de helft missen. Echt spijtig maar een dikke proficiat met jullie huwelijk Marc & Ingrid!

De rest van de week kabbelt het leven rustig voort bij temperaturen van 33°C overdag, 25°C s nachts en een vochtigheidsgraad van 70% pffffffff als er dan geen zuchtje wind staat is het soms echt wel warm zenne.
Lunch: rijst met kip of vis of soms gestoofde buffel en groenten: 1,5 euro

Ontbijt: Roti canai, 0,25  euro per stuk





dinsdag 1 januari 2013

LANGKAWI 1 tot 7 januari


Van Rebak gaan we naar Telaga in het westen van Langkawi. Daar gaan we diesel tanken en zijn daar gelijk een paar dagen met bezig. 
‘Zo lang om een beetje diesel te tanken? ‘hoor ik je al denken
Ja kijk, dat kan natuurlijk in een paar minuten, maar in Maleisië is de diesel gesubsidieerd en als toerist krijg je maar 20 liter per dag aan die gunstige prijs. En omdat we nu niet meer zo persé snel in Thailand moeten zijn, gaan we alle dagen 40 liter halen ( Dirk 20 en ik 20 liter) aan halve prijs in plaats van ineens vol te doen en het dubbele te betalen.

Telaga

Tussen het tanken door prutsen en klussen we aan de boot en vinden eindelijk het probleem waarom we tegenwoordig zo hard moeten trekken aan de vallen om het grootzeil in of uit de mast te rollen. Het wieltje waar de valt over rolt in de giek is namelijk helemaal stuk.t. ‘T Zal dan nogal niet zijn dan je je een breuk trekt aan dat grootzeil. Dat blokje gauw effe vervangen gaat natuurlijk weer niet zo vanzelf, want de as waar dat stukje op zit krijgt Dirk niet zonder moeite uit de giek. Dat zit zo goed vastgeplakt met zout in de giek, dat er pas na twee dagen WD40 een beetje beweging in komt. Wanneer het er dan eindelijk uit is, dient het volgende probleem zich aan. Waar vinden we nu een nieuw blokje? We willen eerst eens gaan kijken in de botenwinkel in Rebak Marine, dat is maar een uurtje zeilen van Telaga. In Rebak aangekomen gaan we natuurlijk eerst Frans effe goeiendag zeggen en krijgen van hem zo’n blokje waar we naar op zoek zijn. Tof, want in de winkel met bootonderdelen hebben ze zo geen blokjes liggen als we nodig hebben. 

Van Rebak gaan we dezelfde dag nog door naar Kuah, in het oosten van Langkawi, naar de zeilmaakster, want de zeilen kunnen ook wel eens een onderhoudsbeurt gebruiken.