SAPARUA

Jongens jongens toch wat hebben we slecht geslapen. In de loop van de nacht is de wind gaan liggen en zijn we vreselijk beginnen rollen op de swell. En van voor naar achter rollen dat gaat wel, maar van links naar rechts....dat is echt niet plezant. Je wordt echt van de ene kant van je bed naar de andere kant geslingerd en probeer dan maar eens te slapen. Het eerste wat we dan ook doen vanmorgen is het anker uit de grond sleuren en aan de overkant van de baai tussen de fishfarms gaan liggen.

Als we hiermee klaar zijn gaan we naar de markt. Twee keer per week houden ze hier markt en dan komt het hele eiland tot leven. Het is dan ook echt druk en in het centrum en een gefriemel van jeweste van al de bemo’s (busjes) die uit alle hoeken en kanten komen opdagen. Maar ik denk dat we een beetje te laat zijn gekomen, want veel is er toch niet meer over.

De stad zelf vinden we erg vies en vuil. We begrijpen het eigenlijk niet zo goed. De erfjes rond de huizen zijn netjes opgeruimd zonder dat er ook maar ergens een papiertje of zo ligt rond te slingeren, maar de straten zijn precies een vuilnisbelt. Ook op het strand en tussen de mangroven ligt het vol afval. Echt vies.

Omdat we niet weten hoe het plaatsje noemt waar we geankerd liggen, doen we het eerste stukje van de terugweg te voet. Als er dan een busje voorbij komt weten we zeker dat die de juiste richting uitgaat, maar ...er komen geen bemo’s meer langs. We blijven dan nog een stukje doorgaan, maar het is nog een heel roteind tot aan de boot. Oké, dan zit er niets anders op dan, zoals iedereen hier doet, ‘brommerke stop’. De eerste die stopt die is veel te hoog met zijn prijs en terwijl we aan het onderhandelen zijn stopt er nog iemand. Die is meteen akkoord met de normale prijs, maar dan moeten we wel met 2 tegelijk opstappen. Oejejoei...met 3 man op zo’n brommerke...maar we geraken toch zonder brokken terug.