Vandaag proberen we nog eens om naar Thailand te zeilen en er staat nog altijd serieus wat wind, maar toch al een beaufort minder als de 8 bf van gisteren. Maar met die 30 knopen wind in onze rug zijn we zo in Ko Lipe, een van de eerste eilanden van Thailand.
Omdat het moeilijk ankeren is in de baai van Ko Lipe ( het is er 20 m diep) hangen we ons aan een mooring, maar blijven er misschien juist geteld 30 minuten liggen. Het eilandje ziet er anders wel leuk uit vanaf een afstandje maar de baai is erg druk en lawaaierig door het af en aanlopen van ferryboten die hun vrachtje op een platvorm in de baai droppen vanwaar de toeristen met longtails naar de kant worden gebracht. Bovendien voelen we ons ook niet zo veilig aan de mooring, want we zien dat onze buurman die ook aan zo’n gratis mooring hangt, de zijne moet delen met een ferryboot. Die ferry trekt zich er niks van aan dat die mooring al bezet is en gaat er gewoon mee aanhangen en wij zien dat nu niet meteen zitten om de onze zomaar te gaan delen met zo’n groot log schip. Dus voor de customs ons gezien hebben en we hier ook nog eens moeten inklaren aan € 50 terwijl het in Phuket gratis is, gooien we gauw los en varen 4 mijl verder naar het volgende eiland.
 |
| longtail |
Vlak achter het hoekje ligt Ko Adang waar het zalig rustig is. We gaan er aan de westkust van het eiland liggen en ook hier is de ankerplaats tamelijk diep, maar in 14 meter kunnen we toch wel makkelijk achter ons eigen anker liggen. Het water hier is echt helder en wanneer we vernemen dat we langs een mooi rif liggen, besluiten we om hier morgen een dagje te blijven rondhangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten