maandag 20 januari 2014

PENANG 20 tot 30 januari 2014

Wanneer het Thaipusam festival voorbij is, besluiten we om nog in Penang te blijven tot  en met het Chinese Nieuwjaar. Dat begint weliswaar op 31 januari en duurt tot mid februari, maar zolang in Penang blijven rondhangen vinden we echt geen straf.


We liggen voor Georgetown geankerd en met laagtij kunnen we wel niet aan land, maar dat weerhoud ons er niet van om volop van deze fantastische stad te genieten.  We ontbijten regelmatig roti of dim sum, samen met  Elizabeth en Patrick van Labarque, gaan dan door naar de markt of dwalen gewoon wat rond in de stad waar op elke hoek van de straat wel iets te beleven valt.  En in de aanloop van Chinees Nieuwjaar is het niet zelden dat we tegen een Liondance of God of Prosperity tegenaan botsen.

dinsdag 7 januari 2014

PENANG –THAIPUSAM FESTIVAL


In de tweede week van het nieuwe jaar zeilen we terug naar Maleisië. We maken een korte stop in Langkawi en zeilen dan voort naar het volgende eiland Penang voor het Thaipusam festival.

Thaipusam is een Hindu festival dat vooral gevierd wordt door the Tamil-gemeenschap tijdens volle maan in de Tamil maand Thai (januari/februari).  In Penang wordt deze bevolkingsgroep sterk vertegenwoordigd en wordt het Thaipusam festival extremer gevierd dan in Zuid Indië.

Het woord Thaipusam is een combinatie van de naam van de maand, Thaise, en de naam van een ster, Pusam. Deze bijzondere ster is op zijn hoogste punt tijdens het festival. Het festival herdenkt de gelegenheid toen Parvati  een Vel "speer"  gaf aan Murugan zodat hij de kwade demon Soorapadman kon overwinnen.

Volgens de legende is Murugan de belichaming van Shiva’s licht en wijsheid en gelovigen bidden tot hem om de hindernissen die zij moeten overwinnen, want Murugan is de goddelijke overwinnaar van het kwaad. Het motief van het Thaipusam festival is om te bidden tot de  god Murugan om zijn genade te ontvangen zodat slechte eigenschappen worden vernietigd.

In Penang wordt de dag voor Thaipusam een zilveren wagen met het standbeeld van Murugan in processie geleid van Kovil Veedu (de huistempel) naar de  Nattukottai Chettiar Temple. De processie begint om 6u00 ’s morgens en bereikt zijn eindbestemming 15 uur later. De optocht wordt gevolgd door kavadis-dragers en gelovigen. Voor de praalwagen worden kokosnoten kapot geslagen op de grond die het verbrijzelen van het ego symboliseren in het streven naar zelfrealisatie. Daarnaast offeren toegewijde fruit, bloemen, wierook en geld aan de god Murugan  in de wagen.











De Kavadi is een fysieke belasting waarbij gelovigen smeken om de hulp van de god Murugan. Het is het nakomen van een belofte als een smeekbede verhoord wordt, een zoon kan bijvoorbeeld beloven de kadavi te dragen als zijn ernstig zieke moeder weer beter wordt.



een eenvoudige kadavi




De pelgrims die aan dit festival meedoen houden zich voorafgaand aan een streng dieet. Het volledige vegetarische dieet moet 48 dagen worden gevolgd. Met slechts één maaltijd per dag is het bedoeling dat er de rest van de dag aan God gedacht wordt. Deze 48 dagen worden in meditatie, gebed en celibaat  doorgebracht. Op de dag van Thaipusam scheren vele bedevaartgangers hun haar af en maken een pelgrimstocht waarbij ze op verschillende manieren hun geloof belijden met name het dragen van verschillende soorten kadavi. Sommige  pelgrims dragen melk waarbij anderen hun lichaam en gezicht doorboren met allerlei haken en attributen. De eenvoudigste kadavi bestaat uit een sikkelvormig stuk hout dat vastzit op een houten stang, die op de schouder gedragen wordt naar de tempel  en tot 30 kg kan wegen. Daarbij doorboren vele pelgrims hun tong of kaken met een ”Vel“ spies,  zodat ze constant aan Lord Murugan worden herinnert. Het belet hen  om te praten en geeft hen een groot uithoudingsvermogen. De wonden van de pelgrims helen vervolgens zonder littekens en er komt  raar maar echt waar  geen bloed aan te pas bij het doorboren van hun lichaam.








De derde dag van Thaipusam wordt de god Murugan terug naar huis gebracht in zijn zilveren wagen. Op deze dag worden dezelfde activiteiten die aan de vooravond van Thaipusam werden uitgevoerd opnieuw uitgevoerd langs de route van de processie.


We staan drie dagen achter elkaar heel vroeg op om niets van het festival te missen en hoewel de tweede dag, de dag dat vele pelgrims hun lichamen laten doorboren met haken en spiesen nogal heftig is, vinden we het toch heel bijzonder om dit festival van zo dichtbij mee te maken.

maandag 6 januari 2014

woensdag 1 januari 2014

EFFE EEN KORTE SAMENVATTING

 ’t Is lang geleden dat ik nog eens iets geschreven heb, maar zoals je al wel gedacht had hebben we inderdaad onze wereldreis een poosje onderbroken. Na de laatste post van 4 mei 2013 zijn we via de bekende weg terug naar Langkawi in Maleisië gezeild en hebben onze Narid dan opgelegd om een tijdje alleen achter te laten. We hebben elk hoekje en kantje gepoetst  om haar zo ongezellig mogelijk te maken voor ratten, kakkerlakken en schimmels en allerlei ander ongewenst leven die eventueel zouden overwegen  om tijdens onze afwezigheid de Narid te kraken. Vervolgens  hebben we haar dan op de kant gestald en zijn dan naar België  gevlogen een paar maanden.

Na een prachtige  zomer (hoe kon het ook anders, we hadden  immers onze reistassen vol zonneschijn gepropt) en een mild beginnende herfst zijn we dan einde oktober teruggekeerd naar Maleisië, waar we onze Narid in een op het eerste zicht onberispelijke staat terug vonden.  Gauw effe jaarlijks onderhoud doen (nieuwe antifouling smeren en de romp polijsten) en binnen de week drijven we weer dachten we, maar zo vlot liep het niet. Er was meer werk aan de winkel dan alleen maar schuren, schilderen en waxen.

Het stuur draaide namelijk heel zwaar  en dat kwam doordat de lagers in de stuurstand volledig verroest waren. Om dat te herstellen, moest heel de stuurstand eruit en omdat we dan toch goe bezig waren, hebben we de kast die de vorige eigenaar rond de stuurstand gebouwd had afgebroken en de hele pedestaal weer origineel gemaakt.


Vervolgens bleek het roer ook serieus wat aandacht te vragen want tijdens het verplaatsten van onze boot op de werf (toen wij in België waren) hebben ze dat beschadigd. Wat er juist gebeurd is hebben ze ons niet willen vertellen maar we vermoeden dat onze boot bijna uit de travelift is gevallen en het roer tegen de grond gesmakt is. Enfin, er zat een gat aan de onderkant van het roer dat we weer hebben opgevuld  en voor alle zekerheid hebben we de zwakste delen van het roer (voor en onderkant)  ook maar gelijk verstevigd met 2 lagen glasmat.


't zal wel niet zijn dat het stuurwiel niet vlot meer draaide


er komt nog een nieuwe tafel ,maar zo ziet het er nu uit

zo zag het er eerder uit
Na drie weken was onze to do list eigenlijk alleen maar groter geworden dan kleiner, maar omdat de ‘B&V Marine’ werf waar we stonden zo slecht gemanaged wordt en onze boot daar in onze afwezigheid zo mishanded was geweest (zie brief hieronder)  wilden we daar zo snel mogelijk weg. Dus zogauw de antifouling erop zat zijn we weer te water gegaan en hebben de verder dringenste werkjes verder afgewerkt in Rebak Marine.

 Barry,

We left our beloved yacht ‘Narid’ in your B & V boatyard for five months. This proved to be a very expensive mistake. Your boatyard is by far the worst we have ever encountered.

You don’t seem to understand even the basics of running a business. When we arrived back after a long flight from Europe, we were ‘welcomed’ by your son. He said we’d come back too soon and they hadn’t had time to replace the stanchion he’d broken while moving ‘Narid’. At the same time we noticed that the stands supporting ‘Narid’ were so over-tightened with a casually-applied heavy hammer that her polyester hull was depressed by an inch or more in the area of the seven-square-inch pads. It was painful to see ‘Narid’ so abused. 

While we were away, ‘Narid’ was moved several times. It seems that each time ‘Narid’ was moved she was further damaged.  Aside from the admitted broken stanchion there was a ruined life-line, her rudder needed repairs (probably from where it had hit the ground) and her ‘babystay’ chainplate had been ripped out.  Around the wrecked ‘babystay’ chainplate there was a three millimetre gap, into which the rain poured. On our return from Europe we had to repair not only the ‘babystay’ chainplate, but also a large area of deckhead/ceiling which had rotted away.

Your son seems to play with boats on the Travel-Lift as if they were ‘Lego’ toys. He needs to be properly trained and carefully supervised. Unfortunately you apparently refuse to accept responsibility for damage caused by any of your employees. We, as customers, are obliged to take out full insurance. But B&V Marine is apparently uninsured. When you mess up, you think it is perfectly acceptable to simply say: ”It’s not our fault!” This is not good enough. Your yard is clearly a “High-Risk” area for yachts.

When we were finally ready to launch you told us that prices had increased by 30%. In your words “For you it’s just peanuts. Shut up and pay. No cash no splash.”  At risk of repeating ourselves, you simply don’t seem to understand the even the basics of running a successful business.
We want to make sure that none of our friends are tricked as we were. We will do our best to make sure that the Cruising Community avoids your yard at all costs.

Yours sadder but wiser,
Dirk & Anneke, SV Narid

 De eerste week van December zijn we dan naar Thailand gezeild, om er zeker van te zijn dat we er aankwamen voor onze visiete. Twee weken hebben we dan vrienden aan boord gehad en het was leuk om Phuket en de prachtige Phang Ngae baai nog eens te zien alsof het de eerste keer was.

Oud naar Nieuw vierden we op de Narid met Patrick & Elizabeth van Labarque, Frans & Lucia van Dalwhinnie en Dick & Anita van Kind of Blue in Patong/Phuket. Volgens ons moet Patong op deze dag niet veel onderdoen voor Sydney. Vanaf zeven uur ‘s avonds tot diep in de nacht  werd de baai  verlicht door vuurwerk met een heus hoogtepunt om middernacht. Niet zo georganiseerd als in Australie, maar samen met de duizenden wenslampionnen toch bijna even spectaculair.