28
Feb
2010
Shelter Bay Marina V zondag, februari 28, 2010 5:11 pm
We rommelen wat en ruimen op, maken een inventaris van al het eten en drinken aan boord en gaan ’s avonds in het Marina Restaurant eten omdat het stoofvlees dat ik voor vandaag gekocht heb slecht is geworden.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
27
Feb
2010
Haulout 24-27/02 zaterdag, februari 27, 2010 5:10 pm
Om 8u00 Panamese tijd - zoals ze hier zeggen - zouden ze onze boot uit het water halen maar tot onze aangename verrassing is het ook écht 8u00 als ze ons naar de lift roepen.
Als we onze Narid boven zien komen staan we verstelt hoe slecht de antifouling eruit ziet. We wisten dat ze niet goed meer was maar wisten niet dat ze bijna volledig verdwenen was.! en dat na amper 8 maanden!
Het afkrabben van de pokken en afschuren van het restje antifouling laten we doen. We hebben die mannen hier op de werf eens bezig gezien en die kunnen dat veel beter én twee keer zo snel als wij en vermits we zo snel mogelijk terug in het water willen kunnen we dat rotwerkje beter uitbesteden.
Dag 1 wordt er dus gekrabd en geschuurd, dag twee wordt er nog een halve dag geschuurd en krijgt de romp de rest van de dag tijd om te drogen.
Heel vroeg in de morgen van de derde dag zetten we een eerste laag antifouling - dat doen we zelf - en vlak voor het donker wordt zetten we de tweede laag.
Tenslotte laten we de verf nog een nacht en een halve dag drogen en na de middag van de vierde dag gaan we terug het water in.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
23
Feb
2010
Shelter Bay Marina IV dinsdag, februari 23, 2010 5:08 pm
’s Morgens nemen we de marinabus naar de winkel. Shelter Bay Marina is een mooi, modern complex met een zwembad, jacuzzi , een restaurant waar ze je niet al te graag bedienen en de helft niet hebben van wat er op de menu staat maar vooral veraf gelegen van de bewoonde wereld. De eerste winkel vindt je er op 45 min rijden en hoewel de marinabus twee maal per dag naar de stad rijdt, voelen we ons er toch maar afgesloten (opgesloten) van alles.
Enfin, we gaan nog een paar spullen halen die we morgen nodig hebben als onze boot uit het water gaat en hopen dat we niets vergeten, want eventjes gauw een schuurpapiertje of dergelijke gaan halen zit er dan niet meer in.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
21
Feb
2010
Panamakanaal I zondag, februari 21, 2010 5:06 pm
Vandaag en morgen mogen we dan toch eens gaan oefenen in het kanaal. Om 12.30 worden we op Innforapenny verwacht en vertrekken zowat meteen naar de ‘flats’. Daar aangekomen komt de Adviser direct aan boord en varen we door naar de sluizen. Er wordt ons eerst gezegd dat we er alleen door moeten, wat wil zeggen dat wij linehandlers, Peter & Nani en Dirk & ik, uit ons pijp moeten komen en zorgen dat de Innforapenny mooi in het midden van de sluis blijft door de lijnen goed onder controle te houden. Als we aan de eerste sluis arriveren verandert de planning plots; we worden de middelste boot van een stel van drie en van zodra we de zeilboten links en rechts aan ons hebben vastgemaakt krijgen we voor de rest een easy ride door de sluizen. Twee linehandlers op de boot rechts en twee op de boot links moeten nu al het werk doen.
In vergelijking met de sluizen van Nederland en België (waarschijnlijk ook Frankrijk en.maar daar hebben we nooit gezeild) zijn deze hier in Panama veel gemakkelijker te doen. In plaats van dat je zelf de lijnen moet vastmaken aan de bolders, staan hier op de muren links en rechts twee man die een koordje naar je toe werpen waaraan je je lijn moet vastmaken. Zij trekken dan je lijn omhoog en leggen hem rond de bolder. Als we van de eerste sluis naar de tweede varen, lopen die mannen boven gewoon mee met je lijn en leggen hem in de volgende sluis weer rond de bolden, idem dito voor de derde sluis.
Na 1 uur en 40 min zijn we erdoor, maken de boot links en rechts van ons los en varen naar de boei in het Gatun meer waar de adviser van boord gaat en we tot morgenvroeg moeten wachten om door het kanaal te varen.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
20
Feb
2010
Shelter Bay Marina III zaterdag, februari 20, 2010 5:05 pm
Vlak na de middag worden we op de Innforapenny verwacht als linehandlers, maar omdat hun doorvaart door het Panama kanaal met een dag verlaat wordt, maken we het werkje dat we vandaag begonnen zijn, al het stanless steel van de Narid oppoetsen, helemaal af.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
19
Feb
2010
Shelter Bay Marina II vrijdag, februari 19, 2010 5:04 pm
De marina ligt goed vol en omdat ze gisteren eigenlijk niet echt plaats voor ons hadden, hadden ze ons aan een steiger onder constructie gelegd. Niet echt ideaal maar van zogauw er een plaats vrijkomt krijgen we een box toegewezen.
Als we daar goed en wel liggen trakteren we onze Narid nog eens op een lange zoetwaterdouche en schrobben haar nog eens lekker schoon.
De rest van de dag wordt er vooral veel gebabbeld. We komen hier zoveel mensen tegen die we al lang niet meer gezien hebben en het is erg gezellig om nog eens lekker met iedereen bij te praten.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
18
Feb
2010
Shelter Bay Marina I donderdag, februari 18, 2010 5:02 pm
Zoals ik al eerder schreef is de ‘flats’ niet echt een gezellige plaats en gezien de administratie om door het kanaal te gaan in orde is willen we hier ook niet langer blijven. We hebben nu drie opties waar we naartoe kunnen; de ankerplaats voor Club Nautico, de Rio Charges of Shelter Bay Marina.
Aangezien Club Nautico maar plaats heeft voor ongeveer 3 boten en er nu al 5 liggen kunnen we dat al vergeten.
Wat betreft de Rio Charges: ziet er goed uit, maar omdat we van zaterdag tot zondag linehandlers zijn op de ‘Innforapenny’ besluiten we maar om meteen naar de marina te gaan zodat we ons, terwijl we Peter en Penny door het kanaal helpen, geen zorgen hoeven te maken over onze Narid. Trouwens, volgende week wordt onze boot er uit het water gehaald om er nieuwe antfifouling op te smeren en dan kan het zeker geen kwaad om er al goed op tijd te zijn hé.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
17
Feb
2010
Flats III woensdag, februari 17, 2010 6:13 pm
Vijf boten moeten er vandaag gemeten worden en wij zijn ongeveer als laatste aan de beurt. De Admeasurer springt van de pilotboot bij ons aan boord en begint er meteen aan. Van het uiterste puntje vooraan tot het uiterste puntje achteraan wordt onze Narid nauwkeurig gemeten en blijkt, in tegenstelling tot vele verhalen die we gehoord hebben, exact zo groot te zijn als op onze papieren staat. Nu, zolang je boot onder de 50 voet meet, doet de precieze lengte er weinig aan toe, want tot 50 voet betaal je een vast minimumtarief.
Na de meting krijgen we een duidelijk uitleg van wat we van de transit mogen verwachten en mogen zoveel vragen stellen als we kunnen bedenken.
Van zodra je op de Citibank betaald hebt kan je telefonisch een datum aanvragen voor de transit waarvan de wachttijd tussen de 2 tot dagen ligt.(Je moet wel binnen de 3 maand na afrekening door het kanaal gaan, anders vervalt de betaling.) Voor de doorvaart van de sluizen heb je 4 lijnen nodig van 38 meter lang en 2,2 cm diameter, 4 linehandlers en iemand die de boot bestuurd (kapitein!). Twee linehandlers om de lijnen op de boeg te bedienen en twee om de lijnen achteraan onder controle te houden.
Er zijn een paar verschillende manieren waarop je door de sluizen kan gaan, maar op welke manier dat je erdoor moet weet je pas op het moment zelf. Ofwel Center Chamber of langs een sleepboot. Center Chamber wilt zeggen dat je boot in het midden van de sluis wordt gehouden door de twee lijnen vooraan en de twee achteraan. Op deze manier wordt er meestal een ’stel’ van boten gemaakt waardoor er twee tot drie boten aan elkaar worden vastgemaakt als een pakket. De middelste boot (de grootste met de krachtigste motor) stuurt dan de drie boten, tegen dat de rechtse boot de rechtse lijnen ,1 voor en 1 achter, bedient en de linkse boot de linkse lijn vooraan en achteraan bedient.
Langs de sleepboot maak je je gewoon vast aan de sleepboot en laat je hem al het werk doen.
Tenslotte krijg je ook nog een ‘Adviser’ aan boord die je helpt (advies geeft) in de sluizen en die je te eten moet geven; snacks, diner, ontbijt en lunch.
Aan de Atlantische kant van het kanaal heb je drie sluizen achtereen die je in totaal 26 meter hoger afzetten in het Gatun meer. Vandaar is het ongeveer 46 mijl naar de Pedro Miguel sluis (1) en dan nog een klein stukje naar de Miraflores sluizen (2) die je weer doen zakken en in de Pacific Ocean laten uitkomen.
Voor je door de sluizen mag moet je boot technisch helemaal in orde zijn en je moet 8 knopen op de motor kunnen lopen.
De totale kost voor ons is
$500 Transit Tolls (under 50 feet)
$54 TVI inspection Charge
$55 Security Charge
en
$891 Buffer of waarborg die we 3 weken na de transit terug krijgen, als we natuurlijk de sluizen of het kanaal niet beschadigd hebben hé.
Dus $1500 in totaal die we cash moeten betalen.
Tito vraagt daar bovenop nog eens $75 service (watertaxi, taxi, geloop ed) en $25 voor de Zarpe naar Galapagos. Bij hem kan je ook nog lijnen aan $15 per stuk en banden (fenders om je boot te beschermen) aan $3 per stuk huren.
In de namiddag komt Tito ons ophalen om dat hele zooitje te betalen en hoewel we nog niet meteen door het kanaal gaan (we moeten eerst onze boot nog uit het water halen om nieuwe antifouling te zetten) zijn we toch erg opgelucht dat de hele administratie rompslomp rond de transit al in orde is.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
16
Feb
2010
Flats II dinsdag, februari 16, 2010 6:11 pm
Vandaag haalt Tito ons al om 10.00 op en hoewel het Carnaval is werken die van het Panama Kanaal toch wel in de voormiddag, evenals de Autoridad Maritima de Panama.
Op vijf minuten is de afspraak voor de meting gemaakt (morgen tussen 8.00 en 13.00 op de Flats) en hoewel het bij de Maritieme Autoriteiten iets langer duurt, geraken we toch rond vandaag.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
15
Feb
2010
Flats I maandag, februari 15, 2010 6:10 pm
Om 11.00 zou Tito ons met de watertaxi (kost van de taxi is in zijn dienst inbegrepen) komen afhalen, maar 3 ½ later komt hij pas opdagen. We moeten eerst naar het ‘Admeasurement Clearance and Handline Inspection’ gebouw een afspraak maken om onze boot te laten meten - de lengte van de boot bepaald de prijs voor de transit van het kanaal - dan naar de havenkapitein voor een algemene declaratie en quarantaine aangifte (wat dat juist inhoud is ons een raadsel maar we hebben de papieren nodig) en als we gemeten zijn moeten we de kosten van het kanaal cash betalen op de citibank.
De watertaxi zit goed vol en aan land wordt iedereen meteen overgeladen in Tito’s taxi’s. Colon zou tegenwoordig zo gevaarlijk geworden zijn dat het ten strengste wordt afgeraden om hier te voet te gaan. Naar het schijnt hebben ze hier gisteren op klaarlichte dag nog iemand overhoop geschoten en wanneer wij vandaag een groep mensen passeren zien we een jonge gast dreigend met zijn pistool zwaaien.
Enfin, veilig in de taxi komen we zonder problemen aan bij de ‘Meters en.’ maar omdat het morgen Carnaval is zijn die vandaag een beetje vroeger gestopt met werken! En die van de Autoridad de Maritima zullen waarschijnlijk ook al aan het feesten zijn, dus daar gaan we maar niet meer langs vandaag.
Wat we wel nog doen is langs de winkel gaan, want nu we toch aan land zijn rijdt Tito ons nog even langs de supermark, wat we erg sympathiek van hem vinden.


14
Feb
2010
Colon zondag, februari 14, 2010 6:09 pm
Ze zaten er weer eens naast met de weersvoorspelling maar vandaag vinden we dat echt niet erg. 3 bf wind was de voorspelling maar 4 tot 4+ beaufort krijgen we in onze zeilen en eerlijk, als je dat van opzij binnenkrijgt zeilt dat echt lekker. De 20 mijl naar Colon zijn dan ook zo gezeild.
Aan de ingang van de ‘Colon Harbor’ is het een komen en gaan van grote schepen en als we toestemming vragen aan het ‘”Cristobal Signal Station’ om het havengebied in te varen krijgen we gelijk permissie om achter een groot containerschip mee binnen te glippen.
Eenmaal binnen leggen we ons op de ‘flats’, eigenlijk de wachtplaats voor kleien schepen (wij dus) om door het kanaal te gaan, maar je mag er ook gewoon ankeren. Bij nader inzien is het op de flats niet echt ideaal. De Panama Canal Yacht Club die hier een halve mijl vandaag lag is gesloten wegens de uitbreiding van de containerhaven en bijgevolg kan je van hieruit niet meer aan land. De enige oplossing om aan de kant te geraken is de watertaxi nemen, die 20$ per taxi (niet per persoon) kost enkele rit. Niet echt de plaats dus om lang te blijven, maar wel het werkgebied van de agent Tito, die voor een zacht prijsje zijn diensten aanbiedt om je ganse administratie voor de transit van het kanaal in orde te brengen.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
13
Feb
2010
Portobello (10-13/2/2010) zaterdag, februari 13, 2010 10:55 am
Portobello was ooit een belangrijke stad in Panama die door zijn unieke locatie en mooie grote baai dé haven was vanwaar tonnen goud en zilver van Zuid en Centraal Amerika verscheept werden naar Spanje. De dag van vandaag is Portobello een klein ingedommeld dorp en uitgezonderd de ruïnes van zowel het San Fernando Fort als de villa van de Gouverneur schiet er van zijn vroegere rijkdommen niets meer over. Het enige dat Portobello nog heeft is de Zwarte Christus in de San Felipe kerk, een houten beeld van Jezus dat heilig verklaard is en van Portobello een bedevaartsoord gemaakt heeft.
De eerste dag, woensdag, maken we een wandeling in Portobello en ontdekken een paar Chinese superettes, enkele restaurants en een stuk of drie plaatsen waar we kunnen internetten. Van dat laatste maken we meteen gebruik en na een maand stilte zijn onze ouders blij ons weer eens te horen via Skype.
Omdat je van hieruit gemakkelijk naar Colon of Panama City kan, besluiten we donderdag om de hoofdstad te gaan bezoeken. Enfin gemakkelijk, je moet eerst de lokale bus - een oud aftands geval met een chauffeur die denkt dat hij Schumacher is - naar Sabanitas nemen en daar overstappen op een luxe airconditioned bus naar Panama City. Twee tot tweeënhalf uur duurt de hele rit en omdat we niet goed weten waar we precies moeten zijn blijven we op de bus zitten tot aan de terminal, maar dat was achteraf gezien niet zo’n goed idee. We hadden gehoopt om zo in het centrum van de stad uit te komen, maar in plaats ervan zitten we helemaal aan de rand aan een groot winkelcentrum en winkeltjes kijken was vandaag nu niet de bedoeling.
Als we vragen welke bus we moeten nemen voor het centrum, krijgen we te horen dat Panama City veel te gevaarlijk is om er een beetje rond te gaan wandelen en we beter hier kunnen blijven, of een taxi nemen naar Amador, een echte toeristenwijk. Hier blijven zien we niet zitten, dus dan maar de taxi naar Amador.
Daar aangekomen blijkt Amador helemaal het uiterste puntje van Panama City te zijn, de plaats waar de jachthaven zich bevindt en een paar restaurants en toeristenwinkels zitten. Niet het échte Panama dus waar we vandaag naartoe wilden.maar we krijgen er wel een tip om de taxi naar Casco Viejo te nemen.
Casco Viejo is inderdaad een stukje historisch Panama. Een oude wijk die stukje bij beetje gerestaureerd wordt en waar het presidentieel paleis is. Mooi, maar omdat het al zo laat is kunnen we er maar even rondwandelen, we hebben namelijk nog een lange weg voor de boeg terug naar huis.
Vrijdag en zaterdag blijven we nog in Portobello. We doen wat inkopen, doen onze was - na vier weken kan ik je verzekeren dat dat een heel karwei is- en vullen onze watertanks weer vol
Leave a comment »Category: Geen rubriek
9
Feb
2010
Panamarina dinsdag, februari 9, 2010 10:53 am
Hier een beetje verder ligt ‘Panamarina’ een jachthaven waar we eens willen gaan informeren hoeveel het ons zou kosten om onze boot er twee weken achter te laten, terwijl wij een landtrip maken.
Omdat we het niet de moeite vinden om het anker voor 2,5 mijl te lichten, nemen we onze dinghy, maar amaai, met ons Bieke lijkt dat toch echt wel ver weg zeg. Het laatste stukje kunnen we wel binnendoor via de Dinghy Pass en die maakt de hele rit de moeite waard.
Als we de ingang tussen de riffen naar de mangrove hebben gevonden komen we aan een meertje en helemaal achteraan is de pass. Dirk wilt er eerst niet door omdat de doorgang nogal nauw lijkt en hij schrik heeft dat de wortels van de mangrovestruiken ons Bieke zouden doorboren, maar als we een ander bootje erdoor zien gaan volgen we het gewoon. De Dinghy Pass is eigenlijk gewoon een natuurlijke tunnel in de struiken maar wauw, echt ferm om er tussendoor te varen.
Panamarina zelf is een kleine goedbeschermde jachthaven waar de boten aan moorings hangen. Om er te verblijven, zo horen we, stelt het niet veel voor, maar om je boot er eventjes achter te laten is het wel oké. Ook de prijzen zijn oké, zolang je maar niet gaat douchen of water tankt, want ofwel draaien ze de kraan dicht, ofwel tellen ze de liters water dubbel.
Enfin, het ziet er niet slecht uit en zeker het overwegen waard indien we zouden gaan backpacken in Peru.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
8
Feb
2010
Isla Grande maandag, februari 8, 2010 12:47 pm
40 zeemijl is het naar Isla Grande en omdat ze vandaag toch niet zoveel wind voorspellen (het zou morgen pas stevig gaan waaien!?) vertrekken we al om 6u30.
Nu valt het eigenlijk echt wel mee met de wind. In het begin krijgen we 16 knopen die weliswaar afzwakken tot 10 knopen maar omdat de wind half binnenkomt, lopen we toch lekker. Kort na de middag arriveren we dan ook al en omdat het nog zo vroeg is profiteren we ervan om een wandelingetje te maken en een ijsje te gaan eten. Na al die Indianen dorpkes is het een beetje raar om terug gewone huizen te zien en hoewel de San Blas heel mooi waren ben ik, raar maar waar, toch ook wel een beetje content om terug in de ‘bewoonde’ wereld te zijn.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
7
Feb
2010
Porvenir zondag, februari 7, 2010 12:46 pm
Vroeg op de morgen vertrekken we al naar Porvenir. Het eerste, of voor ons het laatste eiland van de San Blas- hangt ervan af uit welke richting je komt natuurlijk - maar dit eiland is anders als de anderen in de archipel. Hier is geen Kuna dorp maar wel een vliegveld waar twee maal per dag een vliegtuigje vanuit Panama City landt, er is een hotel er zijn twee restaurants, een souvenir winkeltje en zowel de douane als de immigratie worden hier vertegenwoordigd. Het is hier klein, rustig en erg gezellig.
Eigenlijk dachten wij eerst om pas in Colon in te klaren en Porvenir over te slagen, maar omdat je een Zarpe (een soort van toestemming) nodig hebt om van de San Blas naar Colon te zeilen en je tot US$ 500 boete kan krijgen indien je zonder vaart, besluiten we maar om gelijk al onze papieren hier in orde te brengen.
Omdat het zondag is moeten we wel even wachten voordat de ambtenaren komen opdagen en moeten we extra ‘overtime’ betalen, maar uiteindelijk (en achteraf gezien) brengen ze alles netjes in orde en verloopt de administratie hier veel vlotter en simpeler als in de rest van Panama.
Na de papieren proberen we één van de restaurants uit want na 3 weken vis hebben we echt wel eens zin in een stukje vlees en reken maar…dat smaakt.
De rest van de dag maken we het gezellig samen met de ‘Serendipity’ en de ‘Witte Raaf’ en omdat uit eten gaan hier zo spotgoedkoop is doen we dat ’s avonds nog eens over.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
6
Feb
2010
Chichime zaterdag, februari 6, 2010 12:45 pm
Met één oog op de kalender en het andere op de meteo besluiten we om een tandje bij te steken en wat sneller door de San Blas te gaan. Half februari willen we graag in Colon zijn en vermits volgens de weerberichten de wind gaat draaien (tegenwind) en ze een ruwe zee met hoge golven voorspellen voor volgende week, besluiten we om vandaag al meteen naar Chichime door te zeilen. Dat wil zeggen dat we de Lemmon Cays overslagen. Volgens de pilot is het snorkelen in de Lemmons ongelooflijk maar als we er passeren zien we dat het daar erg druk is. Tot 27 boten tellen we op sommige ankerplaatsen en voor zulke kleine eilandjes vinden we dat toch wel een beetje veel volk.
Chichime ligt anders ook goed vol, maar voor één nachtje vinden we er nog wel een plaatsje.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
5
Feb
2010
Holandes Cays vrijdag, februari 5, 2010 9:28 pm
Na de lunch gaan we nog eens een stukje zeilen, 7 mijl om precies te zijn tot de Holandes Cays. Deze eilandengroep is het meest populair onder de Amerikaanse zeilers en soms zit het er stampvol, maar vandaag hebben we geluk, in de swimming pool anchorage liggen in totaal maar een stuk of 5 boten, waaronder¦een Belg!
Daar moeten we toch eens goedendag gaan zeggen, want het is zo uitzonderlijk om Belgische zeilers tegen te komen dat wanneer we er zien we gelijk een beetje chauvinistisch worden.
Als we aankloppen steekt Tom zijn neus eens boven het luik uit tot wanneer hij echt Vlaams hoort praten, dan komt hij meteen naar buiten. Tom is een jonge gast van 27 jaar die helemaal op zijn eentje van Antwerpen tot hier gezeild is. Onderweg heeft hij nogal wat pech gehad en om de boordkast een beetje te spijsen zeilt hij nu backpackers over van Cartagena naar de Carti Island (of omgekeerd) in de San Blas vanwaar ze een vliegtuigje kunnen nemen naar Panama City. Een mooie bijverdienste voor eventjes, maar als we zijn verhalen zo horen - meestal komen ze met 6 man tegelijk aan boord en zijn het echte landrotten - dan zijn het toch maar zuurverdiende centjes hoor. Anders wel nen toffe kerel en we wensen hem nog veel geluk, succes en backpackers toe zodat hij zijn reis kan voortzetten.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
4
Feb
2010
Coco Bandero West donderdag, februari 4, 2010 9:26 pm
3 en 4 februari
De West Cocos zijn al even mooi als de Oost Cocos behalve dat er hier iets meer vis zit. We gaan dan ook zowel in de voormiddag als in de namiddag snorkelen en vissen.
De eerste avond houden we een BBQ op het eiland met een paar Zweedse boten en een Nederlands schip en brengt iedereen iets mee te eten dat we dan onder allen verdelen (potluck). Omdat wij het nogal riskant vinden om vis met graten te eten in de halve donkere grillen we worstjes op het vuur, maar met wat patatjes in zilverpapier en een koolslaatje smaakt dat zeker niet slecht. Maar eigenlijk is het eten maar bijzaak, het gaat hem vooral om de sfeer en je kan je wel voorstellen dat die ongelooflijk is. Op een onbewoond eilandje met vrienden rond een vuurtje zitten en ondertussen gezellig wat babbelen en knabbelen man man toch, het is net of we dromen.
De volgende dag doen we dat grillen nog eens over, maar dan op de middag en met vis op het vuur. We hebben tenslotte na twee keer per dag harpoenvissen zoveel vis in de frigo zitten en zo een papegaaivis gebakken in de pan is niet slecht, maar in een papillot met wat groentjes en dan boven een open vuur gegaard is toch eens wat anders.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
2
Feb
2010
Azucar dinsdag, februari 2, 2010 9:25 pm
We hebben gehoord dat je op het eiland Azucar water kan tanken en hoewel we nog wat water over hebben van de Rio Diablo moeten we het toch voorzichtig aan gaan doen. Daarom lijkt het ons verstandig om even naar Azucar te zeilen, vol te tanken en meteen terug te komen. Heen en terug is dat maar 12 mijl en dus zo gepiept.Enfin dat dachten we. Om 10u00 vertrekken we en anderhalf uur later zijn we er al, maar vanaf dan loopt het niet meer zo vlot. De waterkaan is dicht en zal pas ten vroegste rond 14u00 terug open gaan en er zijn twee boten voor ons.
Ok, geen erg, dan gaan we eerst wat brood en verse groenten kopen. Een bakker vinden we zonder probleem en winkeltjes ook, maar die hebben vandaag alleen maar aardappelen en uien. We gaan alle winkels af maar zonder resultaat, tot we bij iemand thuis terecht komen die in een typische Kuna hut woont (bamboe muren en strooien dak) met daarin een echt stoffen salon, televisie en dvd-speler !!!- en ons wat paprikas verkoopt.
Om 14u00 is er nog steeds geen beweging aan de kraan, want het madammeke met de sleutel zit nog aan de andere kant van het eiland dat ocharme maar ne scheet groot is, 200m lang en 150m breed!
Soit, om 15u30 gaat de kraan open en na ongeveer een uurtje tappen is de eerste boot vol. Boot nummer twee gaat iets vlotter en om 17u15 zitten wij ook vol. Omdat het te laat is om weer naar Coco Bandero Oost te gaan en we liever niet in Azucar willen blijven, stomen we op volle kracht naar de West Cocos en laten net voor het vallen van de avond het anker neer voor Urduptarboat.
Leave a comment »Category: Geen rubriek
1
Feb
2010
Coco Bandera Oost I maandag, februari 1, 2010 10:10 am
Nog eens 2,5 zeemijl verder liggen de Coco Bandero Cays, in de Pilot omschreven als adembenemend mooi en goed beschermd. De Coco’s zijn eigenlijk niet meer dan 12 hoopjes zand met wat palmbomen op, die achter een 7 mijl breed rif verspreid liggen. Maar de eilandjes zijn inderdaad paradijselijk mooi en de riffen een fantastisch snorkelgebied.
Dirk leeft zich hier ook weer uit met de harpoen en voor het avondeten hebben we elk 2 vers geschoten vissen en nog 2 voor morgen in de koelkast.