woensdag 27 maart 2013

NOG EENS NAAR THAILAND 27 maart tot 1 april


27 maart
Om acht uur s morgens vertrekken we naar Thailand, maar  naar waar in Thailand… dat laten we de wind beslissen. Of we zeilen 25 zeemijl  W/NW naar Ko Lipe, of 28 zeemijl voornamelijk N naar het noordoostpuntje van Ko Taruato en het wordt….Ko Lipe.

Maar na twee mijl zeilen lijkt Ko Taruatao toch op een betere koers te liggen t.o.v. de wind dus sturen we bij. Tot 5 mijl verder, want dan zit de wind precies toch beter voor Ko Lipe, maar te laat…het wordt Ko Tarutao, want met 6 knopen wind zullen we toch  zowiezo bij geen enkele koers snel zeilen.

Het wordt dan ook een lange dag voor maar een kort stukje, maar de beloning is groot als we aan de  ankerplaats arriveren want die is heel mooi en rustig en hebben we helemaal alleen voor onszelf.

Ko Tarutao


28 maart
We dachten om vandaag tot Ko Petra te zeilen, maar omdat er niet echt sprake is van zeilen vandaag, houden we het na een paar mijl al voor gezien.  Eén eiland verder, bij Ko Bulan gooien we het anker alweer uit en gaan er lekker in ons privé paradijsje zwemmen en vissen.
Helaas vangen we weer niets.

29 maart
Om 8 am gaan we ankerop en vier uur later komen we aan op bestemming; Ko Petra. Maar net als we het anker willen uitgooien pikt de wind op en  zou volgens de meteo blijven staan tot vannacht. Dus in plaat van te stoppen,  bergen we dat anker maar  gauw weer op en zeilen nog lekker een paar uurtjes door tot Ko Kradan.  En met lekker bedoel ik dat we  rond de 6 knopen lopen bij een matig briesje en een platte zee :-)

30 maart
Voor de komende dagen voorspellen ze ‘s morgen geen wind, maar vanaf de middag een beaufortje of 4, dus in plaats van vroeg te vertrekken en tegen de middag een ankerplekje te zoeken, doen we het andersom. We gaan s morgens zwemmen, krabben wat pokken van de romp en maken een wandelingetje op het eiland. Wanneer de wind dan zoals voorspeld na de lunch begint te waaien, gaan we ankerop en zeilen tot Ko Lanta.


31 maart
Het leek er even op dat we al van ’s morgens konden zeilen, maar het was maar een kort windvlaagje, want we hebben 2 uur nodig om 5,5 mijl af te leggen en  om het hoekje van Ko Lanta te geraken, wat we dus letterlijk niet sneller dan stapvoets doen. Vanaf dan gaat het wel iets sneller naar Phi Phi Don, mits we Mr Perkins aan het werk zetten. Net op tijd voor het avondeten arriveren we in Phi Phi Don en omdat we juist ontdekt hebben dat het vandaag Pasen is –  ’t is dat op onze  Thaise  kalender in het heel klein staat geschreven ‘easter’ anders hadden we het niet geweten. Het verklaart wel waarom er zoveel meer toeristen zijn tov vorige maand, want daar zaten we ons gisteren al over te verbazen. Maar ja in Maleisie evenals in Thailand is het niet moeilijk om zoiets te vergeten want er zijn hier helemaal geen paashazen of klokken noch chocolade eitjes( hmmm jammer). Wel moskees met minaretten en luidsprekers en muezzins die ons elke dag voor zonsopgang wakker maken. Maar soit, het lijkt ons wel  wat om eens lekker uitgebreid te gaan eten voor Pasen,  tot we ons herinneren dat onze casco verzekering van de boot vandaag vervalt en omdat  de ankerplaats maar zus en zo is en bovendien heel  erg druk,  blijven we maar aan boord en vieren deze hoogdag dan maar met een Pasta Prego.


1 april

Voor we koers zetten naar Phuket, maken we een klein ommetje naar Maya Bay op Phi Phi Leh. Een van de beroemste stranden van Thailand, bekend geworden door Leonardo DiCaprio’s film ‘The Beach’. Het is negen uur ’s morgens als we de baai binnenvaren en het is echt een fantastisch mooi plekje, ware het niet dat het al overbevolkt is door toeristenbootjes. Er liggen al zeker 30 bootjes voor anker en ze blijven er maar meer en meer binnenduwen. Nog twee uur lang vaart iedere boot dat wij  op onze  weg naar Phuket passeren  naar Phi Phi Leh en dat zijn er zoveel dat we ons beginnen af te vragen of ze al die speedboten met +/- dertig man aan boord  misschien op elkaar stapelen daar in de baai. 
Eigenlijk wel zonde,  want  ja natuurlijk wilt iedere toerist in Thailand dit prachtige strand zien, maar met zoveel tegelijk is er echt niks meer aan.
Enfin, omdat het vandaag weer zo’n een bloedhete windstille dag is, zit er niet anders op dan het hele eind tot Phuket op de motor te doen waar we tegen theetijd in Chalong bay arriveren.

Maya Bay, voor de horde toeristen arriveren
Maya Bay  een uurtje later


Geen opmerkingen: