AMBON III

 Gisteren was Dirk niet zo lekker, wat grieperig - Indonesië heeft toch wel een ander klimaat waar we precies nog moeten aan wennen - maar voelt zich vandaag al een heel stuk beter en gaat mee de stad in om een dongel te kopen. Zo een soort usb-stick waarmee je draadloos mee op het internet kan inloggen. In het winkelcentrum, midden in de stad verkopen ze die. Een zeer drukke bedoening waar je zowat alles wat je je maar kan inbeelden kan kopen.

Aan het meisje die ons zo’n dongel verkoopt vragen we of ze die even wilt installeren. Je krijgt er wel een handleiding bij, maar die is in het Bahasa en daar verstaan we geen jota van. Geen probleem zegt ze, alleen internet ligt plat, al sinds gisteren. Euhhh..als internet zo slecht werkt, heeft het dan wel zin om zoiets te kopen? Maar aan de andere kant, het is 3 maanden onbeperkt geldig en waarschijnlijk werkt het niet op de kleine eilandjes, maar wel op de grotere. En wat is ne mens tegenwoordig zonder internet hé. Enfin, we betalen de stick alvast en spreken af om hem morgen, geactiveerd, op te halen.

Wanneer we verder willen gaan worden we aangesproken door een groepje giechelende meiden. Of ze ons in het Duits mogen interviewen voor hun huiswerk. Eigenlijk spreken we Nederlands, vertellen we hen, maar Dirk kan goed Duits, dus vraag maar raak. Oké, eerst nog wat meer gegiechel en dan stelt ieder meisje een vraag in keurig Duits. En daarna willen ze samen met ons op de foto. Echt grappig, maar gek dat ze hier in Indonesië Duits leren op school!